Καλεσμένος στην εκπομπή, Μαμά-δες, βρέθηκε ο Θανάσης Βισκαδουράκης και αναφέρθηκε στον γιο του, Ιερώνυμο, τη γνωριμία με τη σύζυγό του αλλά και όσα του είπε ο Θάνος Ασκιτής που τον ταρακούνησε μέσα του.
«Ο γιος μου είναι “αντάρτης”, επτά χρονών. Στεναχωριέται που δεν θα κάνουμε Πάσχα στο χωριό γιατί χάθηκε με τις πλημμύρες. Η σωματοδομή του είναι λεπτή, κοντούλης και υπάρχει μπούλινγκ στο σχολείο. Μας το είπε και είναι ωραίο που το συζητάμε. Αλλά έτσι είναι η κοινωνία! Του είπα δεν στεναχωριόμαστε, δεν μασάμε, τα λέμε όλα στη μαμά. Θα ήθελα πολύ να είχα γνωρίσει τη μαμά μου. Στο σχολείο την έλεγα Αθανασία αλλά στα χαρτιά κατάλαβα ότι την λένε Αναστασία. Είναι πολύ σπουδαίο να είμαστε στις γιορτές των παιδιών. Δεν πρέπει να κουραστούμε; Το σπίτι είναι Εκκλησία για μένα. Δεν τη φοβάμαι τη δουλειά. Θα βοηθήσω τη γυναίκα μου, θα σιδερώσω, θα βάλω πλυντήριο. Είναι ωραίο πράγμα η καθαριότητα. Δεν μπορώ να πάω στη δουλειά άμα το σπίτι δεν είναι καθαρό. Στον γιο μου λέω κάθε μέρα να λέει “ευχαριστώ” στον Θεό και ότι αγαπάει τη μαμά του.
Τη γυναίκα μου τη γνώρισα σε συναυλία του Δήμου Αναστασιάδη. Με σταμάτησαν οι φίλες της, πάω ο καρχαρίας γύρω γύρω, αυτή ανένδοτη. Ήταν δύσκολη και λέω “εδώ είμαστε”. Και τελικά ερωτευτήκαμε. Μου είπε “κοίτα να δεις, έρχομαι σπίτι, μένουμε μαζί”. Το σπίτι μου ήταν άβατο, ακόμη και ελεύθερος που ήμουν. Όταν μπήκε η Κατερίνα της είχα τριαντάφυλλα στην πόρτα και από τότε είμαι ανοιχτό βιβλίο. Δεν της έχω κρύψει τίποτα! Προσπαθώ κάθε μέρα να την έχω ευτυχισμένη.
Σε μια εκπομπή στο Mega μου λέει ο Θάνος Ασκητής “Έλα εδώ μικρέ. Κάνεις λάθος. Θα κάνεις σχέση έστω και για ένα μήνα. Πρέπει να αγαπάς το εμείς”. Φεύγω, φτάνω στο βουνό που έμενα στον Περισσό. Και περπατούσα δύο ώρες! Παραιτούμαι από το θέατρο για να βρω τον εαυτό μου, γράφω το βιβλίο μου. Και έτσι έβγαινα με συναδέλφους αλλά κάτι με έτρωγε. Και κάπως έτσι γνώρισα την Κατερίνα.
Ο γιος μας δεν ήρθε εύκολα! Δεν περίμενα γιατί ήμουν αγνώστου ταυτότητας. Δεν είναι εύκολη η εγκυμοσύνη. Όταν χάσαμε το πρώτο, η Κατερίνα κατέρρευσε. Ποιον να ρωτήσω να μου δώσει συμβουλή; Ευτυχώς μετά από λίγο καιρό ήρθε ο μικρός. Ταλαιπωρήθηκε να έρθει ο μικρός αλλά προσευχόμουν κάθε μέρα. Κατάλαβα ότι η ζωή είναι ωραία, δεν είναι επιβίωση».
