Στον δημοσιογράφο Ηλία Μαραβέγια και την εφημερίδα Espresso μίλησε ο Χρήστος Παπαδόπουλος για την επιτυχία του συγκροτήματος «Τα παιδιά από την Πάτρα» αλλά και για τα ακραία περιστατικά θαυμασμού που έζησε.
Ο γνωστός καλλιτέχνης επεσήμανε ότι συγκριτικά με παλαιότερα οι εποχές έχουν αλλάξει και ότι πλέον τα νέα παιδιά καβαλάνε πολύ πιο εύκολα το καλάμι.
Απολαύσατε την ξαφνική επιτυχία ή σας φόβισε; Ήσασταν πολύ νέοι.
Δεν γίνεται να είσαι 20 χρονών και κάτι και να μην το απολαμβάνεις αυτό. Εννοείται πως το χαρήκαμε, με τη μόνη διαφορά ότι εμείς, επειδή ήμασταν τότε λαϊκά μορφωμένα παιδιά, δεν καβαλήσαμε τα… καλάμια που βλέπω να καβαλάνε σήμερα ορισμένοι, επειδή βγαίνουν σε ένα show και λένε δυο τραγούδια. Εμείς το απολαύσαμε και σε οικονομικό επίπεδο. Θυμάμαι ότι με τα ποσοστά από τον πρώτο δίσκο αγόρασα σπίτι στα 23 μου, ένα διαμέρισμα στην Αθήνα. Μέσα σε τρία χρόνια πουλήσαμε 750.000 δίσκους, διώχναμε κόσμο τις Δευτέρες από το κέντρο Πανόραμα στην Αχαρνών, το οποίο ονόμασαν και Μπίρες το ’86, από την ομώνυμη επιτυχία μας.
Υπήρξαν ακραία περιστατικά θαυμασμού σε live σας;
Το καλοκαίρι του ’84, όταν εμφανιστήκαμε στο Αναψυκτήριο του Μπουρνέλη, έρχονταν κυρίες διαφόρων ηλικιών και μας χάριζαν σταυρούς, ασημένιους και χρυσούς. Θυμάμαι με τον Λάμπρο Καρελά κάναμε… διαγωνισμό ποιος θα πάρει τους περισσότερους. Ενώ παίζαμε, μας τους κρεμούσαν στον λαιμό!
