Ο Βασίλης Μπισμπίκης είναι αναμφίβολα ένα από τα πρόσωπα των ημερών καθώς η συμμετοχή του στις«Άγριες Μέλισσες» τον έφερε μετά από καιρό και πάλι στο τηλεοπτικό προσκήνιο και μάλιστα σε έναν από τους πιο ενδιαφέροντες χαρακτήρες της δεύτερης σεζόν της επιτυχημένης σειράς.
Ο ίδιος για καιρό είχε επικεντρωθεί σε θέατρο και κινηματογράφο αλλά το καλογραμμένο σενάριο του σίριαλ, η δουλεμένη παραγωγή και ο ρόλος του «Μάνου Βόσκαρη» ήταν αρκετά δελεαστικά για να πει το «ναι».
Τον ηθοποιό φιλοξένησε η Λένα Αρώνη στην εκπομπή Art Week στην ΕΡΤ2 για να μιλήσει για τη νέα του δουλειά και τις εντυπώσεις του από αυτή.
Μιλώντας για τον βάναυσο διοικητή Διαφανίου που υποδύεται είπε: «Το σίριαλ είχε πετύχει έτσι και αλλιώς ένα χρόνο. Είχε μεγάλη τηλεθέαση. Ο δικός μου ρόλος ήταν ενός γοητευτικό κακού, ας τον πούμε έτσι, χωρίς όμως ρωγμές, που είχε πέραση. Υπήρξε δηλαδή ίντριγκα σε σχέση με το κοινό με αυτόν τον ρόλο. Είναι μία ωραία δουλειά με πολύ καλούς ηθοποιούς και παιδιά που τα γνώριζα έτσι και αλλιώς από το θέατρο».
Ως προς τον δισταγμό που έχουν πολλοί συνάδελφοί του στο να παίξουν στην τηλεόραση ο Βασίλης Μπισμπίκης ήταν κάθετος. Για τον ίδιο δεν υπάρχει κανένα στίγμα και καμία «ταμπέλα» αφού δουλειά ενός ηθοποιού είναι να υποδύεται ρόλους είτε το έργο παίζεται στη σκηνή, είτε στο «γυαλί».
«Η μεγάλη αυτή επιτυχία, όμως, μου έχει συμβεί και πάλι στα Μυστικά της Εδέμ. Ήταν ένα σίριαλ που σημείωνε 60% τηλεθέαση και πάλι την είχα περάσει αυτή τη φάση της αναγνωρισιμοφιλίας και τότε. Απλά έχουν περάσει κάποια χρόνια, έχει ξεχαστεί και ξαναβγαίνει αυτό τώρα στην επιφάνεια. Για αυτό και ένας από τους λόγους που δεν με επηρεάζει αυτό που συμβαίνει, είναι πως το έχω ξαναζήσει με έναν τρόπο» πρόσθεσε, ακόμα, ο ηθοποιός. Δεν θεωρώ ότι ένας ηθοποιός που ασχολείται σοβαρά με την Τέχνη περιμένει να πάρει αναγνώριση από την τηλεόραση. Δηλαδή και όταν συμβαίνει αυτό, με έναν τρόπο μπορεί να φαίνεται άδικο αλλά δεν ξέρω πόσο τον αφορά. Είναι το μέσο τέτοιο αλλά το θέμα είναι τι θέλει ο καθένας στην καριέρα του να κάνει».
Συνεχίζοντας είπε: «Σε εμάς του θεάτρου και καλά μας έλεγαν “μακριά από την τηλεόραση, είναι καταστροφή, καίγεσαι”. Δεν τα άκουσα ποτέ αυτά. Έκανα καθημερινά, τα πάντα έκανα. Για αυτό και δεν μου έχει μπει κάποια ταμπέλα. Έπαιζα στο Παλλάς, μετά με τον κύριο Καταλειφό, μετά έκανα Μυστικά της Εδέμ, μετά το Είναι Στιγμές, μετά Η Λέξη Που Δεν Λες, μετά Cartel και… τι έγινε; Που είναι όλα αυτά τα στερεότυπα και τα κλισέ; Ηθοποιοί είμαστε, κάνουμε τη δουλειά μας και πρέπει να επιβιώσουμε από αυτό. Μόνο στην Ελλάδα νομίζω πως υπάρχουν αυτά, πουθενά αλλού».
«Τι σημαίνει ότι δεν πρέπει να κάνεις τηλεόραση; Γιατί να μην κάνεις τηλεόραση; Και αν δεν έχω λεφτά τι θα κάνω; Θα πάω να δουλέψω στην οικοδομή; Πως θα ζήσω τα παιδιά μου; Και θα το έχω ενοχή γιατί θα πάω να δουλέψω στην τηλεόραση σε ένα σίριαλ; Και τι, θα χάσω εγώ καλλιτεχνικά επειδή θα το κάνω αυτό; Αν ο στόχος μου είναι το θέατρο και η Τέχνη μου, δεν τον αφήσω, δεν πάρουν τα μυαλά μου αέρα και δεν ξεφύγω επειδή έκανα τηλεόραση και έγινα γνωστός, μόνο να μου δώσει έχει. Θα μου δώσει την ελευθερία να κάνω καλύτερα δουλειές στο θέατρο μετά, θα μου δώσει κάποια χρήματα και δεν θα είμαι στην εξαθλίωση. Γιατί ποιος ηθοποιός μπορεί στην εξαθλίωση να δημιουργήσει;» δήλωσε αμέσως μετά.
