«Φαρισαϊσμός και υποκρισία: η “μάστιγα” της τηλεόρασης»
BeZnews

«Φαρισαϊσμός και υποκρισία: η “μάστιγα” της τηλεόρασης»

«Φαρισαϊσμός και υποκρισία: η “μάστιγα” της τηλεόρασης»

Ο Γιώργος Μπέζας δεν έχει καλή άποψη για όσα βλέπει τον τελευταίο καιρό στην τηλεόραση

Trash, κιτρινισμός, κακή τηλεόραση, «μα πώς το είπε αυτό;» και το politically correct γίνονται ένας πύργος της Βαβέλ που έχουν τρελάνει τον τηλεθεατή.

Με ύφος πολλών καρδιναλίων και νομίζοντας ότι θα κάνουν εγχειρήσεις ανοιχτής καρδιάς οι απανταχού τηλεορασάνθρωποι στήνουμε ένα καθημερινό τηλεδικαστήριο, που όμοιό του ούτε στις αυλές τις Τρούμπας δεν στήνονταν.

Τα πενιχρά νούμερα τηλεθέασης φέρνουν γκρίνια, θυμό και κακή διαχείριση του απλού.

Ο καθένας κουνά το δάχτυλο στον άλλον για αυτό που είπε, για το ρεπορτάζ που παρουσίασε, για τον ξεπεσμό που οδηγεί τον τηλεθεατή που αρέσκεται στην τηλεοπτικό κανιβαλισμό ή που υπομονετικά περιμένει να έρθει αυτή η άνοιξη στην τηλεόραση -χλωμό το βλέπω!- που τόσο θέλουν οι γνώστες του NLP.

Η τηλεόραση έχει χωριστεί σε εκείνους που τρέχουν νυχθημερόν για να φέρουν καλό ή κακό ένα θέμα που απασχολεί ή και όχι τους τηλεθεατές και σε εκείνους που από τον καναπέ τους, αφού το αναπαραγάγουν, με ύφος ξινό, αποκρουστικό και γεμάτο ειρωνεία θα ρίξουν στο πυρ το εξώτερον τόσο τον δημοσιογράφο όσο και την εκπομπή που πρώτη το παρουσίασε, αφού ωστόσο το είχε προβάλει λίγα λεπτά πιο πριν.

Ως Πόντιος Πιλάτος αφορίζει το κάθε τι και με περισσή ευκολία φαφλατιζει ….

Kάθε «κακομοίρης» που το προηγούμενο βράδυ είχε περιδρομιάσει τζάμπα σε κοσμικό κάλεσμα με την κάθε Σιακαβάρα την επόμενη μέρα την «κράζει» επειδή κρατούσε το χέρι στον Πλεύρη.

Μα δεν είσαι καλύτερος/καλύτερη από την κάθε τριτοτέταρτη wannabe τηλεπερσόνα επειδή είσαι σε ένα πάνελ και της κουνάς το δάχτυλο.

Δεν είσαι καλύτερος εσύ που κράζεις τα «πεσίματα» όταν λίγο πριν τα έχεις προβάλλει στην εκπομπή σου, δεν είσαι εσύ καλύτερος από τον κάθε άλλον σπουδαίο που δεν σέβεσαι και απειλείς θεούς και δαίμονες …

Η τηλεόραση και οι άνθρωποί της έχουν χάσει τον δρόμο, δεν υπάρχει επιστροφή και ο σώζων εαυτόν σωθείτω.

Και ο τηλεοπτικός μεσαίωνας έχει γίνει ένα γαϊτανάκι γαλλικού φτηνού maison des passe.

Αντικειμενικότητα δεν υπάρχει γιατί οι φιλίες, τα κολλητηλίκια καλά κρατούν και ο ένας γλείφει τον άλλον.

Μάλιστα αυτούς που «στριμώχνουν» και με ευκολία μηδενίζουν με την κριτική τους είναι εκτός παρέας και εύκολο θύμα αφού μόλις σβήσουν τα φώτα το σίριαλ συνεχίζεται …