Γιώργος Πάντζας: «Έχω φάει πολύ ξύλο, όταν έψαχναν να βρουν τον πατέρα μου οι Χίτες της γειτονιάς…»
Νέα

Γιώργος Πάντζας: «Έχω φάει πολύ ξύλο, όταν έψαχναν να βρουν τον πατέρα μου οι Χίτες της γειτονιάς…»

Γιώργος Πάντζας: «Έχω φάει πολύ ξύλο, όταν έψαχναν να βρουν τον πατέρα μου οι Χίτες της γειτονιάς…»

Τι είπε για την ηλικία του και τις αμοιβές που έπαιρνε στις ταινίες

Για τη ζωή του και την καριέρα του μίλησε στην εκπομπή «MEGA Καλημέρα», ο Γιώργος Πάντζας.

«Η καθημερινότητα μου έχει αλλάξει γιατί σταμάτησα να παίζω στο θέατρο μετά από 50 χρόνια. Το 2008 είπα ότι πρέπει να σταματήσω να παίζω. Ένιωσα πάνω στην σκηνή εκείνο τον χειμώνα ότι αυτό που κάνω δεν με γεμίζει πια. Δεν υπάρχει περίπτωση να μην έχεις ανταγωνιστική συμπεριφορά, όπως και από έμενα σε άλλον. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα τσακωθώ, μία φορά μονό τσακώθηκα», ανέφερε χαρακτηριστικά και αναφέρθηκε στην παιδική του ηλικία και τη σύζυγό του:

«Ημερολογιακά είμαι 85 χρονών, αλλά εγώ αισθάνομαι σαν 65 – 70 χρονών. Έχω φύλακα άγγελο κοντά μου, την γυναίκα μου, την Στέλλα μου. Με την γυναίκα μου είμαστε 43 χρόνια μαζί και την περνάω 22 χρόνια. Την γνώρισα μικρό κοριτσάκι. Ήταν ωραία κοπέλα, είχε βγει «Μiss Θεσσαλονίκη. Πέρασα άσχημα παιδικά χρόνια, ζούσα με τον θείο μου, μου έλειπε ο πατέρας μου άλλα ευτυχώς που είχα τον θείο μου».

«Εκείνα τα χρόνια η βία υπήρχε. Έχω φάει πολύ ξύλο, όταν έψαχναν να βρουν τον πατέρα μου οι Χίτες της γειτονιάς… Τα εγγόνια μου όταν βλέπουν τις ταινίες μου λένε «ο παππούς». Έχω πάρει και 80.000 για μία ταινία, η Αλίκη έπαιρνε 500.000, έτσι λεγόταν ότι έπαιρνε τόσα», πρόσθεσε για τις αμοιβές των ηθοποιών και μίλησε για τις συνεργασίες του:

«Ο ηθοποιός γεννιέται, δεν φτιάχνεται. Το ωραιότερο πλάσμα είναι η γυναίκα στον πλανήτη, σε όλες τις μορφές. Παίζαμε με την Μάρθα Καραγιάννη, τον Κώστα Βουτσά κι εγώ. Σε μία σκηνή που σουβλίζαμε το αρνί, το πετύχαμε έτοιμο και το φάγαμε όλο, γιατί πεινούσαμε».

«Συγκινούμαι όταν μιλάω για τους συνάδελφους μου, ήμασταν μαζί. Βλέπεις μία φωτογραφία σου και μετά τον καθρέφτη και είναι όλα διαφορετικά, ευτυχείς είναι αυτοί που ζούνε τη ζωή», κατέληξε.