«Εγκλήματα»: Τι συνέβαινε στα παρασκήνια των γυρισμάτων της επιτυχημένης σειράς;
Νέα

«Εγκλήματα»: Τι συνέβαινε στα παρασκήνια των γυρισμάτων της επιτυχημένης σειράς;

«Εγκλήματα»: Τι συνέβαινε στα παρασκήνια των γυρισμάτων της επιτυχημένης σειράς;

Οι πρωταγωνιστές αποκαλύπτουν άγνωστες ιστορίες από τα γυρίσματα

Μία από τις πλέον επιτυχημένες σειρές της ελληνικής τηλεόρασης είναι τα «Εγκλήματα», τα οποία έκαναν την εμφάνισή τους το 1998 και ολοκληρώθηκαν το 2000.

Μπορεί στο ξεκίνημά τους να φάνηκε ότι ο κόσμος δεν τα είχε «εκτιμήσει» σωστά, ωστόσο στη συνέχεια η σειρά του ΑΝΤ1 γνώρισε την απόλυτη επιτυχία και τη γνωρίζει μέχρι και σήμερα.

«Γράφουμε 8 επεισόδια, μετά ο παραγωγός φαλίρισε, τελειώσαν τα λεφτά. Δεν ήταν και τρομερά λεφτά αλλά λέμε άστο, μήπως μας είχε δει και κανένας; Μετά από μέρες μας πήραν από το κανάλι και μας είπαν θα συνεχίσουμε γιατί βρήκαμε χρήματα. Τα “Εγκλήματα” βγήκαν στον αέρα τον Οκτώβρη. Άρχισαν να παίζονται και δεν έκαναν καθόλου νούμερα, πηγαίναμε άπατοι δεν μας έβλεπε κανένας. Ξαφνικά βλέπω τη διευθύντρια στον δρόμο και μου λέει “κάνατε 40%”. Λέω “είναι καλό αυτό θα πληρωθούμε;”. Έτσι κάναμε τον δεύτερο κύκλο», είπε στο «Πάμε Δανάη» ο Κώστας Κόκλας και συνέχισε:

«Είχα έναν φίλο χασάπη τότε και μου είχε πει ένα δυο πράγματα για να είμαι πιο πειστικός και τον ευχαριστώ. Στο γύρισμα με το ναυάγιο, η Μαρία Καβογιάννη δεν βούλιαζε, γύρναγε προς τα πάνω και στο τέλος της δέσαμε βαρύδια και τη φουντάραμε και ήταν ένας βατραχάνθρωπος».

Από την πλευρά του, ο Σταύρος Νικολαΐδης δήλωσε: «Ο ρόλος μου ήταν του “Μιχαλάκη”, ένας ρόλος που κυρίως μαζί με της “Κορίνας” ήταν πολύ προχωρημένοι για κωμωδία σε οικογενειακή ζώνη. Τα χρήματα που έπαιρνα ήταν μικρά 60.000 δραχμές. Για ένα νέο παιδί που μόλις ξεκίναγε ήταν ένας καλός μισθός. Τα επόμενα χρόνια εξαργυρώθηκε η επιτυχία και ανέβηκε το κασέ. Δεν ήμουν κανονικός χασάπης, τις έκοβα από πριν με την ησυχία μου ή της ζητούσα έτοιμες από το χασάπικο. Σε κάποιο κοπάνημα με τον μπαλτά δεν είχε στερεωθεί καλά ο πάγκος και έφυγε κάτω όλος με τα κρέατα».

«Η σκηνή που θυμάμαι και γελάω ακόμα είναι που πάω στην γκαρσονιέρα μου και βλέπω τον Κώστα Κόκλα ντυμένο με μια στενή δερμάτινη στολή, μαστίγιο και χνουδωτές παντόφλες».