Στην παρέα του Θοδωρή Βαμβακάρη και του Τάκη Γιαννούτσου βρέθηκε η Πέμυ Ζούνη, η οποία περιέγραψε τα συναισθήματά της για την επιστροφή στο θέατρο μετά τους περιορισμούς ενώ μίλησε και για τη σχέση της με την τηλεόραση και τον κινηματογράφο.
«Ήταν με λαχτάρα ένθεν κακείθεν. Και από εμάς και από το κοινό. Αρκετοί φοβήθηκαν αλλά όσοι ήρθαν ήταν σαν να ξαναβρήκαν έναν συγγενή. ήταν καρδιάς πράγματα» ανέφερε.
Η σχέση της με την τηλεόραση σαν τηλεθεατής είπε πως δεν είναι καλή και προς επίρρωσιν του λόγου της αποκάλυψε πως μέχρι σήμερα δεν έχει δει ποτέ καμία από τις δουλειές της στο «γυαλί».
«Δεν είναι καλή η σχέση μου με την τηλεόραση σαν θεατής. Δεν έχω δει ούτε τις δικές μου σειρές ούτε από περιέργεια. Ξέρω τι γίνεται στα γυρίσματα γιατί δεν έχω την περιέργεια να δω αν παίχτηκε καλά. Ξέρω από πριν».
Όλα αυτά τα χρόνια πολλά ήταν τα ευτράπελα και τα απρόοπτα που της έτυχαν στο επάγγελμα όπως το χαστούκι που έφαγε από τον Στράτο Τζώρτζογλου στο πλαίσιο ενός ρόλου και της ράγισε το τύμπανο του αυτιού.
Περνώντας στο κεφάλαιο του ελληνικού #MeToo η Πέμη Ζούνη αποδοκίμασε κάθε συμπεριφορά που θίγει τον άλλον και είδε όσα συνέβησαν σαν μία ευκαιρία να αλλάξουν τα πράγματα.
«Ήξερα συμπεριφορές που με θύμωναν και θα τις χαρακτήριζα απαράδεκτες, τα άλλα πραγματικά δεν τα ήξερα, γιατί για να τα ξέρεις πρέπει να είσαι στο στο στενό περιβάλλον των ενδιαφερομένων. Έχω βιώσει βία σε επίπεδο ψυχολογικό αλλά δεν έτυχε να νιώσω ότι δεν μπορώ να αντιδράσω. Καλά έγινε κι έγινε ντόρος γιατί θα φοβούνται οι επίδοξοι θύτες πια λίγο περισσότερο».
Όσον αφορά την εμπειρία της στον χώρο της πολιτικής δήλωσε:
«Μου το ζήταγαν καιρό και όσο είχα το άλλοθι του ασυμβίβαστου έλεγα “όχι” . Μπαίνοντας είπα να κάνω μερικά από όσα ήθελα στον χώρο του Πολιτισμού. Η απόφασή μου να φύγω ήταν απόφαση λογικής. Δεν αισθάνθηκα προδομένη από το κόμμα μου αναμετριέμαι με τις δικές μου επιλογές» κατέληξε.
Τέλος, αναφέρθηκε και στο τραύμα που της άφησε η πολύκροτη υπόθεση ανάμεσα σε εκείνη και συνεργάτιδά της, την οποία και κατηγόρησε για απάτη που της προκάλεσε ζημία άνω των 200.000 ευρώ.
«Ήταν άθλιο. Αν δε είχα κοντά μου δικούς μου ανθρώπους και αν δεν είχα τη συνήθεια να μην με ενδιαφέρει τι λέει ο κόσμος για μένα μπορεί να είχα αυτοκτονήσει. Είναι πολύ μεγάλο αυτό το θέμα. Η λάσπη έπεφτε γενναιόδωρα. Ήταν άγριο πράγμα. Τα μίντια είχαν ανθρωποφαγικές αγριότητες. Σε πιο κλειστό επίπεδο συνάδελφοι ήταν χειρότεροι σε συμπεριφορά. Είναι ένα τραύμα που δεν θα ξεπεράσω ποτέ.
Το τραύμα που δεν θα ξεπεράσω είναι ένας αγαπημένος συνεργάτης που με ήξερε πολύ, αυτός, όταν μου γύρισε την πλάτη και νόμιζε ότι τον εξαπάτησε, ίσως για εμένα ήταν το μεγαλύτερο χαστούκι και από αυτά που συνέβησαν» υπογράμμισε.
