Η Κατερίνα Διδασκάλου έχει κερδίσει όλα αυτά τα χρόνια την αγάπη του κόσμου που την αποθεώνει για το ταλέντο της με κάθε ευκαιρία είτε παίζει στο θεατρικό σανίδι είτε στην τηλεόραση.
Η αγαπημένη ηθοποιός μετά τη σαρωτική επιτυχία των «Άγριων Μελισσών» συμμετέχει φέτος στο «Μαύρο Ρόδο» σε έναν εντελώς διαφορετικό ρόλο, αυτόν της ηγουμένης Φιλαρέτης.
Για τη συμμετοχή της στη νέα σειρά του Mega, για θέματα πίστης και άλλα πολλά η ηθοποιός μίλησε στο περιοδικό ΟΚ! και τον Μιχάλη Ροδόπουλο.
Τι είναι αυτό που σε προκαλεί να ερμηνεύσεις έναν ρόλο;
Ένας πολύπλοκος ρόλος έχει πάντα ενδιαφέρον, όπως ήταν η Μυρσίνη στις Άγριες μέλισσες. Όταν μου είπαν «ηγουμένη σε μοναστήρι, θετική ηρωίδα», ήμουν σίγουρη, είπα αμέσως «ναι». Δεν ήθελα να είναι, ας πούμε, μια ιντριγκαδόρα μοναχή. Νομίζω ότι ένας ρόλος έχει το ενδιαφέρον που του δίνεις. Κανείς άνθρωπος δεν είναι ίσος. «Δίκαιοι κι ίσιοι σ’ όλες των τες πράξεις, αλλά με λύπη κιόλας κι ευσπλαχνία·» όπως λέει ο Καβάφης.
Τον Αύγουστο έζησες μια εβδομάδα στο γυναικείο μοναστήρι της Αγίας Ειρήνης στο Ρέθυμνο. Συμμετείχες πιστά στο καθημερινό πρόγραμμα, κάνοντας διακονήματα και παρακολουθώντας τις Λειτουργίες πλάι στην ηγουμένη Θέκλα. Σου πέρασε από το μυαλό να ασπαστείς τον μοναχισμό;
Είναι βαριά η καλογερική, που λένε. Δεν θα μπορούσα μόνιμα, είμαι κοσμικός άνθρωπος. Είχα το καλοκαίρι στην Κρήτη περιοδεία, στο Ρέθυμνο, και είχα πάει άλλη μια φορά στο μοναστήρι, όχι για να μείνω, ως επισκέπτρια, το 2016. Και μου άρεσε. Οπότε τους είπα: «Θα με δεχτείτε;». Και έτσι έγινε. Εκεί μου έμαθαν οι μοναχές πώς να βάζω το μαντίλι. Έχει συγκεκριμένη τεχνική. «Να προσέχεις να μην έχει πολλές δίπλες» μου έλεγαν οι γλυκούλες μου. Είμαι τυχερή. Τυχαία έρχονται στη ζωή μου πολύ ωραίοι άνθρωποι, όπως η ηγουμένη Θέκλα του μοναστηριού.
Η Μυρτώ Αλικάκη, που ερμηνεύει τη μοναχή Κασσιανή στο «Μαύρο Ρόδο», στην τελευταία της συνέντευξη στο ΟΚ! δήλωσε ότι δεν ένιωσε την ανάγκη να πιστεύει και να έχει σχέση με την εκκλησία.
Είναι μεγάλη ελευθερία αυτό. Εγώ δεν δογματίζω γιατί αγνοώ. Δεν μπορώ να λέω από τη μια «δεν υπάρχει τίποτα» και από την άλλη «υπάρχει αυτό». Όχι, δεν ξέρουμε τι υπάρχει. Ο Θεός, η ανώτερη δύναμη που μας διέπει, είναι μέσα μας, γύρω μας.
Χάνεις εύκολα την ψυχραιμία σου;
Εκρήγνυμαι αν βλέπω πολλή αδικία και έλλειψη σεβασμού. Και όχι μόνο απέναντί μου. Είμαι Ζυγός στο ζώδιο και έχω ένα θέμα με τη δικαιοσύνη. Ο πατέρας μου ήταν δικαστής, φωτισμένος άνθρωπος. «Να μην κρίνετε ποτέ κάποιον από τη σεξουαλική του προτίμηση και την πολιτική του τοποθέτηση. Aλλά από τις πράξεις του» έλεγε.
