«Το ναυάγιο» έρχεται τον Οκτώβριο στο Mega, με τους τηλεθεατές να αδημονούν να δουν όσα θα συμβούν βασισμένο στην τραγωδία της Φαλκονέρας.
Ο Μιχαήλ Ταμπακάκης είναι ένας από τους πρωταγωνιστές της σειράς που την προηγούμενη σεζόν τον απολαύσαμε ως τον ολόφωτο Πέτρο στο «Μαύρο Ρόδο».
Στη νέα σειρά υποδύεται τον αστυνομικό Άγγελο, με την ιστορία του να είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα.
Σε συνέντευξη που παραχώρησε στο Madame Figaro μιλά για τον ρόλο του αλλά και την ανταπόκριση του κόσμου προς το πρόσωπό του.
Τι σε γοήτευσε στον συγκεκριμένο ρόλο;
Ο Άγγελος, τον οποίο υποδύομαι, είναι ένας αστυνομικός που μεταφέρει δύο κρατούμενους από τα Χανιά στην Αθήνα. Όταν γίνεται το ναυάγιο, ο ένας κρατούμενος, πριν πεθάνει, του σώζει τη ζωή και από εκεί και πέρα ξεκινάει μια ιστορία. Αυτό που μου φάνηκε πολύ ενδιαφέρον στη συγκεκριμένη σειρά είναι ότι η πλοκή εξελίσσεται με συναρπαστικό τρόπο και μετά το ναυάγιο. Ξετυλίγεται ένα δικαστικό δράμα μεταξύ της ναυτιλιακής εταιρείας και των θυμάτων και μετά παίρνει μια τροπή που θα τη χαρακτήριζα θρίλερ. Επιπλέον, έχει πάρα πολύ ωραίους χαρακτήρες. Συνήθως βλέπουμε να υπάρχουν δυο τρεις κεντρικοί χαρακτήρες, όμως εδώ ακόμα και ο πιο μικρός ρόλος είναι δομημένος από την αρχή μέχρι το τέλος και, τελικά, όλοι, χωρίς να σχετίζονται άμεσα, με έναν τρόπο συνδέονται μεταξύ τους. Όταν διαβάζω το σενάριο των επεισοδίων, σκέφτομαι ότι θα πρέπει να είναι πολύ ενδιαφέρον για κάποιον που το βλέπει. Κι εγώ θα το παρακολουθούσα, παρόλο που δε βλέπω σειρές.
Την ανταπόκριση του κόσμου την περίμενες;
Όχι, γιατί μέσα στην τρέλα της δουλειάς δεν είχα προλάβει να αφουγκραστώ τι συμβαίνει. Είναι πολύ ευχάριστο να σε σταματάνε στον δρόμο, να σε χαιρετάνε, να θέλουν να βγάλουν φωτογραφία μαζί σου ή να στέλνουν μηνύματα, αν και πέρα από τη δουλειά δεν έχω κάνει κάτι γι’ αυτή την ανταπόκριση. Δεν ξέρω με τι έχει να κάνει ακριβώς. Με το ότι ο κόσμος αντιλαμβάνεται ότι κάποιος είναι καλός ηθοποιός ή με το ότι του είναι κάπως συμπαθής; Δεν ξέρω… Πάντως, η αγάπη του κόσμου, που στο θέατρο δεν τη βιώνεις με αυτό τον τρόπο και σε αυτό το μέγεθος, είναι πολύ ωραίο πράγμα.
Δημιουργεί όμως και υπερβολική οικειότητα. Σε έχει φέρει ποτέ αυτό σε δύσκολη θέση;
Γενικά, δε θυμάμαι να έχει συμβεί κάτι ακραίο. Έχει τύχει όμως να νιώσω άβολα. Για παράδειγμα, το τριήμερο του Αγίου Πνεύματος επέστρεφα με το καράβι, γινόταν πανικός, δεν μπορούσαμε να βρούμε θέση να καθίσουμε και ένας κύριος με κυνηγούσε για να βγάλουμε φωτογραφία. Εγώ ήμουν σε απελπιστική κατάσταση, έσταζα από τον ιδρώτα και το τελευταίο πράγμα που ήθελα να κάνω ήταν να φωτογραφηθώ. Νομίζω, είναι η πρώτη φορά που είπα σε άνθρωπο ότι δεν μπορώ να βγάλω φωτογραφία. Δεν ξέρεις σε τι κατάσταση θα σε πετύχει ο άλλος και δεν είναι όλες οι ώρες ίδιες. Προφανώς ο κόσμος δεν το γνωρίζει και δε φταίει, αλλά εσύ από τη μεριά σου χρειάζεται να βάλεις κάπως τα όριά σου.
Η υπόθεση της σειράς
Η ιστορία περιστρέφεται γύρω από το ναυάγιο του οχηματαγωγού «Ηράκλειον», που βυθίστηκε το 1966 στα ανοιχτά της βραχονησίδας Φαλκονέρα και τους ανθρώπους που έχασαν τη ζωή τους, στο μοιραίο αυτό ταξίδι. Κεντρικές ηρωίδες είναι η Ειρήνη και η εγγονή της, η Άρτεμις. Η Ειρήνη με τον σύζυγό της Απόστολο ξεκίνησαν με το πλοίο «Ηράκλειον» από τα Κύθηρα για τα Χανιά και από εκεί για την Aθήνα και στη συνέχεια για το Παρίσι ως μετανάστες.
Στο ναυάγιο, ωστόσο, που έγινε πάλεψαν για τη ζωή τους… Τα χρόνια πέρασαν και τρεις ημέρες μετά τον θάνατο της γιαγιάς της, η Άρτεμις ανακαλύπτει τυχαία μερικές ξεθωριασμένες εφημερίδες μιας άλλης εποχής. Καθώς διαβάζει για το ναυάγιο του «Ηράκλειον», αντικρίζει τη φωτογραφία μιας γυναίκας που της θυμίζει τη γιαγιά της. Ίδιο όνομα, ίδιο πρόσωπο, μα διαφορετικό επώνυμο. Χωρίς να το γνωρίζει, κρατάει στα χέρια της ένα κουβάρι με αγκαθωτά νήματα, που, καθώς ξετυλίγεται, τα αγκάθια του χώνονται βαθιά στην καρδιά της.
Διαβάστε επίσης
«Το ναυάγιο»: Το τραγούδι των τίτλων της σειράς με την ανατριχιαστική φωνή της Βίκυς Μοσχολιού
