Μαζί με την κόρη της φωτογραφήθηκε η Νόνη Δούνια στο περιοδικό ΟΚ! με την υποψήφια Ευρωβουλευτή της Νέας Δημοκρατίας να προχωρά και σε μία εξομολογητική συνέντευξη στον Μιχάλη Ροδόπουλο.
Θυμάμαι, είπες ότι ο μπαμπάς σου, που δεν είναι πια στη ζωή, μεγάλωσε δύσκολα μέσα στην Κατοχή με τη μητέρα του – ο πατέρας του είχε χαθεί στον πόλεμο. Η πολιομυελίτιδα του προκάλεσε μερική παράλυση στο ένα του άκρο, αλλά πάλεψε, προόδευσε ως δημόσιος υπάλληλος και δημιούργησε μια πολύ δεμένη οικογένεια. Τι θα ήθελες να του είχες πει που δεν πρόλαβες, αν μπορούσες τώρα να τον έχεις μπροστά σου;
Ευτυχώς πρόλαβα να του πω πολλά. Θα ήθελα να του ξαναπώ πόσο πολύ τον αγαπώ, πόσο τον σέβομαι και πόσο τον ευχαριστώ για τον τρόπο που με μεγάλωσε μαζί με τη μαμά μου. Θα ήθελα πάρα πολύ να γνώριζε τα παιδιά μου, να ήταν κομμάτι της ζωής τους. Είμαι εκατό τοις εκατό σίγουρη ότι θα ήταν ο καλύτερος παππούς, όπως και για μένα ήταν ο καλύτερος πατέρας. Επίσης, θα ήθελα να έβλεπε όλη την επαγγελματική μου πορεία και να με συμβούλευε με την πολύτιμη πείρα και την οξεία κριτική του σκέψη. Τον θυμάμαι που περπατούσαμε μαζί στον Πειραιά και φαινόταν σαν να ήταν πέντε πόντους ψηλότερος. Καμάρωνε για μένα, για την επιτυχία μου, την αποδοχή που απολάμβανα διατηρώντας την αξιοπρέπειά μου.
Έχοντας περάσει από πολύ ανταγωνιστικούς χώρους, έχεις πάρει πάρα πολλά μαθήματα μέχρι σήμερα. Όπως είπες συνοπτικά στην παρουσίαση του ευρωψηφοδελτίου της ΝΔ, «ο αθλητισμός μού δίδαξε την πειθαρχία, η μόδα τη σημασία της αισθητικής, η υποκριτική τη διπλωματία και με έβαλε και στις τέχνες, η παρουσίαση μου έμαθε πώς μπορούμε να έχουμε καλά αντανακλαστικά και η πολιτική μού δίδαξε την αρετή να προσφέρεις στο κοινωνικό σύνολο». Ποια μαθήματα έχεις πάρει από την οικογένεια που δημιούργησες; Από τον σύζυγό σου, Κυριάκο Μουρατίδη, και τα παιδιά σας, Στάθη και Ρία;
Από τον Κυριάκο έχω μάθει να λύνω τα θέματα με ηρεμία. Έχω καταλάβει ότι τα πάντα μπορούν να αντιμετωπιστούν όταν υπάρχει θέληση και ότι ο καλύτερος τρόπος να διαχειριστείς οποιαδήποτε απρόοπτη ή δύσκολη κατάσταση είναι με ψυχραιμία και χαμηλούς τόνους, χωρίς εντάσεις. Από τον Στάθη έχω μάθει ότι πρέπει να παίρνω τον χρόνο μου και να
Υπήρξαν και πάλι κάποιοι, όπως και όταν αποφάσισες να πρωτοασχοληθείς με τον χώρο της πολιτικής, που αμφισβήτησαν τις ικανότητές σου και ενδεχομένως και τις προθέσεις σου. Μάλιστα, ο Δημήτρης Παπανώτας, πριν ακόμη απομακρυνθεί από το ευρωφηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ, ήταν τουλάχιστον απαξιωτικός μαζί σου. Πώς το αντιμετώπισες;
Οι προθέσεις μου σχετικά με την πολιτική έχουν ήδη διαφανεί από τη σοβαρότητα με την οποία αντιμετώπισα τον θεσμικό μου ρόλο ως βουλευτή Αʹ Πειραιά και Νήσων της ΝΔ. Ομοίως και οι ικανότητές μου έχουν φανεί από την ενεργή μου δράση ως βουλευτή, με συνεχή κοινοβουλευτική παρουσία, ομιλίες εντός και εκτός Βουλής, διαρκή άσκηση μέσων κοινοβουλευτικού ελέγχου. Τον απαξιωτικό τρόπο του κ. Παπανώτα, αλλά και κάθε άλλη επίθεση προς το πρόσωπό μου επιλέγω να τα αντιμετωπίζω με ψυχραιμία και να μη δίνω συνέχεια από την πλευρά μου. Φυσικά, θεωρώ αυτονόητο πως οποιαδήποτε μορφή ρατσιστικής ή σεξιστικής συμπεριφοράς δεν συνάδει με την εποχή μας και δεν χωρά στη σύγχρονη ελληνική κοινωνία.
Έχεις κουραστεί να απαντάς στη χιλιοειπωμένη ερώτηση αν είσαι κάτι περισσότερο από μια πολύ όμορφη γυναίκα μόνο;
Ευτυχώς είναι πολύ λίγοι εκείνοι που, μετά την πορεία που έχω διαγράψει, μου απευθύνουν αυτή την ερώτηση. Γενικά νομίζω ότι είναι καιρός να ξεπεράσουμε αυτά τα κλισέ και τις στερεότυπες αντιλήψεις. Μια ωραία γυναίκα μπορεί να είναι και πολλά ακόμα και συνήθως είναι. Ο καθένας κρίνεται από τις πράξεις και το έργο του και όχι από την εμφάνισή του.Με τον σύζυγό σου φέτος κλείνετε είκοσι χρόνια γάμου.
Αν έκανες έναν απολογισμό, ποια ημέρα θα ήθελες να ζήσεις ξανά και τι ενδεχομένως να σβήσεις από τη μνήμη σου;
Ως πολύ ευτυχισμένες ξεχωρίζω την ημέρα του γάμου μου και της γέννησης των δύο παιδιών μας. Είμαι γεμάτη από τις ημέρες που έχουμε ζήσει και ελπίζω να ζήσουμε πολλές ακόμα ευτυχισμένες στιγμές μαζί ως οικογένεια. Δεν θα ήθελα να σβήσω τίποτα από τη μνήμη μου. Θεωρώ ότι κάθε στιγμή, καλή ή κακή, μας έδεσε ως οικογένεια και μας έκανε τη «δυνατή ομάδα» που είμαστε σήμερα.
