Ο Λάκης Λαζόπουλος μίλησε στη Σόνια Καζόνι και το περιοδικό ΟΚ! με αφορμή την κυκλοφορία του βιβλίου του «Άλλες γυναίκες φοράνε τα φουστάνια σου» (εκδόσεις Διόπτρα) που είναι αφιερωμένο στη γυναίκα της ζωής του, Τασούλα.
Η σύζυγός του «έφυγε» από καρκίνο και όπως αναφέρει στη συνέντευξή του ανακάλυψε ότι του είχε αφήσει πολλά γράμματα.
«Ήμουν 18 μέρες κλεισμένος στο σπίτι και τα διάβαζα. Δεν έκανα τίποτα άλλο. Είπα θα καθίσω να τα διαβάσω όλα. Όσο μου πάρει, όποτε μπορέσω .Δεν σήκωνα τα τηλέφωνα. Ήμουν 18 μέρες μακριά από όλα. Είχα πολύ μεγάλη ταραχή. Ταράχτηκα πολύ. Και ήταν σαν να βλέπω αυτή την κίνηση του πατέρα μου για δεύτερη φορά. Και τότε μου μπήκε στο μυαλό να γράψω το βιβλίο».
Η κόρη του, Μαριέλλη, έδωσε τη συγκάταθεσή της για αυτό το βιβλίο;
«Η κόρη μου διάβασε το βιβλίο πριν εκδοθεί. Αν δεν είχε δώσει εκείνη το ΟΚ, δεν θα το κυκλοφορούσα. Τα σχόλιά της ήταν περισσότερο για τα ιατρικά θέματα. Πώς να αναφερθούμε σε γιατρούς και θεραπείες, να μη γραφτε κίάτι που θα μπορούσε να εκθέτει κάποιον. Δεν επενέβη καθόλου σε ποια επιστολή, ποιο γράμμα της Τασούλας θα δημοσιευτεί. Δεν θα το έβγαζα το βιβλίο αν η Μαριέλλη δεν το ήθελε. Αλλά ξέρει πολύ καλά πως για εμένα ήταν η ώρα να το βγάλω αυτό το βιβλίο».
Οι συγκλονιστικές συμπτώσεις
Στο βιβλίο του ο Λάκης Λαζόπουλος περιγράφει μία σειρά από συμπτώσεις όπως το ότι η μητέρα και η γυναίκα του «έφυγαν» στο ίδιο δωμάτιο νοσοκομείου.
«Όταν είχα πάει τη μητέρα μου στο δωμάτιο αυτό, με το που μπήκε μου είχε πει: “Δεν μου αρέσει καθόλου αυτό το δωμάτιο. Πες να φύγω”. Και όταν μπήκε και πάλι στην εντατική και κάναμε την τελευταία κουβέντα μας, που γελούσαμε θυμάμαι, μου είπε: “Πάρε με από εδώ μέσα, θέλω να βλέπω το βουνό. Δεν μου αρέσει αυτό το μέρος”. Όταν λοιπόν ξαναβρέθηκα εκεί με την Τασούλα, αυτή τη φορά πάγωσε η ψυχή μου».
Μέσα στο βιβλίο περιγράφεις τη στιγμή που είχες διαισθανθεί την πρώτη εμφάνιση του καρκίνου, το 1991. Αλλά και την έντονη διαίσθηση πως τη δεύτερη φορά που εμφανίστηκε και πάλι ο καρκίνος ήταν κάτι κακό, πιο επιθετικό. Είχες νιώσει από την αρχή πως ήταν κάτι πολύ σοβαρό;
Ναι, το είχα καταλάβει απόλυτα. Το ήξερα από την πρώτη στιγμή,ή ταν σαν να έχω πάρει την πληροφορία μέσα μου, από τη στιγμή που είχα δει αυτό το ωχρό φως στο πρόσωπό της. Και ήθελα να είμαι εκεί, δίπλα της σε όλοα υτό. Ακόμα και την τελευταία νύχτα που ήμουν άυπνος και μου είπε η φίλη της «φύγε». Το είχα αρνηθεί. Δεν ήθελα να μείνει κανένας άλλος. Ήξερα πως δενμ πορούσα να φύγω. Το θέμα δεν είναι μόνο πως φεύγει ένας άνθρωπος από τη ζωή. Ήθελα να φύγει με μια εξήγηση μέσα της για όσα είχαμε ζήσει. Να το καταλάβει. Το κατάλαβε κι αυτό φαίνεται και από την ταινία που μου είπε να δω λίγο πριν φύγει. Μια αληθινή ιστορία. Η τελευταία φράση της πρωταγωνίστριας ήταν «ένιωσα την αγάπη». Αυτό ήθελε να μου αφήσει η Τασούλα «φεύγοντας».
Η υπόθεση Therapin και το τεστ DNA για ναρκωτικά
Το 2008 έκανες ένα τεστ DNA. Ήταν λίγο καιρό μετά την υπόθεση με το «Therapin». Περιγράφεις πόσο σημαντικό ήταν για την Τασούλα να δημοσιοποιήσεις αυτό το τεστ που επιβεβαίωνε πως δεν έχεις κάνει χρήση ναρκωτικών ουσιών. Δεν το δημοσιοποίησες όμως τότε, αλλά τώρα μέσα από το βιβλίο. Γιατί δεν το έκανες νωρίτερα;
Γιατί μου άρεσε να παρεξηγούμαι. Αν το είχα δημοσιοποιήσει, θα σταματούσα την κουβέντα. Εμένα δεν μου αρέσει να σταματώ την κουβέντα, γιατί θέλω να βλέπω τα βλέμματα των άλλων. Θέλω να ξέρω τη σκέψη του άλλου. Τι θα μου πει, πώς θα μου το πει. Αν του το λύσω ,χάνεται. Όποια άσκηση έχεις λύσει στη ζωή σου μετά την προσπερνάς. Όλες οι άλλες ασκήσεις μένουν πάνω στο τραπέζι. Μου αρέσει το άλυτο της άσκησης γιατί σε ξαναφέρνει κοντά – εξετάζεις και επανεξετάζεις τον άνθρωπο.
