Καλεσμένη στην εκπομπή, Καλύτερα Αργά, βρέθηκε η Εύα Νάθενα και μιλά για τη Φόνισσα που σημείωσε τεράστια επιτυχία και συνεχίζει ακόμη και σήμερα.
Η σκηνοθέτης μιλά για την απόφασή της να μεταφέρει στον κινηματογράφο τη Φόνισσα του Παπαδιαμάντη και πώς η προσωπική της ιστορία αντικατοπτρίζεται σε αυτή.
«Είναι η πρώτη ταινία στο box office στην Ελλάδα, ξεπέρασε το Poor Things, κοντεύει την Barbie και μετά θα γίνει η απόλυτη επιτυχία. Προσπαθούσα συνέχεια να απολογηθώ στην εταιρεία παραγωγής για το πρόμο. Τους έλεγα ότι δεν θα είναι μια ταινία που θα δει ο κόσμος. Έκανα μια αφίσα που είναι πιο art και μου είπαν ότι πάει για επιτυχία και να βγάλουμε μια με την Καρυοφιλιά Καραμπέτη. Έχει ξαναγίνει ταινία το 1994 με τον Φέρρη και έχει γίνει και τηλεταινία. Ίσως η επιτυχία γιατί έκανα πολλά Q&As με το νέο κοινό και έλεγαν ότι συνδέθηκαν με την εικόνα αρχικά. Αυτό το ρίσκο είχα πάρει. Σαν εικαστικός πήρα την λόγια εικόνα του Παπαδιαμάντη.
Η Καρυοφιλιά ήξερε από το 2009 ότι είχα στο μυαλό μου τη Φόνισσα. Το ήξεραν πολλοί κοντινοί μου άνθρωποι. Είχα δημιουργήσει έναν φάκελο στο λάπτοπ και τον είχα ονομάσει “Ταινία”. Άφηνα το κείμενο να με διαβάσει. Αν είμαι για κάτι υπερήφανη είναι γιατί τεκμηριώθηκε σε κάθε χιλιοστό της γραφής του από όλες τις μελέτες και τις διατριβές.
Πήρα ένα αυθόρμητο τηλέφωνο την Κατερίνα Μπέη και της είπα να ξεκινήσει το σενάριο. Εστίασε σε αυτό που φαίνεται στην επιφάνεια. Ότι οι άντρες άσκησαν βία στις γυναίκες. Της είπα ότι αυτό το έχουν πει κι άλλοι, δες πιο κάτω. Τη χειρότερη βία εκείνη την εποχή την έδωσαν οι γυναίκες. Το θύμα δεν αργεί να γίνει θύτης, είναι νομοτέλεια αυτό».
Η Φόνισσα – Εύα Νάθενα: «Δεν φέρθηκα ποτέ σαν γυναίκα μέχρι τη στιγμή…»
«Πάγωσε το αίμα μου»
«Είχα έναν αυστηρό πατέρα που με μάλωνε με έναν τρόπο που μου πάγωνε το αίμα! Και πήγα να βάλω όρια στον 1,5 χρονών γιο μου και του έβαλα με τον τρόπο που μου το έκανε ο πατέρας μου. Μου πάγωσε το αίμα και πήγα σε μια ειδικό και της είπα “πώς το έκανα αυτό;” και μου λέει “δεν το έκανες εσύ αλλά οι καταγραφές σου”. Ήταν το πρώτο που μου βγήκε μιμητικά! Η αρχή και το τέλος είναι εκεί.
Προσπάθησα να πω την πολύ προσωπική μου ιστορία. Ούτε ο σύζυγός μου είχε καταλάβει τι ήθελα να πω. Μετά από δύο εβδομάδες χαλάρωσαν όλοι. Ένας άντρας με υπερασπίστηκε, ο φύλακας του χωριού. Ένας λαϊκός κύριος και τους μάλωσε. “Σαν άντρας δουλεύει και πρέπει να την αφήσετε να κάνει αυτό που θέλει” είπε και με υπερασπίστηκε που μου προκαλεί ακόμη δάκρυα. Μου έδωσε κουράγιο και η Μαρία Πρωτόπαππα. Δεν είχα όριο στο να φτάσω, για μένα ήταν μονόδρομος.
Είπα την ιστορία της μητέρας μου που κακοποιήθηκε λεκτικά και δεν το μετέδωσε γιατί είχε κάνει δύο κόρες. Παραλίγο να το μεταδώσω και εγώ στην κόρη μου. Πέρασε μια τραυματικότατη τρίτη εγκυμοσύνη και μου εξομολογήθηκε κάποτε ότι έζησε μια τέτοια εγκυμοσύνη με προσευχές και κλάματα και είναι σαν την άκουσε ο Θεός και της έφερε δύο γιους και τους έκλεισε το στόμα για πάντα (σσ της οικογένειας του άντρα της).
Εγώ το αποφάσισα να γίνω μητέρα δουλεύοντας τη Φόνισσα. Είναι φόβος επίκτητος! Για αυτό λέω ότι το κείμενο με διάβαζε. Κατάλαβα ότι ο Παπαδιαμάντης ήταν προφητικά φιλάνθρωπος».
Διαβάστε επίσης
Εύα Νάθενα: «Άργησα πολύ να θελήσω να κάνω παιδιά, δεν καταλάβαινα γιατί αλλά…»
