Στο «Πρωινό» μίλησε η Αιμιλία Υψηλάντη, για την θεατρική παράσταση «Υποχώρηση από τη Μόσχα» που πρωταγωνιστεί, το κίνημα metoo και τον Δημήτρη Λιγνάδη.
«Αυτό που καθορίζει τη ζωή μας είναι οι σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων, όταν αυτές δεν είναι καλές δημιουργείται δυστυχία. Είναι ένα έργο πολύ σπουδαίο και έχει σχέση και με αυτά που ζούμε με τον κορονοϊό. Δηλαδή, η δική μου ελεύθερη επιλογή είναι δικαίωμά μου απόλυτο ή επηρεάζει και τον άλλον;», ανέφερε και συνέχισε λέγοντας:
«Κανένας άνδρας, με πολύ σπάνιες εξαιρέσεις δεν αντέχει μια γυναίκα με πολλή προσωπικότητα και με δική της πορεία στη ζωή. Δεν είναι εύκολο να έρχεται ένας άνδρας μαζί σου και να τον λένε “κύριο Υψηλάντη”».
Για τις γυναικοκτονίες
«Ο φόβος είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα. Δεν είναι η βία. Η βία γεννιέται από τον φόβο. Όποιος δεν έχει δύναμη και νιώθει αδύναμος, το αναπληρώνει αυτό με βίαιη συμπεριφορά. Οι γυναίκες τους λυπούνται τους βίαιους συντρόφους τους και γίνονται δύο φορές σκλάβες».
Για το #metoo
«Δεν είναι πολύ καλό όταν ξέρεις ότι η οικογένεια σου έχει έναν άνθρωπο μέσα ο οποίος κατηγορείται για τέτοια πράγματα. Δεν είμαστε ευτυχισμένοι. Ούτε είναι θέμα εκδικητικότητας, αλλά η τιμωρία είναι απαραίτητη διαφορετικά θα διαλυθούμε. Δεν θέλω να μπω στην παγίδα της λύπης, του οίκτου και της συμπάθειας. Ο Λιγνάδης για μένα ήταν συνεργάτης μου και σαν ηθοποιό τον θεωρώ πάρα πολύ καλό. Ήταν και πολύ καλός σκηνοθέτης. Αλλά δεν θέλω να βάλω τον εαυτό μου στο να αντιμετωπίσει το πρόβλημα. Η δικαιοσύνη αποφαίνεται», ανέφερε και συμπλήρωσε:
«Έχει τύχει με άνθρωπο που με έχει βασανίσει στην ΕΣΑ να φάω μαζί του το βράδυ. Δεν με βασάνισε ο ίδιος, ήταν ο ανακριτής μου στην ΕΣΑ. Μετά από 20 χρόνια θέλησε να με δει».
Για την πολιτική (το 1981 εξελέγη βουλευτής με το ΚΚΕ)
«Εάν δεν είχα περάσει από αυτήν πολιτική δραστηριότητα θα είχα μεγάλο έλλειμμα ως άνθρωπος».
