Αναδρομή στις πίστες που «βούλιαζαν» από γαρύφαλλα, στη νυχτερινή Αθήνα άλλων δεκαετιών όπου στα λεγόμενα «σκυλάδικα» επικρατούσε το αδιαχώρητο έκανε η εκπομπή Mega Stories.
Η Δώρα Αναγνωστοπούλου συνάντησε τον Αντώνη Καφετζόπουλο, ο οποίος μοιράστηκε ιστορίες από όταν μαζί με τους φίλους του γυρνούσαν από σκυλάδικο σε σκυλάδικο για να περάσουν τα βράδια τους.
«Στην αρχή άρχισα να πηγαίνω το τουριστικά στα σκυλάδικα, ήθελα να δω πώς είναι αυτό το πράγμα, αλλά μετά μου άρεσε. Πηγαίναμε μαζί με τον μακαρίτη τον Μήτσο Ευθυμιάδη, έναν πολύ σπουδαίο θεατρικό συγγραφέα. Πηγαίναμε οι δυο μας συχνά, δυο τρεις φορές την εβδομάδα και επειδή δεν είχαμε λεφτά εφαρμόζαμε το σύστημα κάβα. Δηλαδή παίρναμε ένα μπουκάλι ουίσκι, πίναμε λίγο και λέγαμε στο μαγαζί να το κρατήσει κάβα που σημαίνει ότι θα ξανάρθουμε. Και ξαναπηγαίναμε».
«Μας αντιμετώπιζαν ως φτωχούς γιατί ήταν διάφοροι που έκαναν ζημιά με πολλά λουλούδια και πολλά πιάτα. Θυμάμαι μια φορά να προσπαθώ να χορέψω ζεϊμπέκικο και ήταν πάνω από τον αστράγαλο τα πιάτα. Μας αντιμετώπιζαν με τρυφερότητα. Έβλεπαν ότι ήμασταν λίγο διαφορετικοί αλλά από την άλλη μας έβλεπαν να είμαστε και συχνά στα μαγαζιά τους οπότε έλεγαν «καλό είναι το πελατάκι, φτωχαδάκι βέβαια, δεν πετάει λουλούδια, κάθεται και πίνει ήσυχα και γλαρωμένο το ποτό του». Ο λόγος που μας άρεσε να πηγαίνουμε ήταν η μουσική. Όσο κι αν φαίνεται περίεργο».
