Εάν πούμε ότι περιμέναμε αυτή τη σειρά, το Σαν ψέμα, όπως ο διψασμένος αναζητά την όαση στην έρημο για να βρει νερό, δεν θα είναι υπερβολή!
Όχι ότι δεν θα πούμε και για τα αρνητικά της, αλλά για μπείτε στη θέση του καημένου του τηλεοπτικού συντάκτη -και του τηλεθεατή- που κάθε μέρα όλη μέρα περιβάλλεται από φονικά, δυσάρεστες ειδήσεις, έντονη επικαιρότητα και το βράδυ από 153 διαφορετικές δραματικές σειρές γεμάτες αίμα και εμπόδια και ριάλιτι όπου ο ένας βγάζει το μάτι του αλλουνού.
Φανταστείτε λοιπόν τι παθαίνει ότι ακούει ότι στην απογευματινή ζώνη ενός καναλιού έρχεται σειρά που -ω του θαύματος!- ΔΕΝ είναι δραματική, αλλά κομεντί και μάλιστα με τόσο ιδιαίτερο θέμα.
Γουρλώσαμε τα μάτια και… ξεδιψάσαμε! Κυριολεκτικά!
Έχουμε παρακολουθήσει προσεκτικά τη νέα σειρά του Open όλη την εβδομάδα. Και τα 5 επεισόδια. Και ναι, έχουμε άποψη.
Η σειρά έκανε ένα δειλό ξεκίνημα αλλά την Παρασκευή οι πίνακες τηλεθέασης έδειξαν ότι έχει απήχηση στο κοινό.
Τα νούμερα ανέβηκαν και ειδικά στις ηλικίες 25-44 όπου έκανε μέσο όρο 11,4% ενώ στις γυναίκες αυτού του γκρουπ έκανε μέσο όρο 10,4%, ξεπερνώντας το 13% σε τέταρτο και δείχνοντας ότι υπάρχουν περιθώρια να πάει καλύτερα, καθώς ο κόσμος θέλει επιτέλους κάτι ΕΥΧΑΡΙΣΤΟ.
Ιδού λοιπόν γιατί «κολλήσαμε» με το Σαν ψέμα:
Πρώτα από όλα, το καστ: Το πρωταγωνιστικό ζευγάρι της σειράς είναι ό,τι καλύτερο. Χαλαρή, αέρινη, πανέμορφη, τσαχπίνα και αυθόρμητη η Κατερίνα Γερονικολού είναι ό,τι χρειάζεται ο ρόλος και σοβαρή όταν πρέπει. Στον αντίποδα, σοβαρός, μετρημένος, αυστηρός, δύσκολος ο Νίκος Πολυδερόπουλος που ήδη μας έχει δώσει δείγματα ότι θα «σπάσει» για χάρη της κόρης του. Η χημεία τους προκύπτει από την αντίθεσή τους και συμπληρώνεται από τη μικρή Αλεξάνδρα που μοιάζει να λειτουργεί ως την «κόλλα» μεταξύ τους. Να σημειωθεί ότι δίνει ρέστα ως «κακιά αντίζηλος» η Κατερίνα Νικολοπούλου, έχει και το ύφος και το στυλ της δολοπλόκας Μελίνας που θέλει τον Πέτρο μόνο για εκείνην, ήδη τη… μισήσαμε! Πολύ ιδιαίτερος ο ρόλος του Αλέξανδρου Μπουρδούμη, έξω από όσα τον είχαμε συνηθίσει και πραγματικά μας προκαλεί περιέργεια για τα παρακάτω και πώς θα «ξεδιπλωθεί» ο Ιορδάνης, τι μυστικά κρύβει ο άντρας-γκουβερνάντα και πώς θα επηρεάσει την πλοκή. Τρυφερότατος είναι ο ρόλος του Χάρη Σώζου, που κάνει τον μπαμπά της Κατερίνας Γερονικολού, από τον οποίο μας είχε μείνει η άγρια εικόνα του Σωκράτη από τις Μέλισσες και κυριολεκτικά την ανέτρεψε ως βιοπαλαιστής Γιώτης.
Το στόρι: Η Ζωή αναγκάζεται για να μην χάσει το καφενείο του ο πατέρας της να κάνει μια περίεργη συμφωνία με τον Πέτρο, να υποδυθεί τη μητέρα της κόρης του, μετά από μια παρεξήγηση που είχε γίνει την προηγούμενη μέρα στα γενέθλια της μικρής. Από δω ξεκινούν όλα τα ευτράπελα και οι συγκινήσεις που θα δούμε στα επόμενα επεισόδια. Η τρυφερή σχέση που ανέπτυξε ήδη η Ζωή με τη μικρή Αλίκη μας έχει κάνει να λιώνουμε ενώ οι καβγάδες που ρίχνει με τον Πέτρο καθώς προσπαθεί να τον βγάλει από το καβούκι του είναι το αλατοπίπερο των επεισοδίων. Οι ήρωες που πλαισιώνουν τους πρωταγωνιστές είναι αυτό που χρειάζεται για να αναπτυχθεί η πλοκή και ο καθένας είναι ένα κομμάτι του παζλ. Τα επεισόδια έχουν σε πολύ ωραίες δόσεις χιούμορ και συγκίνηση αλλά και ανατροπές εκεί που χρειάζεται, ενώ η πλοκή είναι γρήγορη για να μην χάνεις το ενδιαφέρον σου.
Πολύ ωραία φωτογραφία, location, μοντάζ στα επεισόδια, παραγωγή: Ο Σταύρος Ποταμάρης – μας το έδειξε και στον Γλυκάνισο- ξέρει να διαλέγει τους χώρους που κάνει γυρίσματα και παρότι η σειρά γυρίζεται στην Κύπρο δεν πάει εύκολα ο νους, κάτι που σε άλλες σειρές που επίσης γυρίζονται στην Κύπρο αλλά αφορούν το ελληνικό κοινό, γίνονται τραγικά λάθη που ξενίζουν. Πολύ γλυκιά – αλλά όχι γλυκανάλατη- η σκηνοθετική προσέγγιση. Τα επεισόδια κυλούν σαν νερό και πραγματικά μόλις πέσουν οι τίτλοι τέλους ανυπομονείς για το επόμενο. Γι’ αυτό μπράβο και στο μοντάζ. Η παραγωγή είναι προσεγμένη στις επιλογές της. Επιπλέον κάθε επεισόδιο είναι τόσο όσο. Κουραστήκαμε πια από τα μοντάζ με πολύωρες σκηνές που δεν βγάζουν νόημα.
Η σειρά ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΦΟΝΟΥΣ! Πολύ ωραίες οι δραματικές μας σειρές, εξαιρετικές ερμηνείες, πολύς σπαραγμός αλλά όπως λέει και η νεολαία, ΓΚΩΣΑΜΕ! Θέλουμε μια νότα χαράς, βρε αδερφέ. Ε, το Σαν ψέμα είναι αυτό ακριβώς. Κάτι για να ξεχαστείτε, και μάλιστα ευχάριστα, έστω και αν θα δείτε πολλές στιγμές συγκίνησης.
Η ώρα: Αυτή η ταλαίπωρη απογευματινή ζώνη, την ώρα που ο περισσότερος κόσμος γυρίζει από τη δουλειά του και ξεσπάει στα τηλεπαιχνίδια, ήρθε πια καιρός να αποκτήσει και μια σειρά κατάλληλη για όλους κυριολεκτικά.
Αξίζει τον κόπο να δείτε έστω και ένα επεισόδιο. Θα «κολλήσετε» και όχι άδικα. Είναι σαν απογευματινή συνήθεια, που μπορείτε να πάρετε το καφεδάκι σας, να καθίσετε στον καναπέ μετά από μια τρελή μέρα και να δείτε κάτι που δεν θα σας κάνει να κλείσετε την τηλεόραση…
Και μία… ένσταση
Έχουμε μονάχα μία και μοναδική ένσταση (και δεν αφορά αποκλειστικά τη συγκεκριμένη σειρά): Θα θέλαμε με πολλή αγάπη να επιστήσουμε την προσοχή στους Κύπριους σκηνοθέτες για ένα «πρόβλημα» που συχνά επιλέγουν να μην βλέπουν.
Δεν είναι πάντα ωραίο να ακούμε την κυπριακή προφορά σε μια σειρά που σύμφωνα με το σενάριο διαδραματίζεται στην Ελλάδα και κατά κύριο λόγο απευθύνεται στο ελληνικό κοινό.
Και εξηγούμαστε: Είναι λογικό σε μια σειρά που έχει κυπριακή σφραγίδα να δούμε και ηθοποιούς από τη Μεγαλόνησο. Και πολύ σωστά επιλέγονται και Κύπριοι, αφού και το κυπριακό κοινό θα δει τη σειρά. Μάλιστα υπάρχουν εξαιρετικοί Κύπριοι ηθοποιοί που θα αναφέρω και ονομαστικά για να δείτε ότι δεν μιλώ τυχαία: από την κορυφαία Δέσποινα Μπεμπεδέλη μέχρι τη Στέλα Φυρογένη, τον Αντρέα Τσουρή, τη Σοφία Καλλή, τον Κώστα Δημητρίου, τη Χριστίνα Παυλίδου. Η τελευταία μάλιστα μας άφησε άφωνους ως μητέρα του Αγίου Παϊσίου.
Ο Παναγιώτης Κυριάκου επίσης, είναι εξαιρετικός στον ρόλο του Σταύρου, του αδελφού της Ζωής, που προκαλεί όλα τα προβλήματα στην οικογένεια Καλογερά. Του βγάζουμε το καπέλο και του ζητάμε να κουρέψει το μούσι!
Όμως θα ξενίζει πάντα τον Έλληνα τηλεθεατή να ακούει μια πολύ έντονη κυπριακή προφορά που του «κλωτσάει» όταν η περιγραφή του ρόλου αναφέρει ότι πρόκειται για Έλληνα, είτε επειδή κάποιος ηθοποιός δεν έχει κάνει αρκετά μαθήματα ορθοφωνίας ή δεν έχει δουλέψει αρκετά την προφορά του ή για άλλους λόγους που δεν γνωρίζουμε.
Θα μπορούσε ή να προσαρμοστεί το σενάριο και να μας εξηγεί ότι διαδραματίζεται στην Κύπρο -οπότε όλα δικαιολογούνται- ή να το προσέχουμε περισσότερο.
Και προσωπικά, έχοντας καταγωγή από την Κύπρο και λατρεύοντας την ιδιαίτερη ντοπιολαλιά αλλά και την κυπριακή διάλεκτο εν γένει, έχω και το δικαίωμα να έχω μια τέτοια άποψη.
«Δεν είναι όλοι για όλα», αυτό θα έπρεπε να είναι το χρυσό μότο και κάνει θαύματα στις παραγωγές…
