Αλέκος Συσσοβίτης: «Μεγάλωσα στην κουζίνα, δεν είχα δικό μου δωμάτιο. Πολλοί ηθοποιοί έχουν μεγαλώσει στην πλέμπα»
Ελλάδα

Αλέκος Συσσοβίτης: «Μεγάλωσα στην κουζίνα, δεν είχα δικό μου δωμάτιο. Πολλοί ηθοποιοί έχουν μεγαλώσει στην πλέμπα»

Αλέκος Συσσοβίτης: «Μεγάλωσα στην κουζίνα, δεν είχα δικό μου δωμάτιο. Πολλοί ηθοποιοί έχουν μεγαλώσει στην πλέμπα»

Τα πολύ δύσκολα παιδικά χρόνια και πώς τον καθόρισαν σαν άνθρωπο στην πορεία

Τον Αλέκο Συσσοβίτη υποδέχτηκαν στην εκπομπή Dot η Νάντια Μπουλέ και ο Μίνως Θεοχάρης.

Ο αγαπημένος ηθοποιός έκανε μία αναδρομή στα παιδικά του χρόνια.

Ωρίμασε από πολύ νωρίς καθώς χρειάστηκε να στηρίξει τη μητέρα του στη «μάχη» που έδινε  με τους δικούς της «δαίμονες»/

«Δεν έχω κάνει ψυχανάλυση. Επειδή υπήρχε μέλος της οικογένειας και πήγαινε στον ψυχίατρο έχω παρακολουθεί αλλά για θέματα που αφορούσαν άλλο».

Άλλα παιδιά όταν ήμουν εγώ 8 χρονών έπαιζαν στις αλάνες και αργότερα στις καφετέριες και εγώ έπρεπε να είμαι στήριγμα στη μητέρα μου, που φυσικά το έκανα με μεγάλη αγάπη, αλλά σε κάνει να ωριμάζεις γρήγορα».

«Μου έκανε καλό που ερχόμουν κοντά σε θέματα ψυχής» συμπλήρωσε.

Ο Αλέκος Συσσοβίτης ξέρει τι θα πει φτώχεια και αδήριτη ανάγκη για μεροκάματο. Βγήκε από 13 χρονών στη βιοπάλη από μικρός για να συνδράμει την οικογένειά του, καθώς δεν ήταν ευκατάστατοι.

«Δεν έλεγα από μικρός θα γίνω ηθοποιός. Επειδή οι συνθήκες ήταν δύσκολες έπρεπε να επιβιώσω και έκανα πολλές δουλειές. Από 13 χρονών ήμουν στην οικοδομή με τον πατέρα μου. Μεγάλωσε σε πολύ φτωχή οικογένεια. Ο πατέρας μου ήταν σοβατζής, εργάτης και η μητέρα μου ράφτρα. Μεγάλωσα σε ένα σπίτι 40 τετραγωνικών και εγώ μεγάλωσα στην κουζίνα, δεν είχα ποτέ δικό μου δωμάτιο».

«Σε διαμορφώνει καθετί που ζεις. Πολλοί ηθοποιοί έχουν μεγαλώσει στην πλέμπα και αυτή η ανάγκη τους να εκφράσουν αυτό το βίωμα τους έκανε ηθοποιούς».

Σαν ηθοποιός ξεχώρισε και μάλιστα χωρίς να έχει αποφοιτήσει από δραματική σχολή. Το ταλέντο του και η δίψα για μάθηση έκριναν την πορεία του που εξελίχθηκε σε μία από τις πιο επιτυχημένες στον χώρο.

«Επειδή είμαι αυτοδίδακτος, ένιωσα πολλές φορές “αγγούρι”, αλλά καθόμουν να μάθω από τους συναδέλφους με τους οποίους έπαιζα. Τολμούσα να εκτεθώ με τα λάθη μου και έμαθα πολλά για μένα και βελτιώθηκα»