Ο Γιώργος Καραμίχος από πολύ νωρίς κατάλαβε ότι ήθελε να ασχοληθεί με την υποκριτική αλλά δεν είχε τη στήριξη των γονιών του, γεγονός που τον επηρέασε ψυχοσωματικά.
«Είχαμε χωράφια και κατσίκια στην Βέροια. Από μικρός ένιωθα ότι δεν άνηκα στο χωριό, μου άρεσε να κάνω πειράματα, να διαβάζω, που ήταν περίεργο. Έπαιζα ένα βουβό σκυλάκι στα 5,5 μου και είδα ότι μου άρεσε το θέατρο. Οι γονείς ήταν πολύ έντονα κατά στην απόφαση μου να γίνω ηθοποιός, επηρεάζεσαι από αυτό, είχα έλκος και γαστρίτιδες. Έκανα εγχειρήσεις στην μέση από την ενοχή που είχα για την δουλειά που έκανα».
Η πατρότητα άλλαξε τα πάντα στη ζωή του, όπως εξομολογήθηκε.
«Έγινα γονιός στα 24, κάποιες προτεραιότητες άλλαξαν, θα ήμουν εντελώς άλλος άνθρωπος χωρίς την κόρη μου. Στο δεύτερο παιδί μου ήμουν μεγαλύτερος και τα τελευταία χρόνια φροντίζω να έχω μεγάλα διαστήματα έκτος δουλειάς. Η διάθεση μου είναι να είμαι κάλος πατέρας, πρέπει να ακούς τους άλλους και να αφήνεις στην άκρη το εγώ σου. Η κόρη μου ζει στην Δανία. Είχα μάθει από μικρός να μην κλαίω, όπως ο πατέρας μου, και πήγα σε σχολή για να μάθω να κλαίω. Ήθελα να κάνω μία επέμβαση στην μέση και για να μην πουλήσει ο πατέρας μου το τρακτέρ έκανα τηλεόραση» είπε.
Ακόμη, αναφέρθηκε στο «βρισίδι» που «έφαγε» για το «Καφέ της Χαράς» και ότι υπήρξαν φίλοι του που δεν του ξαναμίλησαν.
