Στο περιοδικό ΟΚ! και τη Μαρία Παπαϊωάννου μίλησε ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης, με αφορμή τη συμμετοχή του στον δεύτερο κύκλο του «Έτερος εγώ» αλλά και τη σκηνοθεσία της επιτυχημένης παράστασης «Το τρίτο στεφάνι» στο Παλλάς, που προβλήθηκε και διαδικτυακά.
Ο ηθοποιός μίλησε για το μείζον θέμα του κορονοϊού. Ευχήθηκε μάλιστα «να τελειώσουμε με τον κορονοϊό. Όχι μόνο για τα θέατρα, αλλά για να μπορέσουμε να πάρουμε
πίσω τις ζωές μας συνολικά. Και τα θέατρα είναι μέρος της ζωής αυτής που έχουμε χάσει. Με ενδιαφέρει να βγούμε από αυτό με τις λιγότερες ανθρώπινες απώλειες».
Το ζωντανό θέατρο και η τεχνολογία
Στην ερώτηση αν φοβάται ότι η τεχνολογία του streaming θα υποκαταστήσει το ζωντανό θέατρο, ήταν αρνητικός:
«Όχι. Διαπίστωσα μάλιστα ότι υπάρχουν κερδισμένοι. Άνθρωποι που, έτσι και αλλιώς και πριν από τον κορονοϊό αλλά και αργότερα, δεν είχαν και δεν
θα έχουν πρόσβαση. Άνθρωποι που λόγω κάποιας ασθένειας, λόγω κάποιου σωματικού προβλήματος, κάποιας αναπηρίας ή λόγω μεγάλης οικονομικής δυσπραγίας δεν μπορούσαν να έχουν πρόσβαση στις παραστάσεις. Για αυτούς λοιπόν είναι μια ανακούφιση. Την πρώτη φορά που παίχτηκε “Το τρίτο στεφάνι” διαδικτυακά μέσα στον Δεκέμβριο είχε κοινό από όλες τις γωνιές του πλανήτη. Δέχτηκα πολύ ζεστά μηνύματα.
Το θέατρο είναι μια διαδικασία που εξ αντικειμένου απαιτεί τον θεατή και τον ηθοποιό ταυτόχρονα στον ίδιο χώρο – όπως δεν μπορείς να εκκλησιαστείς από μακριά, ούτε να κάνεις έρωτα από μακριά. Υπάρχουν μερικές λειτουργίες που χρειάζονται τους ανθρώπους στον ίδιο χώρο. Η τεχνολογία μπορεί να μας δίνει κάποια εργαλεία αλλά δεν μπορεί να μεταδώσει αυτό που συμβαίνει στην ψυχή του θεατή όταν βρίσκεται μαζί με τους ηθοποιούς στον ίδιο χώρο την ώρα της παράστασης.
Όταν με το καλό επιστρέψει το ζωντανό θέατρο, δεν νομίζω ότι οι θεατές θα λένε “καλύτερα να το δούμε στις οθόνες μας”».
Σκηνοθεσία ή υποκριτική;
«Αν έπρεπε να κάνω ένα από τα δύο, αυτή τη στιγμή θα μπορούσα να διαλέξω. Και στην πραγματικότητα είχα διαλέξει. Το 2020 δεν θα με έβρισκε στη σκηνή και μάλλον δεν θα με βρει και το 2021. Απλώς η δυστυχής συγκυρία είναι ότι δεν βρήκε και κανέναν άλλον ηθοποιό» ήταν η απάντησή του.
Οι αρνητές του ιού και οι συνωμοσιολόγοι
Πώς αντιμετωπίζει τους αρνητές του κορονοϊού;
«Θα υπάρχουν πάντα άνθρωποι που δεν πιστεύουν. Δεν ξέρω καν αν έχει νοήμα να προσπαθεί κανείς να τους αλλάξει γνώμη γιατί συνήθως οι απόψεις των αρνητών και των συνωμοσιολόγων δεν διαμορφώνονται από την πραγματικότητα και τα γεγονότα, αλλά από τη φοβία απέναντι σε έναν πολύ πολύπλοκο κόσμο. Οπότε, δυστυχώς, όσα στοιχεία και να τους δώσεις δεν μπορείς να μεταβάλεις τη θέση τους», αναφέρει.
«Παλαιότερα έμπαινα στη διαδικασία συζήτησης με τους συνωμοσιολόγους. Μεγαλώνοντας όμως όλο και λιγότερο. Πολύ απλά γιατί έχω διαπιστώσει ότι δεν τους λείπουν τα γεγονότα. Το να μπορείς να ερμηνεύσεις την πραγματικότητα με μια συνωμοσία ή μια άρνηση απέναντι σε γεγονότα δεν έχει να κάνει με το ότι έχεις άλλα γεγονότα, αλλά κυρίως έχει να κάνει με έναν φόβο».
