Χριστίνα Φαρμάκη – Ύστερα από 20 χρόνια απουσίας εξομολογείται: «Δεν ήμουν γι’ αυτό το επάγγελμα»
Τηλεόραση

Χριστίνα Φαρμάκη – Ύστερα από 20 χρόνια απουσίας εξομολογείται: «Δεν ήμουν γι’ αυτό το επάγγελμα»

Χριστίνα Φαρμάκη – Ύστερα από 20 χρόνια απουσίας εξομολογείται: «Δεν ήμουν γι’ αυτό το επάγγελμα»

Η γνωστή τραγουδίστρια βρέθηκε στην Ελένη και μίλησε για την απόφασή της να αποσυρθεί από τις πίστες

Η Χριστίνα Φαρμάκη μεσουράνησε στις πίστες των 90s αλλά σύντομα αποφάσισε να ακολουθήσει άλλο δρόμο και να αποσυρθεί από τα «φώτα».

Δύο δεκαετίες αργότερα βρέθηκε καλεσμένη στην εκπομπή και αποκάλυψε τους λόγους πίσω από την απόφασή της να αλλάξει σταδιοδρομία.

«Αποσύρθηκα συνειδητά, γιατί πάντα έλεγα πως όταν θα κάνω οικογένεια θα αφοσιωθώ εκεί. Ήθελα μόνη μου να μεγαλώσω τα παιδιά μου. Γιατί αν δεν τα μεγαλώσεις μόνη σου, να έχεις πραγματική επαφή με τα παιδιά, εκείνα θα μιμηθούν κάποιον άλλο, πέρα από εσένα. Επομένως χαλάει το πράγμα» αποκάλυψε η γνωστή τραγουδίστρια.

«Ήταν δική μου απόφαση και μάλιστα από πολύ νέα. Από 22 ετών θυμάμαι να το λέω αυτό. Έβλεπα παιδιά στον ύπνο μου… Και έχω την αίσθηση, μετά από τόσα χρόνια, πως δεν ήμουν γι’ αυτό το επάγγελμα. Για αυτό και δεν μου λείπει και καθόλου».

Σήμερα έχει έναν γιο 19 ετών και μία κόρη 14 ετών και έχει εγκατασταθεί στη Μεγάλη Βρετανία.

«Είμαι εκεί εδώ και πέντε χρόνια. Για κάποιους λόγους αποφασίσαμε να φύγουμε, αν και το είχαμε πολλά χρόνια στο μυαλό μας. Ο σύζυγός μου δούλευε πολύ εκτός Ελλάδος, 160 πτήσεις τον χρόνο έκανε. Επομένως του έλεγα πάντα εφόσον έχεις φτερά ανοιχτά έξω, πάμε! Ήταν καλύτερα έξω και για τα παιδιά, εφόσον έχουν και την αγγλική υπηκοότητα. Δεν γεννήθηκαν εκεί αλλά ο μπαμπάς τους είχε αγγλική υπηκοότητα. Έλληνας είναι, Κρητικός!».

«Δεν μένουμε μέσα στο Λονδίνο, μένουμε πιο έξω. Εξαρτάται από τον άνθρωπο, από το πόσο θέλει τις αλλαγές στη ζωή του και πόσο προσαρμοστικός είναι. Τώρα νιώθω με το ένα πόδι εκεί και το άλλο εδώ. Και είμαι μια χαρά, όλα καλά. Είναι μια όμορφη χώρα, με υπέροχη φύση».

Διαβάστε επίσης

Άννα Μενενάκου: «Είναι περίεργο να βλέπεις “το κορίτσι του Σωτήρη”. Είναι σαν να μην έχεις πια προσωπικότητα»