«Μου αρέσει που ο ΣΚΑΪ μιλάει διαρκώς για την ποιότητα στο πρόγραμμά του!»
Μέχρι Κεραίας

«Μου αρέσει που ο ΣΚΑΪ μιλάει διαρκώς για την ποιότητα στο πρόγραμμά του!»

«Μου αρέσει που ο ΣΚΑΪ μιλάει διαρκώς για την ποιότητα στο πρόγραμμά του!»

Ξεκίνησε για τα καλά η τηλεοπτική σεζόν. Μάτια να ‘χουμε να βλέπουμε, αυτιά να ακούμε….

Βλέπω πάλι τη διάθεση των προγραμματιστών να ταλαιπωρούν τους τηλεθεατές θέλοντας τάχα να προστατεύσουν τα προγράμματά τους και φυσικά να αποκομίσουν την μεγαλύτερη τηλεθέαση. Είναι όμως έτσι;

Ας πάρουμε ένα παράδειγμα για δυο σειρές που θα μονοπωλήσουν το ενδιαφέρον μας. Οι “Άγριες μέλισσες” στον ΑΝΤ1- που δείχνει να’ ναι εξαιρετική δουλειά- και το “Λόγω Τιμής” στον ΣΚΑΪ. Δεν χειροκροτήθηκαν τυχαία μόνο αυτά στις παρουσιάσεις των προγραμμάτων…. Λοιπόν οι διευθύνοντες έκριναν ότι αυτά τα δυο σίριαλ πρέπει να παίζουν ίδια μέρα, ίδια ώρα το ένα απέναντι στο άλλο. Βρες λογική να τη γράψεις…

Η αντιπαράθεση των δυο σειρών είναι- ας μου επιτρέπει η έκφραση- ανόητη. Πρώτον στερείς την δυνατότητα στους τηλεθεατές να απολαύσουν δυο καλές σειρές, λες και η τηλεόραση είναι γεμάτη από τέτοιες…. Τους βάζεις στο δίλημμα να επιλέξουν ποιο από τα δυο, ενώ αν νοιαζόσουν για αυτούς δεν θα τα έβαζες απέναντι. Άρα το «πρώτα ο τηλεθεατής” που κοπανάτε συνέχεια καταρρίπτεται…

Δεύτερον θες να μαζέψεις θεαματικότητα εκμηδενίζοντας τη σοβαρή δουλειά ο ένας του άλλου. Αυτό δε λέγεται ανταγωνισμός, λέγεται άγνοια, μετά συγχωρήσεως….

Τρίτον, στερείς διαφημιστικά πακέτα. Πιο πολλή διαφήμιση δε θα μάζευες αν το ένα δεν έπαιζε απέναντι στο άλλο;

Φυσικά αυτή η τακτική δεν είναι καινούρια. Έτσι έκαναν πάντα οι προγραμματιστές με τα προγράμματα. Αλλά όταν πρόκειται για μυθοπλασία και μάλιστα ανώτερου επιπέδου καλό είναι να σκεφτόμαστε λίγο και τον άμοιρο τον τηλεθεατή…

Μου αρέσει που ο ΣΚΑΪ μιλάει διαρκώς για την ποιότητα στο πρόγραμμά του! Σημαία την έχει κάνει. Έχετε δει αυτό το “8 λέξεις” που παίζεται κάθε βράδυ δυο ώρες; Ο ορισμός της… ποιότητας! Είδαμε τη σκηνή όπου η γραμματεύς σκύβει στα γόνατα του αφεντικού όχι για να του δέσει τα κορδόνια του παπουτσιού του βεβαίως… και πήξαμε στην ποιότητα!

Guess my age. Γιώργο πρόσεξε λίγο την προφορά να χαρείς! Το λες σα να πρέπει να μαντέψουμε αν έχει «έιτζ», παιδάκι μου…..

Πάει και ο Δημήτρης Ρίζος. Από τους μεγάλους και αυτός. Ο άνθρωπος που το ’90 με φώναξε στον Ε.Τ για να μείνω εκεί 27 ολόκληρα χρόνια. Έκλεισε και με τον δικό του θάνατο μια εποχή. Μια άλλη εποχή…. Ο Δημήτρης Ρίζος μπορεί να ήταν ένας καθαρόαιμος δεξιός διευθυντής αλλά ουδέποτε αναμείχθηκε στα γραπτά σου. Μπορεί να μην είναι γνωστό σε πολλούς αλλά ο δεξιός Ελεύθερος Τύπος ελάχιστους δεξιούς στο φρόνημα συντάκτες είχε! Έναν Καμβύση, μια Βλάχου, μια Βούλτεψη και έξω από την πόρτα! Δεν τα κοίταζε αυτά ο Ρίζος. Κοίταζε αν ήξερες να γράφεις, αν ήθελες να δουλεύεις. Μόνο καλά έχω να θυμάμαι από αυτόν. Εκατέρωθεν εκτίμηση…. Σίγουρα θα αναπαυθεί κοντά στους μεγάλους….

Κρατήστε κάπου την πληροφορία ότι το δίδυμο Όλγα Τρέμη – Γιάννης Πρετεντέρης μπορεί να βρεθούν στο ΟΝΕ….