Η Μίρκα Παπακωνσταντίνου ήταν καλεσμένη του Ανδρέα Ροδίτη στην εκπομπή «Η ζωή είναι στιγμές».
Η ηθοποιός μίλησε για το ανικανοποίητο που έχει ένας ηθοποιός ανακαλύπτοντας διαρκώς νέα πράγματα.
«Στο λειτούργημα που κάνουμε δεν υπάρχει τελεία. Όχι να κάνεις πράγματα αλλά προς τα μέσα. Σου λείπουν συνέχεια πράγματα, δεν υπάρχει τελεία, δηλαδή έφτασα, είμαι καλός.
Αυτό που κάνουμε είναι μαθηματικά και ποίηση μαζί» λέει.
«Ήμουν πάρα πολύ κακή μαθήτρια. Έκανα την καλή επειδή ήμουν και κοντό και ότι ανά πάσα στιγμή είμαι έτοιμη. Τη γλίτωνα πολλές φορές επειδή έλεγαν ότι αυτό το πρόθυμο είναι διαβασμένο. Καμία σχέση!» είπε.
Μιλώντας για το παρελθόν της, αποκάλυψε ότι ήταν το τρίτο παιδί της οικογένειάς της που όμως είχε χάσει το δεύτερο λίγο καιρό αφότου γεννήθηκε.
Έτσι γεννήθηκε στο σπίτι τους και της είχαν αδυναμία.
Μάλιστα συγκινήθηκε αναφερόμενη στην κατά 8 χρόνια μεγαλύτερη αδελφή της.
«Είμαι το κλασικό μικρό παιδί που έφερνε στο σπίτι όλες τις ασθένειες. Γκρίνιαζε η αδελφή μου γιατί είμαι τόσο φιλάσθενη. Αλλά έτσι με φροντίζανε. Η μεγάλη μου αδερφή δεν έβγαζε νύχια, εγώ έβγαζα. Με περιφρονούσε βαθύτατα. Ήταν μια πανέμορφη, ζωντανή κοπέλα. Εγώ τη ζήλευα. Το κορίτσι ήταν μια χαρά, εγώ ζήλευα ό,τι είχα. Συγκινήθηκα τώρα, δάκρυσε το ματάκι» είπε και σκούπισε τα μάτια της.
Μιλώντας για τα επαγγέλματα που ήθελε να κάνει είπε:
«Κάποια στιγμή είπα να γίνω – ας γελάσω- αεροσυνοδός. Έπρεπε να είσαι μανεκέν, εγώ καμία σχέση.Φοβόμουνα αλλά ήθελα. Ένα νοστιμούλικο ήμουνα. Είχε ένα μέσον ο πατέρας μου και πήγα. Ήμουν έτοιμη να πετάξω. Και δεν πήγα τελευταία στιγμή όχι γιατί πτοήθηκα για το μέσον.
Ο πατέρας μου δεν θύμωσε, με αντιμετώπιζαν σκωπτικά».
σδηφγδηγδ