Στο περιοδικό ΟΚ! παραχώρησε συνέντευξη ο Φάνης Μουρατίδης μαζί με την Εβελίνα Παπούλια και αναφέρθηκε τόσο στην επαγγελματική του πορεία όσο και στην προσωπική του ζωή.
Πώς αντιμετωπίζεις το δικό σου «εγώ»;
Εντάξει, στις προσωπικές μου σχέσεις και στο κοντινό μου περιβάλλον κάνω πίσω. Αν όμως πρόκειται για ένα όραμα που έχω ή κάτι που με υπερβαίνει, τότε δύσκολα υποχωρώ. Νομίζω πως είμαι επίμονος, συνεπώς μπορεί να σταματήσω –για λίγο;– αλλά πίσω δεν κάνω.
Πόσο δύσκολο είναι αυτό;
Νιώθω πως δεν έχει ιδιαίτερη δυσκολία, γιατί αυτό που προέχει είναι η ίδια η σχέση. Πρέπει να κάνεις πίσω για να ακούσεις τον εαυτό σου αλλά και τον άλλο, να δεις αν ισχύει η αρχική σου τοποθέτηση κι αν έχει να σου πει κάτι. Η επικοινωνία είναι ο βασικός άξονας μιας υγιούς σχέσης.
Το «εγώ» στην τέχνη έχει να κάνει με τη ματαιοδοξία, το χειροκρότημα, με το να είσαι πρώτο όνομα. Πώς το διαχειριστήκατε;
Είναι μια δύσκολη ιστορία με όλους εμάς τους ηθοποιούς, που φλερτάρουμε με έναν άλλο κόσμο, είμαστε με το ένα πόδι εδώ και με το άλλο σε αυτόν τον άλλο κόσμο. Μεγαλώνοντας πρέπει να μαζεύεις τα δύο ποδαράκια, να είσαι προσεκτικός, να τα ζυγίζεις, να παρακολουθείς τι impact έχεις και να επαναπροσδιορίζεις τη θέση σου.
Φάνη, περίμενες όταν έπαιζες στην ταινία του Χριστόφορου Παπακαλιάτη Αν ότι κάποια χρόνια αργότερα θα παίζατε πάλι μαζί στο Maestro, το οποίο θα προβαλλόταν διεθνώς από το Netflix;
Περίμενα ότι θα είχαμε επιτυχία, αλλά όχι τόσο μεγάλη. Ο Χριστόφορος είναι φορέας μιας αισθητικής και μιας ιδεολογίας που με αφορά πολύ. Επίσης, το γεγονός ότι συναντιέσαι με ένα πλάσμα αφοσιωμένο σε αυτό που κάνει, δηλαδή έναν δημιουργό με όραμα, που βάζει τους συνεργάτες του στο ίδιο όραμα, είναι τύχη και ευλογία για όλους.
Πρόλαβες να αντιληφθείς την εκκωφαντική επιτυχία που δημιούργησε το Maestro;
Δεν το είχα συνειδητοποιήσει, να πω την αμαρτία μου, γιατί λείπω αρκετά από το σπίτι και χάνω την επαφή μου με το τι συμβαίνει. Νομίζω πως μου έγινε σαφές τον Μάιο, που ήμασταν στους Παξούς για τα γυρίσματα, και ήρθαν τουρίστες στο νησί, από το Ισραήλ, τον Καναδά, την Ιρλανδία, την Αμερική για να μας δουν που κάναμε τα γυρίσματα. Εισπράξαμε την αγάπη τους. Είναι πολύ ωραίο να έρχεται ο Άγγλος να σου τραγουδά στα ελληνικά το Τυχερό αστέρι που έλεγε στο σίριαλ ο Ορέστης Χαλκιάς.
Συνήθως οι διάσημοι γονείς δεν θέλουν να ερωτώνται για τα παιδιά τους, κυρίως όταν εργάζονται στον ίδιο χώρο. Αυτό είναι λίγο ενοχικό; Ότι δηλαδή τους έχουν ανοίξει πόρτες.
Δεν μπορώ να μπω στην αντίληψη των άλλων ή στο τι πιστεύει ο καθένας. Δηλαδή, τι; Ότι η Εβελίνα αποφοίτησε με «Άριστα» επειδή είχε το ίδιο επίθετο με τον τότε Πρόεδρο της Δημοκρατίας; Αυτό είναι γελοίο.
Μα, είναι κακό να έχεις βοηθήσει το παιδί σου; Δεν το κάνουν όλοι οι γονείς;
Ο τρόπος και το τι κάνεις και πώς στηρίζεις κάποια πράγματα είναι κάτι που ανήκει στον κλειστό πυρήνα της οικογένειας. Και η οικογένεια δεν έχει να λογοδοτήσει για τίποτα, παρά μόνο αν αργότερα το παιδί βγει στην κοινωνία και κάνει κακό. Η οικογένεια, λοιπόν, φτιάχνει το δικό της εγχειρίδιο με οδηγίες χρήσης.
Διαβάστε περισσότερα στο περιοδικό ΟΚ! που κυκλοφορεί κάθε Τετάρτη στα περίπτερα
Διαβάστε επίσης
Εβελίνα Παπούλια: «’Ημουν εγωίστρια, εύθικτη, τσαμπουκαλευόμουν για ψύλλου πήδημα»
