Χρόνια πολλά, αδέλφια μου. Καλή χρονιά με υγεία και τύχη. Σας εύχομαι αυτή η χρονιά να δημιουργήσει τις πιο αξέχαστες αναμνήσεις που θα τροφοδοτήσουν τα χρόνια που έρχονται…
Στην εορταστική Σόουπιζ μην έχετε ανησυχία, όλα πάνε… Μπόμπα. «Αλλάξαμε» χρόνο, αλλά προτιμήσαμε να «μπούμε» σε κάποιον παλιότερο της δεκαετίας του ‘90 για σιγουριά. Μη μπλέκουμε τώρα με ένα άγνωστο 2021. Νικήτρια στα εορταστικά προγράμματα της Πρωτοχρονιάς αναδείχθηκε η παρέα της «Μουρμούρας» με την Καίτη Γαρμπή και πολύ λογικό, αφού αυτοί που ακούνε Ρέμο έχουν πάει Ντουμπάι και ως γνωστόν «Στο Ντουμπάι λέμε “Covid Bye”» #μετριοαστειακιπροχωράμε. Για τη Νατάσα Θεοδωρίδου μην ανησυχήσετε… Παραμένει στους δέκτες μας, ανεξαρτήτως συχνότητας, μέχρι τα Φώτα.
Οι τίτλοι στα site γλεντούν κάπου ανάμεσα σε: «Η Χριστίνα βγήκε βόλτα», «Η Χριστίνα Ήπιε Απότομα Παγωμένο Νερό και Έπαθε Brain Freeze» και «Δείτε πώς η Χριστίνα Παραμερίζει τις Πρωινές Τσίμπλες». Εξακολουθούμε να μαθαίνουμε, επίσης, κάθε μέρα ξεχωριστά ποιος άλλος «Μπαίνει στις 8 Λέξεις #δεθαπιστεψετεποιός», ώσπου δε χωράνε άλλοι – ούτε καν οι 8 λέξεις. Το θέμα είναι όλους αυτούς να τους πάρουν μαζί τους στο Mega. Μην τους αφήσουν αμανάτι στον ΣΚΑΪ και τους στέλνει παίχτες στον Άη-Δομίνικο όπως το ‘60, εργάτες στη Γερμανία.
Και σε όλον αυτόν τον εορταστικό χαμό της ταλαίπωρης Σόουπιτς μας, έρχεται η σωτήρια φωνή της Ιωάννας Μαλέσκου να αναλύσει τη «…ρώμη σωματοδομικού εγχειρήματος του Ντάνου…». Ένα ρόδι σπάει από μόνο του. Καλή χρονιά, αδέλφια μου.
Mea Culpa
Αφού καταλάγιασε η λάμψη του ντουέτου της Άννας και της Δέσποινας, τώρα που χαρήκαμε μια μουσική συνύπαρξη αντάξια ενός τελικού J2Us ως τηλεοπτικού εορταστικού…, έχοντας θαυμάζει τα φορέματα, υποκλιθεί στο σενάριο της συνάντησης, τις ατάκες και τη σκηνοθεσία της, οφείλουμε να παραδεχτούμε τη μοναδικότητα της στιγμής που σε συνδυασμό με τον μύθο μιας παλιάς κόντρας έκανε τους τηλεθεατές να ξεχαστούν και να «παραμυθιαστούν» όπως αρμόζει στις γιορτές.
Ναι ξέρω, εγώ έγραψα στο twitter την επόμενη μέρα να μην κάνετε έτσι για κάτι ετοιμασμένο και προαναγγελθέν, λες και πάτε να δείτε ταινία με τον Σούπερμαν και τρελαίνεστε που πετάει. Ατάκες όπως: «Ιστορική στιγμή» και «Θα ‘χω να λέω γι’ αυτό στα παιδιά μου» φάνταζαν υπερβολικές τη μέρα έναρξης του εμβολιασμού κατά του Covid-19 που τόσο μας ζόρισε και στη χώρα μας. Και ακόμη το πιστεύω.
Όμως, παραδέχομαι ότι έπεσα κι εγώ στη λούμπα του «Γκρινιάρη των Χριστουγέννων». Όπως, σωστά μου γράψατε στο twitter, «σε τι έβλαψε και λίγο παραμύθι»; Ειδικά, μετά από μια τέτοια ζόρικη χρονιά. Και έχετε δίκιο. Η τηλεόραση είναι παρηγοριά, ο Κοκλώνης είχε την ιδέα (μπορεί και ως νεανικό όνειρο), πήρε την πρωτοβουλία, βρέθηκε το αντίτιμο (όπως σε όλες τις συνεργασίες), το χάρηκαν, το απολαύσατε και απ’ό,τι μαθαίνω έπεται και συνέχεια, γιατί έγιναν και φίλες. Mea Culpa, λοιπόν. Όταν λέω μαλακία, την παραδέχομαι και ζητώ συγγνώμη.
Δυο Μαγκιές και μια «Εξάτμιση»
Κλείνοντας θα σταθώ σε δυο μαγκιές και μια «εξάτμιση». Μαγκιά της Δέσποινας που έδωσε προβάδισμα στην Άννα ως καλεσμένη επιδεικνύοντας μια γλυκιά αμηχανία στις συναδελφικές «εντολές» της. Αυτή η συμπεριφορά την κατέστησε συμπαθή και ακομπλεξάριστη.
Μαγκιά του Κοκλώνη που «γνώρισε» αυτές τις δυο γυναίκες ενώνοντάς τις και καλλιτεχνικά. Ακόμη και αν ο τρόπος ήταν μια οικονομική πρόταση, το γεγονός ότι η κοινή τους δισκογραφική εταιρεία δεν το είχε καταφέρει έως τώρα, κάτι δείχνει.
Εγώ γι’ αυτούς τους δύσμοιρους, τη Τζόζεφιν και τον Νάσο στεναχωριέμαι που τους προέβλεψαν για τελικό απ’ το δεύτερο live, καβάλησαν… το άρμα του φαβορί σε όλα τα επόμενα, βγήκαν τελικά νικητές και τη δόξα (δικαιολογημένα) έκλεψε το ντουέτο της χρονιάς, ενώ αμέσως μετά έλαμψε η περσινή νικήτρια Κόνυ Μεταξά με τον Τάσο Ξιαρχό. Τους «πήραν» να τους πουν ότι κέρδισαν, αλλά δεν είχαν σήμα #σαναλέμε. Δεν πειράζει, στον τελικό του J2US 3, θα λάμψουν αναδρομικά σαν αυτά που περιμένω απ’ τη σύνταξη του πατέρα μου στο ΝΑΤ. Ε, στο κάτω-κάτω, νέα παιδιά είναι, τα ριάλιτι είναι μπροστά τους. Προχωράμε.
Μέχρι να κυκλοφορήσει το ντουέτο «Βίσση-Βανδή», λοιπόν, ας «κουμπώσουμε» εξίσου δυνατό ντουέτο Βίσση-Καρβέλα και «Μη μου Πάθεις Τίποτα» για να ξεκινήσουμε…
Καλύτερα δε θέλετε
Είναι πολύ σημαντική η «παρέα» σε μια εκπομπή. Ο ένας «καλύπτει τα νώτα» του άλλου και όλοι του παρουσιαστή. Σκεφτόμουν τη φετινή άνοδο του «Καλύτερα Δε Γίνεται» στα ποσοστά τηλεθέασης και δεν γινόταν να μην παρατηρήσω ότι οφείλεται και στη φετινή παρέα. Φυσικά, η Ναταλία ο Κώστας και η εκπομπή έγιναν συνήθεια κι αυτό λειτουργεί ευεργετικά κάθε επόμενη χρονιά, όμως φέτος η άνοδος είναι σαφής και σταθερή.
Το βλέπεις και καταλαβαίνεις, ότι δεν είναι τίποτα τυχαίο. Ο Τσουρός σταθερή αξία με άποψη, κότσια και το ένα πόδι να πατά στην ενημέρωση, όσο άρτια το άλλο στηρίζεται στην ψυχαγωγία. Εντάξει, δε θα «λυθείς» και στα γέλια με τον Κώστα, αλλά εκεί θα «μπει» ο ετοιμόλογος Ραφαηλίδης με ατάκα που θα σε κάνει να αναρωτηθείς, αν όντως ακούστηκε στον «αέρα». Για να μην πω για τις «βραδύκαυστες» που σκάνε στο «μυαλό» σου κάνα δίλεπτο αφού τις εκστομίσει.
Η Ναταλία Αργυράκη είναι δημοσιογραφάρα με παιδεία και άποψη που πολλές φορές διαφοροποιούνταν απ’ τη «γραμμή» του περιοδικού στο οποίο δούλευε. Στις συνεντεύξεις, ας πούμε, έχει δική της προσέγγιση. Δεν «πάει για τον τίτλο» τη νοιάζει περισσότερο να της «ανοιχτεί» αυτός που είναι απέναντί της λέγοντας κάτι που δεν έχει ξαναπεί παρά αυτό να γίνει ψωμοτύρι στα σχολιαστικά πάνελ τηλεοπτικών εκπομπών.
#Λασπατνοτλίς, που λένε και στο χωριό μου, η Εβελίνα Νικόλιζα. Η Εβελίνα είναι οικογενειακή φίλη της Ιλένιας και θα μπορούσαμε να έχουμε κάνει και παρέα- δεν έγινε, όμως. Την έχω ξεχωρίσει απ’ την παρουσία της στην καλοκαιρινή εκπομπή του ΑΝΤ1. Δε θα ξεχάσω την ευρηματική ενότητα, όπου παρουσίαζε τα πανηγύρια του θέρους λες και ήταν η νέα σχέση Κωστόπουλου (respect Πέτρο). Η Εβελίνα είναι πηγαία ταλαντούχα, ετοιμόλογη, εκπέμπει καλοσύνη και παιδεία, ενώ έχει όλες τις απόψεις σε ευαίσθητα ζητήματα που θα ήθελα να ακούει το παιδί μου βλέποντας τηλεόραση τα μεσημέρια του ΣΚ.
Και ξέρετε ποια είναι η μαγκιά όλης της παρέας, πέραν του άψογου συνδυασμού και συντονισμού που οφείλεται στην ομάδα στο κοντρόλ και τον αρχισυντάκτη, στη Ναταλία, αλλά και στον επαγγελματισμό τους; Κάνουν την παρουσιάστρια να νιώθει άνετα με αποτέλεσμα να κάνει τη δουλειά της με τον καλύτερο τρόπο που εκείνη ξέρει. Προς Θεού, δεν αποκαλώ την παρέα του «Καλύτερα δε Γίνεται» τσαρλατάνους της Ναταλίας. Μόνο νιώθω ότι της παρέχουν, λόγω όλων αυτών που περιέγραψα, την ασφάλεια και την άνεση να «παίξει μπάλα». #Πεστεναμεφάτε, αλλά νιώθω πως η περσινή παρέα δεν τα είχε καταφέρει τόσο καλά σ’ αυτόν τον τομέα…
Ε καλά, υπάρχουν και χειρότερα. Έχετε δει «ΣΚΑΪ Παρέα» που παρακολουθώ εγώ κάθε πρωί ΣΚ; Όσοι βρίσκονται στον «αέρα»- ανάλογα με το θέμα- τόσες διαφορετικές εκπομπές γίνονται ταυτόχρονα. Αυτή δεν είναι παρέα, συνέδριο της μεταπαπανδρεϊκής Πα.Σο.Κάρας είναι.
Survivors: Παρουσιάστε
Ψάχνω πώς να το γράψω για να μη φανώ εξυπνάκιας και δεν υπάρχει άλλος τρόπος. Σας τά ‘λεγα, ότι ο Σάκης Τανιμανίδης δεν ήταν η καλύτερη επιλογή για την παρουσίαση του Σορβάιβο και η έλευση Λιανού το απέδειξε. 3-0.
Και μην πέσετε να με φάτε, δεν μιλάω για το αν είναι καλός παρουσιαστής, ο Σάκης. Καλώς, ή κακώς η αποψούλα του κάθε Ουγγαρέζου είναι παντελώς αδιάφορη, όσο «βγαίνουν οι έλεγχοι» για τον καθένα μας στα ποσοστά τηλεθέασης. Μιλούσα και μιλάω για τη νοοτροπία παρουσίασης.
Ο Σάκης εκπροσωπεί τους παρουσιαστές που ακολουθούν, την εκπομπή, την υπηρετούν και την αναδεικνύουν. Αυτή είναι η αντιμετώπιση από τη νέα γενιά παρουσιαστών ως επί το πλείστον. Τα πρότζεκτ είναι δυνατά και ανεξάρτητα – γι’ αυτό άλλωστε ξενιτεύονται οι διευθυντές προγράμματος στις Κάννες κάθε χρόνο να τ’ αγοράσουν. Ο παρουσιαστής διεκπεραιώνει και το κανάλι γλιτώνει απ’ τον βραχνά των απαιτήσεών του, μια που μπορεί να βάλει άλλον να το υπηρετήσει την επόμενη σεζόν (ή και ταυτόχρονα, όπως όταν ο Ατζούν «κούμπωσε» Λιανό για να συνετίσει τον Σάκη). Στη λογική αυτή κι ο Άγιος Δομίνικος να παρουσίαζε το 1ο Σορβάιβο, τα ίδια νούμερα θα έκανε.
Από την άλλη, πρόκειται για μια προσέγγιση παρουσίασης με ξεφουσκωμένο το «εγώ» και αυτό είναι προς τιμήν του Τανιμανίδη. Προσφέρει όμως και μια ασφαλή αποστασιοποίηση απ’ την επιτυχία, ή την αποτυχία του πρότζεκτ (κανείς δεν ισχυρίστηκε ότι η συντριπτική φόρα του πρώτου Σορβάιβο οφειλόταν στον παρουσιαστή του, όπως δεν χρεώθηκε και τα χαμηλά ποσοστά των υπολοίπων, όμως – fair). Ο φίλος μου, ο Σάββας Πούμπουρας ανήκει επίσης στη «Σχολή» αυτή.
Στην αντίπερα όχθη, ο Γιώργος Λιανός ακολουθεί την παλιά Σχολή παρουσίασης. Εμπλέκεται στο πρότζεκτ και το σηκώνει στους ώμους του. «Βρέχει κώλο», χρησιμοποιεί το χιούμορ, την ετοιμολογία και την ατάκα του για να δηλώσει παρουσία. Προσθέτει, έτσι, έναν ακόμη παράγοντα στην εξίσωση Παίχτες + Πρότζεκτ + Τηλεθεατής = Ποσοστά Τηλεθέασης και αυτός είναι του Οικοδεσπότη που σε ξεναγεί στην εμπειρία της εκπομπής και – όπου οι κανόνες το επιτρέπουν – γιατί όχι, σε κατευθύνει… Καραμπινάτα παραδείγματα αυτής της προσέγγισης είναι ο Γρηγόρης Αρναούτογλου (που αναδείχθηκε από τέτοιο πρότζεκτ, τη «Φάρμα» για να παρουσιάσει αμέσως μετά το Πρωινό του Mega) και ο Ανδρέας Μικρούτσικος. Φυσικά, σ’ αυτήν την περίπτωση ο παρουσιαστής δεν νίπτει τας χείρας του από τα νούμερα της εκπομπής.
Είναι ξεκάθαρο, λοιπόν, ότι στο Σορβάιβο ταιριάζει περισσότερο η προσέγγιση Λιανού. Δεν είναι θέμα ποιος είναι καλύτερος, αλλά ποιος έχει την ευφυΐα να επιλέξει τη «Σχολή» που ταιριάζει σε κάθε πρότζεκτ. Αυτό προϋποθέτει, βέβαια, ότι ως παρουσιαστής έχεις την ευελιξία να εφαρμόσεις και τους δύο τρόπους παρουσίασης και δεν έχεις εγκλωβιστεί στον έναν. Και φυσικά, μέτρον άριστον. Στο Nomads, ας πούμε, ο Γρηγόρης το παράκανε…
Και για το τέλος, η κουιζάρα μας:
Ποια παρουσιάστρια στα γυρίσματα του εορταστικού δεν άφηνε τους οπερατέρ να ξαποστάσουν απαιτώντας τους να είναι σε όλη τη διάρκεια των γυρισμάτων, όρθιοι; Χριστουγεννιάτικη πσυχούλα…
Και δεύτερο… Έρχεται μια επιστροφή που δεν την περιμένει κανείς. Ούτε εγώ που την έμαθα, φανταστείτε.
Καλή χρονιά, αδέλφια μου.
