Η Χρύσα Ρώμα βρέθηκε καλεσμένη στην εκπομπή «Έλεος» και μίλησε για τα παιδικά της χρόνια και το πώς έμαθε ότι είναι υιοθετημένη αλλά και τις ενοχές που έχει προς το πρόσωπό της.
Όπως παραδέχτηκε, την ενοχή της το πέρασαν οι γονείς της αφού και όταν έμαθε για υιοθεσία, πάλι οι θετοί γονείς της «έριξαν» την ευθύνη.
«Μου το έστειλαν να τα χρεώνω σε μένα αυτοί που με μεγάλωσαν. Για αυτό και αργώ σε πολλές περιπτώσεις αλλά το δουλεύω. Το βλέπω το μαχαιράκι, δεν έχει σημασία αν είναι πίσω. Πάντα το χρεώνω σε εμένα. Η αφετηρία και το τέλος είμαι εγώ, δεν βγαίνει αυτό. Το ωραιότερο πράγμα που έκανα στη ζωή μου είναι το παιδί μου. Η τρέλα είναι ένα μέσον να μη δείχνεις στους άλλους ότι είσαι στα όρια, είναι τακτική. Εγώ το έχω καταλάβει πια όταν είμαι χάι χούι, κάτι πάω να καλύψω. Όταν ο περίγυρος θέλουν να σε δουν κάτω από τη γη, χαίρονται αν τους το δείξεις.
Προσωπική ζωή σχεδόν ποτέ δεν είχα. Η βλαχάρα που πήγε στο Παρίσι, τελείωσε μια σχολή και ήρθε στην Αθήνα. Δεν είχα φίλους, δεν είχα ρίζες. Με την αδερφή μου μοιάζαμε πάρα πολύ. Τα αδέρφια δεν είναι πάντα ο ένας για τον άλλον. Έμαθα ότι είμαι υιοθετημένη στην είσοδο μιας πολυκατοικίας πάνω σε έναν καυγά για το εάν θα πάρουν γυναίκα να καθαρίσει τις σκάλες. Ο καυγάς αυτός έγινε με αφορμή εμένα. Ήμουν 12-13 ετών όταν το έμαθα και όταν ανεβήκαμε πάλι εγώ έφταιγα. Οι βιολογικοί μου γονείς ήταν ο θείος και η θεία μου. Δεν καταλάβαινα ότι έμοιαζα με την αδερφή μου ενώ εκείνη το ήξερε.
Μετά στη ζωή μου δεν είχα το “η μαμά, ο μπαμπάς”. Δεν έχει απελευθέρωση αυτό! Μου λείπει ακόμα, θα ήθελα να πάω σε μια θεία μου, να πάω στο πατρικό μου».
