Καλεσμένος στην εκπομπή, Ελένη, βρέθηκε ο Γιώργος Καραμίχος και αναφέρθηκε τόσο στην περιπέτεια υγείας του όσο και τη ζωή του στο εξωτερικό.
Μαζί του είχε και τον σκύλο του που τον υιοθέτησε πριν από περίπου ένα χρόνο όντας κακοποιημένο και ταλαιπωρημένο!
«Μένω στο κέντρο της Αθήνας, όπου από τον Γενάρη έχουμε έργα, έρχονται χρήστες, ξέρουμε όλοι από πού ψωνίζουν, αλλά δεν γίνεται κάτι. Ευχόμαστε να αλλάξει κάτι. Η κόρη μου είναι 10 χρόνια μεγαλύτερη πλέον. Σε αυτά τα 10 χρόνια προέκυψε και ένα ακόμα παιδί που τώρα είναι 10 ετών, ο Άγγελος Ντιέγκο Τζον.
Πήγα να κάνει κάτι εξετάσεις η κόρη μου και μου είπε η ασφαλίστριά μου μου να κάνω και εγώ μία ακτινογραφία θώρακος. Ο γιατρός είδε κάτι και μου είπε πως πρέπει να το κοιτάξουμε. Ακόμα βλέπω πολύ διαφορετικά τα πράγματα. Μόλις βγήκε η τελική βιοψία και είδαμε πως δεν υπάρχει κάτι άλλο , εκεί πήρα μία ανάσα. Μετά υπήρξε μία διαπραγμάτευση με άλλους ανθρώπους, γιατί πέφτουν οι μάσκες. Είναι απαραίτητο να βάζουμε όρια, αυτό είναι κάτι που τα μαθαίνω τώρα.
Είναι καλό να θυμόμαστε πως είμαστε θνητοί και πως είμαστε το ίδιο με όλα στη φύση. Ευτυχώς μου έμαθαν οι γονείς μου να δουλεύω. Δεν μπορώ να καταλάβω τους ανθρώπους που μένουν δεν έχω δουλειά. Είναι άλλο να διεκδικείς τον μισθό, τις σπουδές σου και τα δικαιώματα σου. Αυτό πρέπει να συνεχιστεί και να φτάσουμε σε ευρωπαϊκά πρότυπα. Ειδικά στον εργασιακό τομέα έχουμε χάσει την μπάλα τα τελευταία 20 χρόνια. Ειδικά για καλλιτέχνες δεν υπάρχει καμία μέριμνα. Φεύγοντας στην Αμερική κατάλαβα γιατί υπάρχει η ρετσινιά του ότι είμαστε περίεργοι. Είναι τρελή κακοποίηση να μην ξέρεις εάν θα πληρωθείς. Οι Έλληνες ηθοποιοί πληρώνονται κάποιους μήνες μετά. Γύρισα με την πανδημία και από τότε δουλεύω σε εταιρίες που λειτουργούν, όπως στη Μεγάλη Βρετανία».
Ο Γιώργος Καραμίχος μίλησε και για τα «κακά» του εξωτερικού.
«Δεν ήταν ιδανικά στο εξωτερικό. Εγώ δεν είχα ποτέ ψώνιο να είμαι στο Χόλυγουντ. Ήταν το παιδί μου εκεί και όταν ήρθαμε στην Ελλάδα με την πανδημία, ο μικρός δεν ήθελε να γυρίσει. Τον γράψαμε σε αμερικάνικο σχολείο. Όταν τον είχα πάει στο σχολείο στην Αμερική, μου είπε ‘’μπαμπά δεν θέλω να μείνω γιατί φοβάμαι πως θα έρθει κάποιος με όπλο να μας σκοτώσει’’. Κάθε δύο μήνες τους κάνουν άσκηση για το πώς να αντιδράσουν εάν μπει κάποιος ένοπλος. Αυτό που με τρόμαζε επίσης, είναι πως όλοι οι μαθητές μου οι Αμερικανοί είχαν συνταγογραφημμένα ναρκωτικά».
«Δεν με είχα ποτέ σαν ιδέα να παρουσιάζω τηλεπαιχνίδι. Δεν έχω τηλεόραση σπίτι μου, αλλά κολλάω όταν βλέπω. Μου αρέσει πολύ τα επιτραπέζια παιχνίδια. Μου έχουν προτείνει και άλλα παιχνίδια και είχα πει όχι. Και σε αυτό, όχι σκεφτόμουν να πω. Μετά το σκέφτηκα γιατί είναι ΕΡΤ και λέω να κάνω το ραντεβού και να πως όχι μετά. Ο παραγωγός έβαλε το παιχνίδι να παίζει και εγώ κόλλησα. Συνδυάζει όλα τα στοιχεία που μου αρέσει. Μετά τη δεύτερη μέρα, άρχισα να χαλαρώνω».
Διαβάστε επίσης
Γιώργος Καραμίχος: «Έτρωγε ξύλο κάθε φορά, όταν κατέβηκε από το πλοίο, ήταν μόνο κόκαλα και δέρμα»
