Στο περιοδικό ΟΚ! Και τον Νίκο Γεωργιάδη μίλησε η Μαρία Κορινθίου για την τηλεοπτική της συνύπαρξη με τον Γιώργο Λιάγκα, τα επόμενα επαγγελματικά της βήματα αλλά και το ολικό restart της ζωή της.
Κατά πόσο ισχύουν τα δημοσιεύματα που τη θέλουν να αναλαμβάνει ψυχαγωγικό μαγκαζίνο με τον Γιάννη Αϊβάζη;
. «Εσείς ξέρετε καλύτερα ότι αυτά που διαβάζετε δεν αποτελούν πάντα φαντασιώσεις. Κατά καιρούς έχουν γίνει συζητήσεις. Ακόμη και το περασμένο καλοκαίρι συζητούσα με άλλο κανάλι. Ενώ ήταν όλα σχεδόν έτοιμα, τα σχέδια αναβλήθηκαν λόγω των επικείμενων εκλογών. Αυτή τη στιγμή πάντως που μιλάμε δεν έχω κάνει κάποια συζήτηση με τον ΑΝΤ1 για την επόμενη σεζόν».
«Αυτή τη στιγμή θα συνέχιζα να κάνω εκπομπή μόνο αν ήταν δομημένη από μένα για να αισθάνομαι πιο ελεύθερη. Φυσικά και θα ήθελα να είμαι με τον Γιάννη. Ακόμη και το gossip μπορεί να γίνει με πιο ανάλαφρη διάθεση. Δεν θέλω να καταπιέζομαι ως Μαρία. Θέλω να μπορώ να μοιραστώ την αλήθεια μου».
Ποιο είναι το μεγαλύτερο μάθημα που έχει πάρει τη φετινή σεζόν;
«Υπομονή. Είμαστε γήινα πλάσματα που ο καθένας φιλτράρει σε διαφορετικές βαθμίδες την ψυχούλα του. Δεν μπορώ να έχω την απαίτηση να εκπέμπεις στο ίδιο μήκος κύματος, άρα πρέπει εγώ να αναπτύξω τη δική μου εσωτερική τεχνική για να μην επηρεάζω την ψυχή μου από εξωτερικούς παράγοντες. Ειδικά σε μια δουλειά που δεν είμαστε δύο άτομα αλλά διακόσια».
Σε άλλο σημείο της συνέντευξής της αναφέρθηκε στα κιλά της
«Τα κιλά είναι ένα είδος προστασίας που υποσυνείδητα βάζουμε στη ζωή μας. Όταν ψυχολογικά δεν είσαι καλά και σε ευχαριστεί να τρως κάθε μέρα πίτσα, τα λιπαρά της δημιουργούν τοξίνες στο σώμα μας. Το λίπος δημιουργεί ουσιαστικά ένα τείχος στην καρδιά μας. Οι τοξίνες με τη σειρά τους ελκύουν τους τοξικούς ανθρώπους. Στο είπα και πριν. Ήρθαν άνθρωποι στη ζωή μου που δεν έπρεπε. Αυτοί που βλέπουν πάντα το ποτήρι μισοάδειο, που μουρμουράνε όλη την ώρα και κατηγορούν συνέχεια τους άλλους για τις δικές τους επιλογές. Αυτή η αρνητικότητα σου μεταφέρεται υποσυνείδητα και κάνει κι εσένα να είσαι θυμωμένος. Ήταν και η περίοδος του Τζόρνταν, ένας ρόλος με πολύ σκοτάδι, το οποίο με είχε ρουφήξει. Όση τεχνική και να έχεις, όταν δεν είσαι καλά, η μαυρίλα πολλαπλασιάζεται. Όταν άλλαξε η ιδιοσυγκρασία μου, δυσκολευόμουν ακόμη περισσότερο με τον ρόλο. Δεν μπορούσα να συνέλθω με τίποτα στο καμαρίνι μετά την παράσταση, δεν μπορούσα να αναπνεύσω. Κάθε βράδυ έπρεπε να κάνω διαλογισμό για να έρθει πάλι η Μαρία στο εσωτερικό μου κέντρο. Εκείνο το διάστημα είχα χάσει τον εαυτό μου. Εσύ με ξέρεις, θέλω να γελάω, να είμαι χαρούμενη. Ο Γιάννης μού έλεγε διακριτικά. “Μαρία, δεν είσαι καλά” ή “Μαρία, έχεις πάρει κάποια κιλάκια”. Μέχρι εκεί. Εμένα μου έγινε ένα “κλικ”. Πατήθηκε ένα κουμπί. Μπορεί να σου φανεί ανόητη η αφορμή, αλλά θα σ’ την πω. Από μια σειρά που έβλεπα στην τηλεόραση. Μου ξεκλείδωσε έναν ολόκληρο κόσμο. Η σειρά αυτή ήταν το Game of Τhrones. Έπαθα πολιτισμικό σοκ. Ήταν καλοκαίρι με καραντίνα, το παιδί έλειπε κατασκήνωση. Το είδαμε δύο φορές με τον Γιάννη. Με το που τελειώνει η σειρά γυρίζω και λέω στον Γιάννη: “Τίποτα δεν είμαστε εδώ, στην Ελλάδα, εγώ σε ενάμιση χρόνο θα δουλεύω σε μια τέτοια σειρά”. Αυτή ήταν η τροφή μου. Τους τελευταίους μήνες είδα πολλές ευρωπαϊκές σειρές στο Netflix, ειδικά η Αγγλία έχει πάρει πλέον τα ηνία από την Αμερική. Μετά έπιασα τις γαλλικές, τις ιταλικές και τις γερμανικές, άλλο μεγαλείο εκεί. Γιατί να μην κάνουμε τέτοιες παραγωγές εδώ; Έκανε το πρώτο βήμα ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης, τώρα το συνεχί- ζει η Ντενίση. Όλη η Ελλάδα είναι ένα φυσικό στούντιο, όπου και να κάνουμε γύρισμα γεμίζει η εικόνα ομορφιά. Ήξερε πολύ καλά τι έκανε ο Χριστόφορος. Μπορούμε να κάνουμε σπουδαία πράγματα σε αυτή τη χώρα, αρκεί να υπάρχει σοβαρός επαγγελματισμός».
