Αργύρης Αγγέλου: «Ο πατέρας μου μού έλεγε “εάν δεν τα καταφέρεις, το μανάβικο είναι εδώ”»
Τηλεόραση

Αργύρης Αγγέλου: «Ο πατέρας μου μού έλεγε “εάν δεν τα καταφέρεις, το μανάβικο είναι εδώ”»

Αργύρης Αγγέλου: «Ο πατέρας μου μού έλεγε “εάν δεν τα καταφέρεις, το μανάβικο είναι εδώ”»

Ο Αργύρης Αγγέλου μίλησε για τα παιδικά του χρόνια και για το ότι κλαίει πολύ

Ο Αργύρης Αγγέλου ήταν καλεσμένος στην εκπομπή Πρωίαν σε είδον σε μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης, όπου μίλησε για τα παιδικά του χρόνια. Αναφέρθηκε στην πρώτη του επαφή με την ηθοποιία, την μουσική και τα βιντεάκια στα σόσιαλ μίντια με τη μαγειρική. Ακόμα μίλησε ανοιχτά για το ότι κλαίει συχνά και το αντιμετωπίζει σαν μια μορφή ξεσπάσματος.

Ο Αργύρης Αγγέλου προέρχεται από μια αθλητική οικογένεια όπως χαρακτηριστικά ανέφερε:

«Η οικογένεια μου με έσπρωχνε να παίξω μπάσκετ αλλά εγώ έπαιζα άθλια. Έχω φάει ρεζιλίκι με την μπάλα μικρός. Παίζανε ξύλο για να με πάρουν στην ομάδα τους αλλά εγώ τους έλεγα δεν μπορώ».

Έπειτα μίλησε για την πρώτη του επαφή με την ηθοποιία, την μουσική και το μανάβικο του πατέρα του, τι είπε:

«Η πρώτη μου καλλιτεχνική επαφή ήταν με την μουσική, πίστευα ότι η έφεση μου ήταν προς τα εκεί. Ασχολήθηκα σε τέτοιο βαθμό που έμεινα σε πέντε μαθήματα. Το καλοκαίρι ο πατέρας μου μού έλεγε “εάν δεν τα καταφέρεις το μανάβικο εδώ είναι και σε περιμένει”. Το χειμώνα έκανα την αναζήτησή μου στην ηθοποιία περνώντας από μια παράσταση στο θέατρο Χαλκίδας και είπα “εδώ είμαι”».

«Το επάγγελμα του πατέρα μου με έχει μάθει να διαλέγω τα λαχανικά από την μυρωδιά. Μου αρέσει να πάω στην λαϊκή. Τα βιντεάκια με την μαγειρική, η Ζωή (Zoe pre) με παρακίνησε να τα ξεκινήσω. Μένουμε στην ίδια πολυκατοικία».

Μάλιστα αποκάλυψε ότι ξέρει πώς διαλέγουμε το καλό καρπούζι έχοντας προϋπηρεσία 15 χρόνων στο μανάβικο του πατέρα του.

Επίσης ανέφερε τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει το άγχος και πως το ανακάλυψε:

«Σαν άνθρωπος συγκινούμαι και κλαίω εύκολα, έχω περάσει νευρώσεις στομάχου στο παρελθόν από την πίεση. Για παράδειγμα και φορά που έκλαψα συνειδητοποίησα ότι ξαλάφρωσα πάρα πολύ. Μέχρι τότε δεν επέτρεπα στον εαυτό μου να ξεσπάσει. Όταν το κατάλαβα άφησα τον εαυτό μου ελεύθερο και κλαίω συχνά πλέον. Συγκινούμαι, χαίρομαι και κλαίω απενοχοποιημένα. Είναι λυτρωτικό συναίσθημα να αφήνεσαι». 

Δείτε το απόσπασμα από την συνέντευξη: