Στο περιοδικό ΟΚ! και τον Γιώργο Πράσινο μίλησε η πρωταγωνίστρια του Maestro, Κλέλια Ανδριολάτου, για τη συνεργασία της με τον Χριστόφορο Παπακαλιάτη αλλά και τον έρωτα.
Από οντισιόν προέκυψε και το Maestro; Όχι ακριβώς. Οι δάσκαλοί μου από τη σχολή με πρότειναν στον Χριστόφορο, που αναζητούσε, όπως μου είπαν, τη νέα του πρωταγωνίστρια. Έτσι κάπως μπήκα στο μυαλό του Χριστόφορου. Μου τηλεφώνησε και μου πρότεινε να πιούμε έναν καφέ.
Ποια ήταν η πρώτη σου αντίδραση όταν σου τηλεφώνησε ο Χριστό – φορος Παπακαλιάτης; Όταν με πρωτοπήρε τηλέφωνο, έπαθα σοκ. Είναι ένας πραγματικά υπέροχος άνθρωπος που αρχικά νιώθεις πως δεν είναι προσιτός, γιατί δεν τον συναντάς εύκολα, δεν τον βλέπεις παντού, δεν ξέρεις αν υπάρχει… (Γελάει.) Όταν συναντηθήκαμε, δεν έφερε ενεργειακά όλο αυτό το καλλιτεχνικό status που έχει, αντιθέτως είναι οικείος και τρυφερός. Πήγαμε στη Βιβλιοθήκη στο Κολωνάκι, γνωριστήκαμε και ενώ δεν είχε σκοπό να μου δώσει κάποιο κείμενο να διαβάσω, φεύγοντας μου έδωσε το πρώ – το επεισόδιο. Μετά από εκείνη τη συνάντηση δεν είχαμε επικοινωνία, μέχρι που με πήραν από μια εταιρεία κάστινγκ για να περάσω από οντισιόν για το νέο σίριαλ του Χριστόφορου Παπακαλιάτη! Έκανα 3-4 αναγνώσεις, μία με τον Ορέστη Χαλκιά, που τελικά υποδύεται τον αδελφό μου, μία με τον Χριστόφορο, ακόμη και μόνη μου. Εν τω μεταξύ, ξεκίνησα να μαθαί- νω πιάνο γιατί εγώ δεν ήξερα, ενώ η ηρωίδα μου είναι μουσικός και παίζω πιάνο.
Πώς σου ανακοίνωσε ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης ότι πήρες τον ρόλο;
Δεν μου το είπε ποτέ ο ίδιος. Στις οντισιόν είχα γνωριστεί με τον Ορέστη αλλά και τον Γιώργο Μπένο (σ.σ. υποδύεται τον Σπύρο) και από τότε αρχίσαμε να ανταλλάσσουμε μηνύματα. Τους έστελνα «είχατε κάποιο νέο; Σας έχει πει κάτι;», μου απαντούσαν «όχι, είμαστε στο σκοτάδι, εσύ;» κι εγώ τους έλεγα «ούτε εγώ!». Το έμαθα από την τηλεόραση ότι είμαι η νέα πρωταγωνίστρια και δεν το πολυπίστεψα. Οπότε, τότε τηλεφώνησα στον Χριστόφορο για να τον ρωτήσω αν είναι αλήθεια.
Και ευτυχώς ήταν. Υπήρξες θαυμάστριά του;
Πάρα πολύ. Δεν είχε περάσει από το μυαλό μου ότι θα συνεργαζόμουν μαζί του. Δεν κάνει και ο ίδιος πολύ συχνά δουλειά, οπότε το θεώρησα τύχη τη στιγμή που τελείωνα τη σχολή να με καλέσει σε δουλειά του. Τον πρωτοθυμάμαι στο «Ντόλτσε Βίτα» και νομίζω πως το πιο αγαπημένο μου σίριάλ του ήταν το «4» γιατί ήταν το τελευταίο του, ενώ τα προηγούμενα τα έβλεπα αλλά ήμουν πολύ μικρή.
Ο Ορέστης που υποδύεται ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης είναι 46 χρόνων. Θα έκανες σχέση κι εσύ, όπως η ηρωίδα σου, με έναν 46χρονο άντρα;
Δεν ξέρω σε τι μονοπάτια μπορεί να σε οδηγήσει ο έρωτας. Αν ερχόταν ένας έρωτας με τόσο έντονα συναισθήματα όσο του Ορέστη και της Κλέλιας, ναι, θα τον ερωτευόμουν. Δεν θα κοιτούσα ποτέ αριθμούς σε ό,τι έχει να κάνει με τον έρωτα.
Η προηγούμενή σου σχέση με τον Ρένο Ρώτα –η μόνη που έγινε γνωστή– κράτησε αρκετά χρόνια. Προτιμάς να κάνεις μακροχρόνιες σχέσεις;
Δεν θέλω να μιλάω για τα προσωπικά μου.
Είσαι ερωτευμένη;
…(μου κλείνει συνωμοτικά το μάτι).
Μια σκηνή που σχολιάστηκε πολύ ήταν η πρώτη φορά που έκανε έρωτα ο Ορέστης με την Κλέλια. Έχεις απενοχοποιήσει το γυμνό;
Όταν βρίσκω τον λόγο να γίνει μια σκηνή με γυμνό και να υπηρετήσει το έργο, θα το κάνω. Είμαι εξοικειωμένη με το γυμνό, ακόμα και στις διακοπές μου κάνω γυμνισμό. Δεν ντρέπομαι για το σώμα μου, αντιθέτως το αγαπώ. Και εκείνη η σκηνή που περιγράφεις ήταν σαν πίνακας. Έδειχνε μια ωραία στιγμή του ζευγαριού, ήταν έρωτας, ήταν και ο φωτισμός, ήταν όλα.
Πώς είναι να έχεις γιαγιά σου στη σειρά τη Χαρούλα Αλεξίου;
Η Χάρις είναι ένας πολύ τρυφερός άνθρωπος. Νιώθω πως έχουμε αναπτύξει μια οικογενειακή σχέση. Θέλει να μάθει, να δώσει, αυτό είναι και το ταλέ – ντο της στη ζωή. Θυμάμαι με πολλή συγκίνηση μια σκηνή που είχαμε οι δυο μας, όπου έπαιζα πιάνο, και εκείνη έπρεπε να με μαλώσει λέγοντάς μου «κι άλλο κι άλλο» ώστε να μην επαναπαύομαι και να γίνω καλύτερη. Ολοκληρώνοντας τη σκηνή, ήρθε κοντά μου και μου είπε «με συγκίνησες πολύ καθώς έπαιζες πιάνο». Εκείνη τη στιγμή ένιωσα την καρδιά μου να χτυπά πιο δυνατά.
Ο τηλεοπτικός σου αδελφός έχει σχέση με έναν άλλο άντρα που, σύμφωνα με το σενάριο, εξελίσσεται σε μια κλειστή κοινωνία.
Θεωρείς ότι αντιλήψεις και στερεότυπα που είναι ξεπερασμένα γίνονται ευκολότερα αποδεκτά μέσα από την τηλεόραση; Εκπαιδευόμαστε στην ηθική; Αν κρίνω από τον εαυτό μου, ναι. Προσωπικά, μια ταινία μπορεί να μου αλλάξει τρόπο σκέψης. Για παράδειγμα, σε μια από τις πιο αγαπημένες μου ταινίες, όπως Οι ονειροπόλοι του Μπερνάρντο Μπερτολούτσι, αν αφαιρέσεις το γυμνό και το ερωτικό στοιχείο και δεις την ουσία της, θα καταλάβεις πως τα όρια μεταβάλλονται σε σχέση με την εικόνα που προσλαμβάνουμε. Ένας από τους λόγους που είπα «ναι» σε αυτή τη σειρά είναι γιατί με ενδιαφέρει πολύ το θέμα της, που μιλά για τη σεξουαλικότητα και την αυτοδιάθεση, για την οικογενειακή βία, όχι κουνώντας το δάχτυλο, αλλά με το να μας μετατοπίζει. Ακόμα και ένας κύριος που ζει σε ένα απομονωμένο χωριό, που μπορεί να μην έρχεται σε επαφή με πολλούς ανθρώπους, αν μπορέσει να εξοικειωθεί με άλλους τύπους ανθρώπων και νιώσει οικεία, αυτό είναι κέρδος
Η εικόνα σου παραπέμπει σε κάτι ανάμεσα στην Μπριζίτ Μπαρντό και τη Λετίσια Κάστα. Σε ενοχλούν οι συγκρίσεις;
Όλοι μου λένε πως μοιάζω στη Μίλα Γιόβοβιτς αλλά και αυτό που μου λες εσύ. Εγώ τι να πω; Τιμή μου. Με συγκλονίζουν αυτές οι γυναίκες. Μου αρέσει γενικά η ομορφιά. Ένα πολύ όμορφο κορίτσι, όπως εσύ, ποιες ανασφάλειες έχει; Το να πρέπει να υπηρετείς το βλέμμα κάποιου άλλου. Αν μπεις στη διαδικασία να επιβεβαιώνεις αυτό που είσαι και να το εξηγείς, χάνεις χρόνο για τον εαυτό σου. Δεν θα ήθελα να το κάνω αυτό, προσπαθώ να είμαι ευτυχισμένη. Νιώθω αυτό που λένε πως είμαι όμορφη γιατί νιώθει η καρδιά μου όμορφα. Υπάρχουν και μέρες που η καρδιά μου είναι λυπημένη και όλα μου φταίνε. Η ομορφιά πηγάζει από μέσα.
Η Κλέλια του Maestro είναι μια εκδοχή δική σου;
Θεωρώ ότι έχει στοιχεία μου. Το πάθος που έχει η ηρωίδα μου για τη μουσική εγώ το έχω για την υποκριτική. Έχουμε αφομοιώσει την ωραία ενέργεια και το φως. Σε αυτό το κομμάτι ταιριάζουμε αρκετά. Τώρα ενώ στη ζωή μου λει τουργώ με πρόγραμμα, στον έρωτα –που είναι κινητήριος δύναμη– τα δίνω όλα, όπως και η τηλεοπτική Κλέλια.
Θα έλεγε κανείς πως μπορείς να έχεις όποιον άντρα θες. Έχεις πέσει στα πατώματα για έρωτες;
Εγώ δεν έχω πέσει; Εννοείται. Αλλά αυτό είναι το ωραίο στη ζωή, να υπάρχουν και μερικά σκοτάδια, για να βγαίνει μετά το φως. Αλίμονο. Εφόσον έχουμε το φως, έχουμε και τις σκιές του. Είμαι ένας άνθρωπος που βουτά στο συναίσθημα. Υπάρχουν άνθρωποι που ελέγχουν το νερό πριν μπουν στη θάλασσα και άλλοι που βουτάνε κατευθείαν και ύστερα βλέπουν τον βυθό. Έτσι είμαι και εγώ. Έχω συναντήσει και βυθούς που δεν ήταν τρομεροί και δεν είχαν κάτι το αξιοσημείωτο.
