Στο περιοδικό DownTown και τη δημοσιογράφο Αμάντα Φούντη παραχώρησε συνέντευξη ο πατέρας του Στέφανου Τσιτσιπά, Απόστολος, και μεταξύ άλλων απάντησε και στο «δολοφονικό» βλέμμα της Πάουλα Μπαντόσα σε αγώνα.
Γνωρίζοντας πως όλα σας τα παιδιά ασχολούνται με το τένις, έχετε νιώσει ότι τα πιέσατε προς εκείνη την κατεύθυνση;
Ελπίζω να μην τα έχω πιέσει, θα ήθελα η επιλογή να ήταν καθαρά δική τους, γιατί όταν έχεις επιλέξει να κάνεις κάτι που αγαπάς στη ζωή σου τότε θα είσαι και απόλυτα ευτυχισμένος. Προς το παρόν δεν έχω δεχτεί τέτοια παράπονα. Θα έλεγα πως σαν επαγγελματίες του χώρου προσπαθήσαμε να τους ενθαρρύνουμε και να τους εμπνεύσουμε. Νομίζω τα αγόρια έχουν μία πιο ιδιαίτερη και κοντινή σχέση με τη μητέρα τους, τουλάχιστον συναισθηματικά, ίσως αυτό βοήθησε να ακολουθήσουν τα βήματά της στο επαγγελματικό τένις. Εγώ από την πλευρά μου, ως προπονητής, δεν είχα να κάνω τίποτα άλλο από το να ακολουθήσω την απόφασή τους και να στηρίξω την επιλογή αυτή προς το επαγγελματικό τένις.
Δηλαδή η μαμά έχει πολύ ενεργό ρόλο καταλαβαίνω…
Φυσικά, έχει ενεργό και πολύ σημαντικό ρόλο. Δε συμμετέχει τόσο πολύ στις προπονήσεις σαν φυσική παρουσία διότι είναι απασχολημένη με το σπίτι και τις τρέχουσες οικογενειακές υποχρεώσεις -η κόρη μας, η μικρή της οικογένειας, είναι ακόμα μαθήτρια, έχει το σχολείο της και τις δικές της υποχρεώσεις-, προσπαθεί όμως να αφουγκράζεται τις ανάγκες που υπάρχουν, να δίνει τη σοφία της και να βοηθάει με τη μεγάλη της εμπειρία. Ίσως να είχε λιγότερο άγχος αν μπορούσε να συμμετέχει πιο πολύ στις αγωνιστικές προπονήσεις των παιδιών, γιατί δεν είναι εύκολο να διαχειριστείς όλα αυτά τα συναισθήματα και την πίεση των προκλήσεων με τον καλύτερο τρόπο ως γονέας. Όταν ένας αθλητής έχει φτάσει σε αυτό το υψηλό επίπεδο, συνεχώς προκύπτουν καινούριες προκλήσεις. Ακόμα και για εμάς είναι κάτι καινούριο, μαθαίνουμε.
Μου δίνετε την αίσθηση ότι είστε πολύ ήρεμος άνθρωπος. Πώς αντιδράτε στα ξεσπάσματα του Στέφανου που τον έχουμε δει να έχει κατά καιρούς σε αγώνες;
Σαν σάκος του μποξ, σαν κυματοθραύστης. Νομίζω είναι φυσικό επόμενο ένας αθλητής με τόσο μεγάλη πίεση μέσα στον αγώνα να έχει και τέτοιες αντιδράσεις. Σίγουρα δεν πρέπει να ξεπερνά τα όρια και να προσβάλλει τους γύρω του και το κοινό, όμως πολλές φορές, μεγάλοι αθλητές, ακόμη και το νούμερο 1 του κόσμου, διαμαρτύρονται προς την ομάδα τους. Σίγουρα εμείς ως επαγγελματίες του χώρου μπορούμε να καταλάβουμε τις συναισθηματικές διακυμάνσεις ενός αθλητή σε έναν αγώνα.
Ως ομάδα του αθλητή γνωρίζουμε καλά τι συμβαίνει εκείνη τη στιγμή και το μόνο πράγμα που μπορούμε να κάνουμε είναι να χαμογελάσουμε και να του δώσουμε θετική ενέργεια για να συνεχίσει τον αγώνα. Αυτή νομίζω πρέπει να είναι η στάση μας. Εννοείται, φυσικά, πως όταν μας προσβάλλει πρέπει να ζητήσει συγγνώμη, αλλά είναι μέρος του παιχνιδιού.
Μετά, στο σπίτι δηλαδή, μπορεί να τον συμβουλεύσετε διαφορετικά και να το συζητήσετε παραπάνω;
Μετά από κάθε αγώνα είθισται να κάνουμε τον απολογισμό του αγώνα. Αναλύουμε τα βίντεο, τα στατιστικά, και συζητάμε όλες τις πτυχές του. Τι κάναμε καλά, τι τελικά θα μπορούσαμε να κάνουμε καλύτερα. Υπάρχει μία ανάλυση όλων των παραμέτρων, βλέπεις τα θετικά, τα αρνητικά, και τι μπορείς να διορθώσεις ώστε να αυξήσεις την απόδοση την επόμενη φορά.
Συζητήθηκε αρκετά η ένταση με τη μαμά κατά τη διάρκεια του αγώνα με τον Μεντβέντεφ. Εκεί τι ακριβώς έγινε;
Τίποτα δεν έγινε, απλώς ο Στέφανος της είπε «σε παρακαλώ, δε θέλω να ακούσω τίποτα, αν μπορείς φύγε από το γήπεδο», κάπως έτσι. Η μαμά νοιάστηκε για τον γιο της, γνωρίζει το άθλημα, και προσπάθησε να του δώσει κάποιο κίνητρο, να τον ανεβάσει ψυχολογικά, γιατί πίστευε πως το χρειαζότανε. Εγώ όμως ήξερα ότι ο Στέφανος ήταν σε μια πολύ περίεργη ψυχολογική κατάσταση γιατί την ημέρα εκείνη είχαμε αναμονή τουλάχιστον δώδεκα ώρες στο γήπεδο.
Ήμουν δέκα ώρες στα αποδυτήρια με τον Στέφανο, ενώ η σύζυγός μου ήταν δέκα ώρες στο ξενοδοχείο και όταν ενημερώθηκε πως θα ξεκινήσει ο αγώνας ήρθε να τον δει. Δεν μπορούσε να ξέρει την ψυχική διάθεση του Στέφανου, εκεί βρίσκεται η παρεξήγηση νομίζω. Του μιλούσε στη γλώσσα της, κάποια πράγματα δεν τα κατάλαβα γιατί δε μιλάω τόσο καλά τη γλώσσα της συζύγου μου, και της είπε «φύγε από το γήπεδο» και καλά της είπε.
Εκείνη τη στιγμή ο αθλητής προσπαθεί να βρει λύσεις και να να βρει το κίνητρο, τον λόγο για τον οποίο βρίσκεται μέσα στο γήπεδο και παλεύει. Αυτοί οι αθλητές στα τόσο μεγάλα τουρνουά, κάνουν έναν διαφορετικό αγώνα κάθε μέρα, και πρέπει, εκτός από το να κερδίζουν για να προστατεύσουν τη βαθμολογία τους, τους πόντους και τα χρήματα, να αποδεικνύουν ότι είναι καλοί, καθώς και τον λόγο που βρίσκονται στο γήπεδο.
Θέλω να σας ρωτήσω για αυτό το βλέμμα της κοπέλας του, Πάολα Μπαντόσα, όταν ήσασταν στο μποξ σε αγώνα του Στέφανου, που συζητήθηκε.
Περνούσε μία πολύ δύσκολη περίοδο της ζωής της, λόγω του τραυματισμού της, πράγμα το οποίο θα την κράταγε εκτός αγώνων για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα. Έχει και εκείνη πιεστεί πολύ από το τένις και η οικογένειά της έχει κάνει μεγάλη προσπάθεια να τη βοηθήσει. Ένιωσε την πίεση, είδε τον εαυτό της στη θέση του Στέφανου. Ίσως ήταν εκείνη η στιγμή της υπερπροσπάθειας του Στέφανου να νικήσει. Σίγουρα δεν ήταν κάτι προσωπικό. Απλώς ήταν η ένταση της στιγμής τίποτα παραπάνω.
Είστε εντάξει δηλαδή;
Ναι, μια χαρά είμαστε…
Διαβάστε επίσης
Θεοφάνια: Πώς γιορτάζονταν στην Ελλάδα τις περασμένες δεκαετίες;
