Καλεσμένη στον καναπέ του Στούντιο 4, βρέθηκε η Φρόσω Ράλλη, η παραγωγός των μεγαλύτερων τηλεοπτικών επιτυχιών της ελληνικής τηλεόρασης.
Μιλά για τους Απαράδεκτους, για την ανθρωποφαγία που έζησε όταν έφυγε από το ΑΤΑ αλλά και την απόφασή της να αποστασιοποιηθεί για αρκετά χρόνια.
«Οι Απαράδεκτοι τελείωσαν γιατί δεν ήθελε η Δήμητρα, κουράστηκε. Καλά έκανε η Δήμητρα και είπε “τέλος”. Δεν υπήρχε λόγος να το ξεχειλώνουμε. Ήταν αυτό που ήταν.
Το νιώθεις μέσα σου ότι πρέπει να τελειώσει. Δεν ήθελε άλλο. Και πολύ καλά έκανε! Σκέψου να παιζόταν πέντε χρόνια, πόσο χάλια θα έβγαινε».
«Τότε υπήρχαν δύο κανάλια και η ΕΡΤ, τώρα υπάρχουν περισσότερο. Τα κανάλια ποτέ δεν έχουν υπομονή. Τότε βέβαια είχαν περισσότερη.
Οι δουλειές θέλουν χρόνο για να τις μάθει ο κόσμος και να τις μάθει. Βιάζονται να κάνουν νούμερα. Δεν με πίεζαν για τα νούμερα γιατί ό,τι κάναμε πήγαινε καλά.
Εγώ δεν πιστεύω και στα νούμερα».
«Στον πάτο δεν έχεις ποτέ παρέα. Οι άνθρωποι δεν θέλουν τους πατωμένους αλλά πιο ευχάριστους ανθρώπους. Οι φίλοι μου ήταν εκεί. Εγώ δεν ήθελα και πολλά πολλά, ήθελα να εξαφανιστώ.
Αυτά τα 12 χρόνια ήθελα να κάνω τον γύρο του κόσμου. Ταξίδεψα αρκετά. Δεν έβλεπα τηλεόραση. Είχα ιδέα αλλά δεν ήθελα να βλέπω. Ήθελα να εξαφανιστώ αν μπορούσα.
Ήθελα να καθαρίσει το κεφάλι μου. Είχα κουραστεί πάρα πολύ, δεν ήθελα άλλο.
Είναι μια δύσκολη δουλειά που έχεις να κάνεις με πολλούς ανθρώπους. Αυτό είναι τοξικό από μόνο του. Πρέπει να επιμείνεις για κάτι που δεν συμφωνείς, να πείσεις ένα κανάλι.
Πολύ νταλαβέρι με κόσμο.
Έκανα ψυχοθεραπεία 30 χρόνια πολύ πριν σταματήσω, είχα προνοήσει. Ξαναβγήκα εύκολα! Βρήκα ανθρώπους που μιλάμε την ίδια γλώσσα, ήρθαν μπροστά μου.
Όλα για κάποιο λόγο γίνονται. Για κάποιο λόγο έφυγα για να γυρίσω πιο δυνατή, πιο δημιουργική, πιο φρέσκια.
Η ζωή μου έφερε συνεργάτες που μιλάμε την ίδια γλώσσα.
Στο ΑΤΑ είχα την οικονομική και νομική ευθύνη και ήταν πολύ βαρύ για μένα. Δεν ένιωθα πανίσχυρη καθόλου και δεν ένιωθα ότι κάνω κάτι επειδή είμαι η Φρόσω Ράλλη.
Δεν ήξερα τι σημαίνει ανταγωνισμός δουλεύοντας σε μια οικογενειακή δουλειά. Όταν βγήκα στην αγορά και έπαθα πλάκα είδα τι γίνεται.
Μετά όταν βγήκα για λίγο στον αληθινό κόσμο έπαθα μεγάλο σοκ. Ανακάλυψα τι σημαίνει ανταγωνισμός.
Εγώ ήμουν στον μαγικό κόσμο που όλοι αγαπιόμαστε, συμφωνούμε, ό,τι πει η Φρόσω και μετά είδα τι είναι η αληθινή ζωή και με σόκαρε.
Με σόκαραν οι άνθρωποι. Γιατί οι άνθρωποι μπορούν να είναι εύκολα κανίβαλοι, με τρομάζει φοβερά αυτό».
