Στο okmag.gr και τη Νατάσσα Στρόβιλα μίλησε ο Ευθύμης Γεωργόπουλος που φέτος πρωταγωνιστεί στη νέα σειρά του Open «Σαν ψέμα».
Ο ταλαντούχος ηθοποιός μίλησε για το νέο του εγχείρημα ενώ αναφέρθηκε, για τις φιλίες που έχει κρατήσει από τον καλλιτεχνικό χώρο, αλλά και τη φιλία με τον Πάνο Νάτση, που έφυγε από τη ζωή σε τροχαίο.
Πώς ήρθε η πρόταση για τη νέα σειρά του Open «Σαν ψέμα»;
Με τον Σταύρο Ποταμάρη συνεργαστήκαμε πριν από πέντε χρόνια και έχουμε μια αμοιβαία εκτίμηση ο ένας στον άλλον. Με πήρε τηλέφωνο και μου είπε “θα σου στείλω ένα επεισόδιο ενός ξένου φορμάτ”, το διάβασα, με ρώτησε πώς μου φάνηκε ένας ρόλος και μου αποκάλυψε πως σκέφτεται εμένα για αυτόν. Του είπε πως “με εσένα και τον Σάββα Χρυσοστόμου δουλεύω εν λευκώ”. Και ξεκινήσαμε τα γυρίσματα και ήρθε η πρεμιέρα με μεγάλη χαρά.
Η συνεργασία με την υπόλοιπη ομάδα πώς είναι;
Το ευτύχημα είναι ότι είμαστε όλοι κατά κάποιον τρόπο κάτι εργασιομανείς τύποι που καθόμαστε μετά στο ξενοδοχείο και συζητάμε γιατί και πώς και υπάρχει ένα όμορφο κλίμα. Δεν τίθεται θέμα ομοιογένειας, αλλά ότι συνεννοούμαστε πολύ εύκολα και αυτό το βρίσκεις σπάνια στη δουλειά σου και όταν ετοιμάζεται μια καθημερινή σειρά με τόσο στενά όρια χρονικά, το να συνεννοείσαι με τους ανθρώπους που έχεις δίπλα σου και συνεργάζεσαι, δεν είναι τύχη, είναι χρυσός.
Στο παρελθόν έχω συνεργαστεί με την Κατερίνα Νικολοπούλου, αλλά με το πρωταγωνιστικό δίδυμο: την Κατερίνα Γερονικολού, τον Νίκο Πολυδερόπουλο και τους Χάρη Σώζο και Αλέξανδρο Μπουρδούμη είναι λες και γνωριζόμασταν. Και αυτό μας γεμίζει πολύ χαρά, γιατί μπορούμε να πούμε δυο πράγματα και να συνεννοηθούμε και μετά να πάμε τη σκηνή.
Η σειρά αυτή πιστεύετε ότι είναι κάτι που χρειάζεται στην ελληνική τηλεόραση, δεδομένης και της δύσκολης επικαιρότητας της τελευταίας περιόδου;
Διανύουμε μια περίοδο τομών και δεν υπάρχουν συχνά στην τηλεόραση κωμωδίες και κομεντί. Είναι αυτό που σχολιάζουμε και πολλές φορές στο θέατρο ότι κάνεις κωμωδία και περιμένει ο κόσμος ουρές και κάνεις ένα δράμα σπουδαίο με απαιτητικό καστ και δεν υπάρχει ανταπόκριση. Ο κόσμος έχει ανάγκη να χαμογελά. Μην ξεχνάμε ότι είμαστε Μεσόγειοι.
Με τον Πάνο Νάτση ήσασταν φίλοι; Πώς διαχειρίστηκες το δύσκολο κομμάτι του θανάτου του;
Είχα βρεθεί για αντικατάσταση του Κακούρη στην παράσταση του Γιώργου Καπουτζίδης «Όποιος θέλει να χωρίσει να σηκώσει το χέρι του» γιατί είχα και εγώ να βρίσκομαι σε μια ομάδα που συμπάσχουμε ο ένας στον άλλον. Είχα την τύχη να γνωρίσω την Κατιάνα Μπαλανίκα που είναι ένας χρυσός άνθρωπος. Και εκτιμάς πολύ το γεγονός ότι ένας άνθρωπος που έχει περάσει δυσκολίες σου λέει «ηρέμησε και όλοι μαζί εδώ». Δεν είναι ευχάριστα αυτά. Εγώ όμως επιλέγω να κρατάω τα ευχάριστα από τον Πάνο, τη μόνιμα αισιόδοξη ματιά του, το χαμόγελό του, τη ζεστή του αγκαλιά. Και δεν νομίζω ότι δεν λείπει σε κανέναν ο Πάνος, λείπει από όλους μας και αυτό είναι ένα κενό που δεν θα αναπληρωθεί ποτέ.
Έχεις κάνει φίλους στον καλλιτεχνικό χώρο;
Είμαι αρκετά τυχερός σε αυτό. Και στο θέατρο και στην τηλεόραση έχω έρθει κοντά με ανθρώπους. Στο «Κόκκινο ποτάμι» ο ρόλος μου ήταν συνδεδεμένος με αυτό του Γιάννη Ίτσιου, που γνωριστήκαμε και κάνουμε παρέα, όπως και μαζί με τον Μανώλη Κλωνάρη που συναντηθήκαμε θεατρικά σε άλλες δουλειές και στο Κόκκινο Ποτάμι και πολλοί ακόμη. Είμαι ένας άνθρωπος που κρατά επαφές με ανθρώπους που είμαι συμβατός. Μπορεί σε μια δουλειά να έχεις καλή χημεία, αλλά εκτός να μην ταιριάζεις. Αυτό δεν είναι κατακριτέο. Εγώ νιώθω τυχερός που έχω κρατήσει επαφές με πολλούς ανθρώπους.
Διαβάστε περισσότερα στο okmag.gr.
