Επισύναψη αρχείου, copy- paste, control-alt-delete… Λέξεις άγνωστες, προ κορονοϊού, για τους περισσότερους ανθρώπους μεγαλύτερης ηλικίας.
Όχι πλέον, αφού και οι ηλικιωμένοι πλέον έχουν φτάσει να …παίζουν στα δάχτυλα τους υπολογιστές. Την εικόνα αυτή περιγράφει, μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό του Αθηναϊκού/Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων «Πρακτορείο 104,9 FM» η Λία Τερζίδου, πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Επιστημόνων και Επαγγελματιών Πληροφορικής και Επικοινωνιών (παράρτημα Μακεδονίας – Θράκης) και ΕU code week ambassador για την Ελλάδα.
Όπως είπε, λόγω των νέων δεδομένων που έφερε στη ζωή μας η πανδημία, προστέθηκε δυναμικά αυτή η νέα ηλιακή ομάδα (άνω των 60 ετών) στον χώρο της τεχνολογίας και μάλιστα με υψηλές επιδόσεις.
«Τους αποκαλώ ενήλικα παιδιά. Έχουμε πλέον μεγαλύτερης ηλικίας χρήστες. Έχουν ενθουσιασμό για μάθηση και ήθελαν απλώς ένα κίνητρο που δημιουργήθηκε βίαια με την καραντίνα. Άνοιξε για τους ηλικιωμένους μια κουρτίνα σε έναν άλλο κόσμο που τους φέρνει κοντά στα εγγόνια τους, τα παιδιά τους και μείωσε αυτό το ηλιακό χάσμα. Όλο και περισσότεροι είναι οι άνθρωποι άνω των 60 που γράφονται και παρακολουθούν μαθήματα», εξηγεί.
Η κ. Τερζίδου σημειώνει πως η πανδημία που έφερε τον κοινωνικό αποκλεισμό, ανάγκασε ειδικά τους ανθρώπους μεγαλύτερης ηλικίας να μείνουν περισσότερο από όλους μέσα στο σπίτι. Απομακρυσμένοι οι παππούδες και γιαγιάδες από παιδιά και εγγόνια, στράφηκαν σε αναζήτηση λύσεων και μέσα απ’ αυτή τη στέρηση της επαφής και της επικοινωνίας ήρθε η τεχνολογία, η οποία τους έδωσε τη δυνατότητα να μειώσουν την έλλειψη της απουσίας με τα αγαπημένα τους πρόσωπα.
Μπήκαν, λοιπόν, στα «βαθιά νερά» της τεχνολογίας με μαθήματα και συμβουλές από ειδικούς και οι βιντεοκλήσεις καθώς και οι πάσης φύσης πλατφόρμες διαδικτυακής επικοινωνίας έγιναν μέρος της καθημερινότητάς τους.
«Μέσα από την αναγκαιότητα, τα μεγαλύτερα “παιδιά”,εβδομηντάρηδες και ογδοντάρηδες, ανακάλυψαν ότι μπορούν να μάθουν κάτι νέο. Ίσως όχι το ίδιο καλά και το ίδιο εύκολα με τους νεότερους, ωστόσο απομυθοποίησαν τις ψηφιακές δεξιότητες που θεωρούσαν ότι δεν είναι για την ηλικία τους, έδειξαν μεγάλο ενθουσιασμό και τελικά τα κατάφεραν», εξηγεί η κ. Τερζίδου.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο πατέρας της που, όπως λέει, προτού κλείσει τα 90, ύστερα από λίγα μαθήματα πληροφορικής, άρχισε να επικοινωνεί με viber, skype και άλλους τρόπους με τις γνώσεις που απέκτησε και τελικά, όπως και αρκετοί συνομήλικοί του, έγιναν δεινοί χρήστες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης.
Η επαφή και η χρήση της τεχνολογίας βελτιώνει, σύμφωνα με την καθηγήτρια πληροφορικής, την ποιότητα ζωής των ηλικιωμένων, την καθημερινότητά τους και παράλληλα αποτελεί ένα μέσο που τους διευκολύνει σε τραπεζικές συναλλαγές, τη χρήση της άυλης συνταγογράφησης- και όχι μόνο.
«Άνθρωποι που αναγκάστηκαν να είναι μόνοι τους χρειάστηκαν και λίγη διασκέδαση, οπότε χρησιμοποιούσαν την τεχνολογία όχι μόνο για να κάνουν τις δουλειές τους αλλά και για να παίξουν κάποιο παιχνίδι, να παρακολουθήσουν μία διαδικτυακή συναυλία ή μία θεατρική παράσταση, γιατί αυτά δεν είναι προνόμια μόνο των παιδιών», αναφέρει η πρόεδρος του ΕΠΥ- παραρτήματος Μακεδονίας Θράκης.
Παππούδες και γιαγιάδες έχουν απομυθοποιήσει τη δυσκολία των νέων τεχνολογιών και υπάρχουν και ορισμένοι που είναι σε αρκετά προχωρημένο στάδιο ενώ -όπως υποστηρίζει η κ. Τερζίδου- η σωστή χρήση της τεχνολογίας συμβάλλει και στην εξάσκηση του μυαλού καθώς έχουν γίνει μελέτες που υποστηρίζουν ότι βοηθά στην καταπολέμηση- επιβράδυνση τη γεροντικής άνοιας στα ίδια επίπεδα με το σταυρόλεξο και sudoku.
