Κόρα Καρβούνη: «Την ώρα της υπόκλισης ακούμε όλους από κάτω να γιουχάρουν. Τελικά μάθαμε ότι…»
Τηλεόραση

Κόρα Καρβούνη: «Την ώρα της υπόκλισης ακούμε όλους από κάτω να γιουχάρουν. Τελικά μάθαμε ότι…»

Κόρα Καρβούνη: «Την ώρα της υπόκλισης ακούμε όλους από κάτω να γιουχάρουν. Τελικά μάθαμε ότι…»

Όσα αποκάλυψε για τον Αμερικανό πατέρα της, τη δίδυμη αδελφή της, την παράσταση στην Κορέα αλλά και πώς καταλαβαίνει ότι έχει απήχηση η δουλειά της

Η Κόρα Καρβούνη βρέθηκε καλεσμένη στην εκπομπή Πρωίαν σε είδον και μίλησε για την οικογένεια της, τα παιδικά της χρόνια, τις σπουδές, την υποκριτική και το ταξίδι στην Κορέα.

«Στο θέατρο απαγορεύεται να αρρωσταίνει κανείς. Μόνο με φορείο μπορεί να φύγει από την σκηνή. Έχω παίξει 39 πυρετό, με τάση για διάρροια, τραυματισμένη. Είναι πολύ σκληρό επάγγελμα. Και έχω ζήσει και γεγονότα με συναδέλφους. Έχω ζήσει τον Δημήτρη Πιατά να πάθει διάστρεμμα πριν βγει στην σκηνή και έπαιξε κανονικά».

Αναφερόμενη στην οικογένειά της και τα παιδικά της χρόνια, είπε:

«Ο πατέρας μου ήταν Αμερικανός που πήγαινε στο στρατό και αντί να τον στείλουν στο Βιετνάμ, τον έστειλαν στην βάση στα Γιαννιτσά. Όταν τελείωσε τη θητεία του, γύρισε στην Ελλάδα γιατί την ερωτεύτηκε. Όταν γύρισε πήγε Θεσσαλονίκη και έπειτα στην Αθήνα όπου και γνώρισε τη μητέρα μου. Έμαθε τη γλώσσα κανονικότατα. Ήταν ελληνοποιημένος Αμερικανός. Ήταν ένας άνθρωπος που πραγματικά εξερευνούσε τη ζωή, είχε μια λαχτάρα. Γνωρίστηκαν στην Ράτκα στο Κολωνάκι.

Με την δίδυμη αδελφή μου δεν ήμασταν πάντα μαζί. Είχε φύγει για πολλά χρόνια στο εξωτερικό, ασυνείδητα ήμουν πάντα μαζί της. Την αδελφής μου της άρεσαν διαφορετικά πράγματα, ήταν ”Μαγκάιβερ”. Στο σχολείο ήμουν πολύ καλή μαθήτρια, πρόεδρος στην τάξη, στο δεκαπενταμελές, ένα κανονικό παιδί αλλά είχε κλίση στις τέχνες».

Για τις σπουδές της και την υποκριτική, ανέφερε:

«Βασική προϋπόθεση για την μητέρα μου να γίνω ηθοποιός ήταν να σπουδάσω και κάτι άλλο για ασφάλεια. Ήταν σωστή λόγω της ανασφάλειας αυτής της δουλειάς. Με την γαλλική φιλολογία που σπούδασα δεν έχω ασχοληθεί καθόλου. Πήγα σε γαλλικό σχολείο στην Νέα Σμύρνη, την πρώτη μου παράσταση την έδωσα εκεί. Το πρώτο έργο που έπαιξα ήταν ένα σκετς που έγραψε ένας καθηγητής.

Δεν είχα θέμα με την έκθεση μέχρι που μπήκα στη σχολή του Εθνικού θεάτρου, εκεί ντράπηκα και κατάλαβα ποσό δύσκολη είναι. Εν καιρώ το ξεπέρασα. Στην τηλεόραση δεν ένιωσα καμία αμηχανία. Μου δίνει μεγάλη χαρά να με χαιρετάει ο κόσμος, γιατί μπορώ να καταλάβω τι αντίκτυπο έχει η δουλειά μου στο ευρύ κοινό καθώς για αυτό δουλεύω. Όταν βγήκε η ταινία, September, πήγαινα έξω από τα σινεμά για να δω τις αντιδράσεις του κόσμου».

Επίσης μίλησε για ένα ιδιαίτερο επαγγελματικό ταξίδι στην Κορέα με το Εθνικό θέατρο, τι είπε:

«Όταν πήγαμε να παίξουμε στο Εθνικό θέατρο της Κορέας ως καλεσμένοι τους, κάναμε δυο παραστάσεις με ένα εμβληματικό έργο, το θέατρο ήταν γεμάτο. Κατά τη διάρκεια της παράστασης επικρατούσε απόλυτη σιγή, παρακολουθούσαν εκστασιασμένοι. Την ώρα της υπόκλισης ακούμε όλους από κάτω να γιουχάρουν. Κοιταζόμασταν και λέγαμε αν δεν τους άρεσε καθόλου. Τελικά μας είπαν ότι έτσι εκφράζουν τον θαυμασμό τους. Είναι ένας φοβερός λαός».

Δείτε όλη τη συνέντευξη από την εκπομπή:

Διαβάστε επίσης:

Κόρα Καρβούνη: «Έχουν αδικηθεί πολύ οι εμπορικοί ηθοποιοί στο θέατρο»