Ο Αντίνοος Αλμπάνης βρέθηκε καλεσμένος στο Dot Weekend και μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στην αλλαγή της κοσμοθεωρίας του μετά την περιπέτεια υγείας του, τους πόνους που αντιμετωπίζει μέχρι και σήμερα αλλά και την ανάγκη για μία σχέση.
«Έχει αλλάξει που διαθέτω τον εαυτό μου, ο τρόπος που επικοινωνώ με τους ανθρώπους, που επιτρέπω στους ανθρώπους. Έχει αλλάξει πολύ η κοσμοθεωρία μου. Πριν είχα πει στον εαυτό μου ότι δεν είχα ανάγκη τους γύρω μου, έχω φτιάξει το καστράκι μου, το ελέγχω, επιλέγω αλλά αυτό είναι τόσο ανόητο και τόσο πληκτικό. Δεν φοβήθηκα να ανοιχτώ. Όταν βλέπεις τον χρονικό ορίζοντα να στενεύει, λες πάμε όλα για όλα. Και στον έρωτα να κάνω άτσαλα πράγματα. Μπορεί ο τρόπος ο δικός μου να μην κουμπώνει στον άλλον. Θέλω να προγραμματίζω πια, να κάνω όνειρα, σχέδια. Αυτό έχω ανάγκη.
Εγώ ήθελα να βγάζω λεφτά για να κερνάω τους φίλους μου. Ήμουν από τα τυχερά άτομα που με πρότειναν, που με σκέφτηκαν και πώς να μην το κάνω εγώ στους άλλους; Όταν βλέπω ένα παιδί με ταλέντο πώς να μην τον προτείνω; Δεν θα τον επιβάλλω αλλά θα πω “για δες τον”.
Ο χρόνος δεν με αγχώνει καθόλου. Το μόνο που με αγχώνει είναι η σωματική μου επάρκεια. Για τους ασθενείς που έχουν χρόνιους πόνους είναι μια Οδύσσεια. Είναι μια στρεσογόνα διαδικασία από την στιγμή που θα ανοίξεις τα μάτια σου μέχρι να δεις ότι είσαι λειτουργικός μέσα στη μέρα, που είναι ένας καθημερινός αγώνας. Κάνω ανάσες, ψυχοθεραπεία, διαλογισμό. Δεν με αγχώνει η εικόνα μου.
Μου λείπει μια σχέση από τη ζωή μου, το πιο σημαντικό. Πρέπει να είμαστε έτοιμοι, δεν έχει αλλιώς νόημα η ζωή. Από τη λήξη της προηγούμενης σχέσης πρέπει να βρω τις ισορροπίες μου. Το στοίχημα για μένα είναι να μην κουβαλήσω μία ακόμη ματαίωση και το διαχειριστώ λάθος. Μπορεί να έχεις πληγωθεί από μία σχέση και είναι εύκολο να πεις ότι δεν ξαναμπαίνεις σε σχέση γιατί θα καταστραφείς. Μία σχέση θέλει δουλειά, είναι μια συνεργασία γιατί δεν ξυπνάμε κάθε μέρα ίδιοι άνθρωποι. Πρέπει να τους αναγνωρίζει και να προσαρμόζεται. Νομίζω ότι η δουλειά μου καλύπτει το κενό αλλά τίποτα δεν το καλύπτει. Το να γυρνάς σπίτι και να έχεις έναν άνθρωπο δεν καλύπτεται. Θέλω να έχει χιούμορ, να μην έχει έντονες εξάρσεις».
