Για τη συνεργασία του με τον κατά 18 χρόνια μικρότερο αδερφό του, Στέφανο, γνωστό στον καλλιτεχνικό χώρο με το ψευδώνυμο Doody μίλησε ο Κωνσταντίνος Χριστοφόρου στη Νατάσα Στρόβιλα και το okmag.gr.
Πώς προέκυψε η συνεργασία με τον αδελφό σας, Στέφανο στο τελευταίο τραγούδι «Με άλλους»;
Τα τελευταία χρόνια με τις εμφανίσεις μου στην Κύπρο, στις Νότες, πηγαινοέρχομαι Αθήνα – Κύπρο σχεδόν κάθε βδομάδα. Πολλές φορές μένω στο οικογενειακό μας σπίτι. Μια μέρα, λοιπόν, καθώς έμπαινα στο δωμάτιο μου, ο Στέφανος ήταν στο home studio του στο δίπλα δωμάτιο δουλεύοντας πάνω σε αυτό το τραγούδι, το «Με άλλους». Το ακούω και λέω: όπα κάτι έχουμε εδώ. Μου άρεσε πάρα πολύ, τον έβαλα και δούλεψε, πρόσθεσα και εγώ κάποια πράγματα με την εμπειρία μου και οδηγηθήκαμε σε αυτό το πάρα πολύ όμορφο αποτέλεσμα.
Τι είναι αυτό που ξεχωρίζετε από τη συγκεκριμένη συνεργασία.
Πρώτον, το ότι είναι ένα πάρα πολύ ωραίο, φρέσκο, σημερινό τραγούδι με σύγχρονο ήχο και φυσικά δεύτερον, το ότι συνεργάζομαι με το μικρό μου αδερφό.
Πώς νιώθετε που με έναν τρόπο υπάρχετε ως πηγή έμπνευσης για τον Doody;
Ο Στέφανος τραγουδάει και γενικότερα ασχολείται με τη μουσική από πολύ μικρός. Το είχε το ταλέντο, το είχα εντοπίσει εγώ και μου άρεσε που το είχε με ένα τρόπο δικό του, αβίαστο και ανεπιτήδευτο και φυσικά είναι διαφορετικός από εμένα, πράγμα πολύ καλό για τον ίδιο. Είναι αυτοδίδακτος ουσιαστικά. Τον άφησα να εξελιχθεί μόνος του, να βρει τον δρόμο του. Είχα πάντα έννοια να μην τον επισκιάζω, ξέρετε αναπόφευκτα μπορεί να συμβεί αυτό με τα πιο μεγάλα αδέρφια που ξεχωρίζουν ήδη στον ίδιο επαγγελματικό χώρο. Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο πολύ χαιρόμουνα με τα ακούσματα που έβλεπα ότι έχει, με τα πρότυπα του από το εξωτερικό, και κυρίως με την αισθητική του και το πηγαίο ταλέντο του.
Το ότι φτάσαμε τα τελευταία χρόνια να γράφει τραγούδια και να θέλει να συνεργαστούμε, έγινε επειδή το ήθελε αυτός και αυτό με κάνει πολύ χαρούμενο. Πιστεύω ότι η πηγή έμπνευσης του είναι η αγάπη του για μένα και μετά ο θαυμασμός του γι’ αυτό που κάνω, πράγμα που το ανακάλυψε από μόνος του, και αυτό με συγκινεί ακόμα πιο πολύ.
Διαβάστε περισσότερα εδώ.
