“Οι “Άγριες μέλισσες” δημιούργησαν ένα δεδικασμένο και από την άποψη αυτή είμαι πολύ χαρούμενος που φέρει την υπογραφή μου. Έδειξε σε όλους, χάρη στην αποδοχή του κόσμου, ότι καλή μυθοπλασία μπορεί να είναι και καθημερινή μυθοπλασία με ατέλειωτες ώρες δουλειάς από όλους. Εμπρός λοιπόν να δούμε τέτοιες δουλειές σε καθημερινή βάση”.
Ο Λευτέρης Χαρίτος, ένας εκ των τριών σκηνοθετών -μαζί με τον Σπύρο Μιχαλόπουλο και τον Σταμάτη Πατρώνη- των «Άγριων μελισσών”, μιλά στο Ζnews για το πώς κύλησε ο καιρός από την ώρα που δέχτηκε ένα τηλεφώνημα στο Τορόντο και μια γυναικεία φωνή του είπε: “Θα ήθελες να κάνεις καθημερινό σίριαλ;”
“Γεννήθηκα σε ένα αστικό σπίτι της Κυψέλης. Ψηλοτάβανο. Ο πατέρας υπάλληλος της Εθνικής τράπεζας είχε τρέλα με το σινεμά και μάλιστα έγραφε κριτικές κινηματογράφου σε διάφορα έντυπα. Ακόμα γράφει. Έτσι το σινεμά με μπόλιασε νωρίς”, μας λέει….
Κύριε Χαρίτο, τελειώνετε τις σπουδές σας νωρίς μόλις 22 ετών. Έχετε σπουδάσει σινεμά και σκηνοθεσία εδώ και στο Λονδίνο. Πώς ξεκινά επαγγελματικά η καριέρα σας;
Μετά το στρατό, αντί να μπω στον χώρο της τηλεόρασης που τότε είχε μεγάλη ζήτηση, προτίμησα να βιοποριστώ σαν βοηθός σκηνοθέτη σε μεγάλου μήκους ταινίες. Δεν την ήξερα την τηλεόραση, παιδί του σινεμά ήμουν, μικρού μήκους ταινίες έκανα, ντοκιμαντέρ. Το έκανα αυτό για λίγα χρόνια και μετά έγινε η στροφή με τη σειρά «Άμυνα ζώνης» στην ΕΡΤ, στον Alpha κλπ. Μετά πάλι ντοκιμαντέρ και όπως είπα ήμουν στο Τορόντο όταν χτύπησε το τηλέφωνο και με ρώτησαν αν θέλω να κάνω καθημερινό σίριαλ για το οποίο είχα άγνοια κινδύνου…
Ας μιλήσουμε λοιπόν για τις “Άγριες μέλισσες”…
Αφού λοιπόν είπα το “ναι” άρχισε η ανηφόρα στο βουνό. Κλείνουμε κοντά ένα χρόνο πια και τώρα είμαι σε θέση μέσα από σκληρή δουλειά να καταλάβω αυτά τα μεγέθη εργασίας και τον χώρο. Επίσης το Netflix μας βοήθησε να καταλάβουμε τη δομή της καθημερινής σειράς. Και η καρδιά αυτού του σίριαλ είναι έτσι. Αυτό εγώ το σεβάστηκα παρά πολύ. Με ενδιέφερε να το κρατήσω αυτό και κυρίως την αισθητική γιατί και ο κόσμος έχει αλλάξει, δεν έχει πολλές αντοχές. Θέλει να βλέπει καθαρά πράγματα. Με ρωτάνε πολλές φορές αν η σειρά είναι σαπουνόπερα και νευριάζω. Τι είναι η σαπουνόπερα; Βρισιά; Αλλά και πάλι μια τέτοια ιστορία δεν μπορεί να είναι σαπουνόπερα, τουλάχιστον με τον όρο που της δίνετε….
Σας έχει απασχολήσει καθόλου αυτή η καθαρότητα του χωριού;
Αυτό το στοιχείο του ρεαλισμού να ‘ναι δηλαδή βρώμικα ή τσαλακωμένα τα ρούχα δεν είναι το ζητούμενο σε αυτή τη σειρά. Έχω την αίσθηση όμως ότι ο κόσμος έχει ανάγκη αυτή την καθαρότητα και στην εικόνα πια. Αλλά το στήσιμο αυτής της δουλειάς έχει από πίσω πολύ κόπο. Και το να κάνεις σήμερα καθημερινό εποχής πρέπει να κάνεις στούντιο, τα εξωτερικά θέλουν πολύ ψάξιμο και εμείς παράγουμε 4 επεισόδια την εβδομάδα. Δε το έχει σκεφτεί κανείς αυτό. Όλο αυτό, οι συνθήκες δηλαδή, είναι ένα άγχος ότι δεν έχεις εύκολη λύση που το καθημερινό τη ζητάει λόγω χρόνου κυρίως. Αν ήταν μια εβδομαδιαία παραγωγή θα το συζητούσαμε σε τελείως διαφορετική φάση.
Θα θέλαμε να μάθουμε μερικά πράγματα για τη διανομή των ρόλων. Πώς προέκυψαν έτσι ταιριαστοί χαρακτήρες;
Τέτοιο πολυπληθές πράγμα δεν έχω ξανακάνει. Διήρκεσε 4 μήνες. Όπως γίνεται πάντα κάποιοι ρόλοι έκλεισαν γρήγορα, κάποιοι αργά, κάποιοι μετρίως. Δε μιλάω τώρα για αυτούς που έκλεισαν αμέσως, αλλά π.χ. για το ρόλο του Μελέτη είδαμε και 50 άτομα. Το ρίσκο μου ήταν η Θεοφανία. Είπα θα την πάρω για αυτό το ρόλο. Και με δικαίωσε. Όλη η διαδικασία ήταν τεράστια εμπειρία για μένα….
Υπήρξε κάποιο πρόβλημα με το ρόλο της Ελένης; Δεν την ήθελε ο ΑΝΤ1;
Αυτό ήταν μια τεράστια παρεξήγηση. Θα πω τι έγινε. Γενικά ο ΑΝΤ1 μου άφησε απίστευτη ελευθερία και ο Τζώρτζης Ποφάντης το στήριξε παρά πολύ. Αυτό που συνέβη σε μένα είναι ότι χρειάζεται ένας χρόνος ζύμωσης με τους ηθοποιούς, παίρνει λίγο χρόνο να καταλάβεις, έχεις ευθύνη στην τηλεόραση. Θέμα με την Μαρία φυσικά δεν υπήρξε πότε. Ο συνδυασμός των ανθρώπων που θα προβάλει καλύτερα αυτόν τον ρόλο μας απασχόλησε. Πώς θα ήταν οι τρεις τους. Πώς οι άλλες δυο θα αναδείκνυαν τη Μαρία. Γενικά πρέπει να διαλέγεις καλούς ηθοποιούς. Και όλοι τους έχουν υψηλό επίπεδο.
Περιμένατε την επιτυχία αυτή;
Όλοι μας είχαμε μια κρυφή ελπίδα αλλά κανείς δεν περίμενε να γίνει αυτό που γίνεται. Και αυτό ακριβώς σε κάνει πολύ πιο υπεύθυνο στις βασικές επιλογές του έργου. Όχι δεν την περίμενα αυτή την επιτυχία. Πώς μπορείς να περιμένεις αυτό που γίνεται σε οτιδήποτε κάνεις;
Ποια είναι τα ζευγάρια της σειράς που σας ιντριγκάρουν; Οι διπλοί ρόλοι;
Κοίταξε η σειρά είναι αυτές οι τρεις γυναίκες. Η Ελένη, η Δρόσω και η Ασημίνα. Αυτές έπρεπε να κολλήσουν απόλυτα για να πλεχτούν γύρω τους οι πολλές ιστορίες μιας καθημερινής σειράς. Να είναι αυτό που βγήκε, να μην αισθάνεσαι ότι έχεις μια που κάνει για τρεις. Από εκεί και πέρα η Μυρσίνη με τον Δούκα θεωρώ ότι θα έπρεπε να είναι ένα πολύ ερωτικό ζευγάρι παρότι δεν μοιράζονται αυτό τον ρόλο. Θα έπρεπε να είναι. Αυτό τους ένωσε, ο δυνατός έρωτας. Σε μια σειρά που έχει τεράστιο μήκος αυτά πρέπει να μπορούν να αντέξουν οι εξελίξεις, οι αντιδράσεις όλα.
Τι είναι αυτό που συγκινεί στις “Μέλισσες”; Μου λέτε το βλέπουν 2.000.000 τηλεθεατές.
Να πούμε πρώτα ότι φέτος έγιναν καλές προσπάθειες απλά όπως οι σειρές στο Netflix έτσι και στις “Μέλισσες” δημιούργησαν μια παρέα. Σαν παρέα το βλέπει ο κόσμος κάθε βράδυ. Φέτος έγιναν καλές σειρές. Είναι σπουδαίο ότι έγινε μια σειρά σαν το “Λόγω Τιμής”.
Θα τις δούμε και του χρόνου τις “Μέλισσες”;
Δεν το έχουμε συζητήσει αλλά πιστεύω πως αντέχουν οι ιστορίες έναν χρόνο ακόμα. Η εξέλιξή τους, τι γίνονται οι άνθρωποι; Ο Μιλτιάδης ας πούμε πώς εξελίσσεται; Πιστεύω πως ναι, αντέχει. Δεν τη φοβάμαι. Είναι και η σεναριογράφος που έχει μια αντίληψη στη σχέση του χρόνου με το δράμα των ανθρώπων.
Ποιος είναι ο πιο δραματικός χαρακτήρας σε αυτό το σίριαλ αν εξαιρέσουμε τις τρεις αδελφές;
Νομίζω ο Μιλτιάδης. Κουβαλάει μεγάλη ένταση και παρότι έχει περάσει τόσα δεν έχει χάσει τη διάθεση του για τον έρωτα….
Μπορούμε να πούμε κάτι για την εξέλιξη της σειράς;
Κοίταξε, όσο ξέρω στη διάρκεια των επεισοδίων όλοι οι ήρωες θα πάθουν κάτι σοβαρό… Το λέω με την έννοια ότι όλοι αυτοί οι ήρωες είναι στη γκρίζα ζώνη. Με τα θετικά τους, τα αρνητικά τους.
Μου μιλάει με τα καλύτερα λόγια για το ντουέτο του ενωμοτάρχη και της μητέρας του: “Υψηλότατο επίπεδο υποκριτικής. Θα μπορούσα να κάνω μια σειρά μόνο με αυτούς τους δυο. Είναι συγκλονιστικοί. Κάθε φορά λέω πώς παίζουν έτσι….”
Οι “Μέλισσες” θα κάνουν διεθνή καριέρα. Μοντάρονται ήδη για το εξωτερικό. Και όπως μας λέει ο Λευτέρης Χαρίτος, τι πιο ευχάριστο πέρα από το δεδικασμένο που δημιούργησαν, τη βαθιά αγάπη του κόσμου, είναι πως έδεσαν και μεταξύ τους έγιναν φίλοι δημιουργήθηκαν παρέες που βγαίνουν τα βράδια….
Εσείς τι κάνετε τις λίγες ελεύθερες ώρες σας;
Εγώ είμαι πιο συγκεντρωτικός. Βλέπω τον γιο μου, την καλή μου, πάω βόλτα το σκύλο μου και σκέφτομαι “Θεέ μου, πόση δουλειά μας περιμένει…”.
