Στον Πάνο Τσουκαρά και στο περιοδικό ΟΚ! που κυκλοφορεί μίλησε η Μαρία Μπεκατώρου, η παρουσιάστρια του επιτυχημένου τηλεπαιχνιδιού του Mega, The Chase.
«Δεν καίγομαι να κάνω κάτι καινούριο. Έχει ξεκινήσει μια συζήτηση, που όμως είναι σε πολύ πρώιμο στάδιο (σ.σ. για να παρουσιάσει κάτι άλλο στο Mega). Υπάρχει διάθεση και από τη δική μου πλευρά και από το κανάλι για κάτι άλλο, όχι όμως πολύ άμεσα. Τα κανάλια είναι επιχειρήσεις, τα υπολογίζουν όλα πολύ καλά και για να πετύχει κάτι πρέπει να γίνει υπό τις κατάλληλες προϋποθέσεις», αναφέρει για τη συνεργασία της με το Μεγάλο κανάλι.
«Ένιωσα πιεσμένη να σχολιάζω στις πρωινές εκπομπές»
«Τα πρώτα μου χρόνια τα πέρασα στο αγαπημένο μου Τηλεάστυ, ήταν πολύ προστατευμένα χρόνια. Ήμουν ελεύθερη να κάνω αυτό που ήθελα και έμαθα εκ των έσω τι πάει να πει τηλεόραση. Με το χέρι στην καρδιά, τώρα μπορώ να πω ότι η τηλεόραση είναι η ζωή μου. Είμαι επαγγελματίας, ζω από αυτό, αλλά ευχαριστώ τον Θεό που μου έδωσε την ευλογία να κάνω με επιτυχία αυτό που αγαπάω. Ξυπνάω το πρωί και πηγαίνω με
όρεξη στη δουλειά μου. Οπότε, όχι, δεν σκέφτηκα ποτέ ότι θα ήθελα να κάνω κάτι άλλο. Μπορεί με το πέρασμα των χρόνων να αποκτήσω και μια ανάμειξη με το δημιουργικό κομμάτι, πίσω από τις κάμερες».
Είσαι αυθόρμητος άνθρωπος. Έχεις νιώσει ποτέ να «εγκλωβίζεσαι» στα τηλεπαιχνίδια που είναι έτοιμα formats;
Καθόλου, στην πραγματικότητα ένιωσα πιεσμένη όταν έπρεπε να σχολιάζω και να κρίνω ανθρώπους σε πρωινές εκπομπές. Στο τηλεπαιχνίδι δεν καταπιέζομαι, γιατί βάζω πολλά προσωπικά μου στοιχεία στην παρουσίαση. Αυτός είναι άλλωστε και ο ρόλος μου. Κάθε παρουσιαστής έχει την προσωπικότητά του και τον δικό του τρόπο που κάνει τη δουλειά του. Ποτέ δεν μου άρεσε να άνω στην τηλεόραση διεκπεραιωτική δουλειά. Μου αρέσει να είμαι δημιουργική και επειδή νιώθω ότι έχω μια καλλιτεχνική φύση τη βάζω σε ό,τι καταπιάνομαι.
Οι προτάσεις για την υποκριτική και η φήμη
Θα φανταζόταν τον εαυτό της ηθοποιό;
Τον είχα φανταστεί πριν από πολλά χρόνια. Ήθελα να κάνω κάτι που να έχει σχέση με την υποκριτική,
γιατί μου αρέσει πολύ το θέατρο. Μου αρέσει το θέαμα γενικά. Με κάποιον τρόπο, λοιπόν, είμαι στο θέαμα χωρίς να είμαι στο θέατρο.
Κάνοντας ένα flashback, νομίζω ότι έτσι έπρεπε να γίνει και είμαι ευγνώμων για αυτό. Μου έχουν γίνει προτάσεις από τον χώρο της υποκριτικής κατά καιρούς. Η αλήθεια είναι πως έχω μια συστολή, γιατί δεν είμαι ηθοποιός και επιπλέον υπάρχουν τόσοι νέοι ταλαντούχοι άνθρωποι που πρέπει να είναι στον χώρο. Ποτέ μη λες «ποτέ» βέβαια.
Έχεις καταφέρει να τραβήξεις τον δικό σου ξεχωριστό δρόμο, χωρίς να ακούγονται άσχημα σχόλια για εσένα.
Προσωπικά, έχω δουλέψει πάρα πολύ στη ζωή μου. Δεν προσποιούμαι κάτι που δεν είμαι. Αυτό που βλέπεις αυτό είμαι και στην πραγματικότητα. Μάλλον έχω κάποια στοιχεία στον χαρακτήρα μου που αγαπούν οι άνθρωποι γύρω μου. Για παράδειγμα, δεν είμαι γκρινιάρα στη δουλειά. Ούτε έχω περίεργες συμπεριφορές με τους συνεργάτες μου. Κατά τη γνώμη μου, πρέπει να τα βλέπουμε όλα καλοπροαίρετα.
Μέχρι τώρα, ευτυχώς, έχω συνυπάρξει με ανθρώπους που είχαν αρκετή καλοσύνη μέσα τους, πέρα από ταλέντο. Δεν θα μπορούσα να συνεργαστώ με ανθρώπους που δεν υπολογίζουν τίποτα, που τα κάνουν όλα για τη φήμη ή τη διασημότητα.
Ενώ είσαι παρουσιάστρια πρώτης γραμμής, η συμπεριφορά σου δεν παραπέμπει σε «ψηλομύτα» σταρ.
Μεγάλωσα σε μια οικογένεια όπου μας άρεσε να κάνουμε απλά και ωραία πράγματα. Το ζητούμενο είναι να περνάμε καλά χωρίς να πιεζόμαστε ή να υποκρινόμαστε. Το «ψηλομύτα» δεν το καταλαβαίνω και δεν κατάλαβα ποτέ γιατί άνθρωποι που είναι ιδιαίτερα προβεβλημένοι έχουν τέτοια συμπεριφορά. Δεν δίνω παραπάνω διαστάσεις από τις πραγματικές. Είμαι παρουσιάστρια, χαίρομαι που κατάφερα να φτάσω μέχρι εδώ και με βλέπει πολύς κόσμος. Μετά από κάποια χρόνια θα έρθουν άλλοι, νέοι άνθρωποι, οι τωρινοί θα έχουμε περάσει στο παρασκήνιο και θα τα σκεφτόμαστε όλα αυτά σαν ωραίες αναμνήσεις. Δεν θέλω να σκέφτομαι πως τότε που τα ζούσα όλα αυτά πέρασα μια βασανιστική, αγχώδη και πιεστική περίοδο στη ζωή μου ή ότι φέρθηκα άσχημα σε ανθρώπους. Δεν θα το άντεχε η ψυχή μου.
Οι δύσκολες στιγμές εντός κι εκτός τηλεόρασης
Πάντοτε είσαι με το χαμόγελο και με καλή διάθεση. Τις μέρες που δεν είσαι στα καλύτερά σου πώς τις διαχειρίζεσαι;
Δεν μου συμβαίνει συχνά αυτό. Αν δεν είμαι καλά, προτιμώ να μείνω σπίτι μου και τη λίγο γκρίζα μου στιγμή να την κρατήσω για μένα. Όταν μου συμβαίνει αυτό και πρέπει να πάω για δουλειά, εκεί ξεχνιούνται όλα. Η δουλειά μου είναι η γιατρειά μου στα προβλήματα.
Ποια ήταν η πιο δύσκολη τηλεοπτική σου στιγμή;
Όταν έχασα τον μπαμπά μου, το 2013. Ταξίδεψα, θυμάμαι, στην Κεφαλονιά για την κηδεία και επέστρεψα σχεδόν αμέσως – παρουσίαζα τότε το Your Face Sounds Familiar. Πήγα στο στούντιο, παρουσίασα το σόου, αλλά ήταν μια στιγμή που δεν πέρασα ωραία. Έσφιξα τα δόντια, βρήκα τη δύναμη να το κάνω, αλλά μόλις έκλεισε η κάμερα πλάνταξα στο κλάμα.
Άλλαξε ο τρόπος που βλέπεις τα πράγματα από τη στιγμή που έχασες τον πατέρα σου;
Όχι. Με τον θάνατο του μπαμπά μου, συνειδητοποίησα πως δεν θα είμαστε εδώ για πάντα. Επίσης, θεωρούμε πως τους γονείς μας θα τους έχουμε για πάντα. Ξέρεις, λέω στους φίλους μου που έχουν τους μπαμπάδες τους: «Είναι σημαντικό που ξυπνάτε το πρωί και βλέπετε μια κλήση στο κινητό σας από τον μπαμπά σας ή ακόμη και το γεγονός πως λέτε τη λέξη “μπαμπά”». Εμένα με ενοχλεί που δεν θα την ξαναπώ. Μαθαίνεις να ζεις με την απώλεια και συνηθίζεις την απουσία. Χρειάζεται όμως χρόνος. Οι πρώτοι μήνες είναι πολύ δύσκολοι, τα πρώτα γενέθλια που δεν είναι εκεί, οι πρώτες γιορτές που δεν είναι εκεί,τ α πρώτα Χριστούγεννα. Ακόμη και τώρα, που έχουν περάσει δέκα χρόνια, όταν βλέπω φωτογραφίες μας, κλαίω.
Διαβάστε επίσης:
Μαρία Μπεκατώρου: Θα επέστρεφε στο YFSF; «Με εμένα έγιναν 7 ολόκληροι κύκλοι…»
