Η Δανάη Παππά, η «Θοδώρα» του «Σασμού» ήταν καλεσμένη της Ελένης Μενεγάκη. Η ηθοποιός μίλησε για τον ρόλο της αλλά και την υποκριτική της καριέρα.
«Παράλληλα με τους σπουδές μου, πήγα στη Νέα Υόρκη για χορό. Ήθελα πάντα να πάω, να κάνω σεμινάρια. Ήμουν 19 χρονών τότε και δεν φοβόμουν καθόλου. Τώρα θα το σκεφτόμουν. Κάπως τα πράγματα βρήκαν το δρόμο τους. Δεν ήταν εύκολο, δεν ήταν με ανοιχτές αγκάλες αλλά ήταν κάπως συνηθισμένη η διαδικασία εκεί καθώς όλοι ήταν από κάπου αλλού. Τρεις μήνες έμεινα. Και ήθελα και δεν ήθελα να γυρίσω.
Μου είχε γίνει μία πρόταση για δουλειά αλλά δεν ξέρω, “κώλωσα”. Βέβαια τώρα το σκέφτομαι πώς θα είχαν εξελιχθεί τα πράγματα αλλά τελικά δεν είναι και άσκημα τώρα, πιστεύω πως όλα έγιναν για καλό».
«Προσπαθώ να βάζω τη Δανάη πρώτα. Με ενδιαφέρει η δουλειά αλλά δεν θέλω να χάσω κι εμένα. Είχα περάσει μία δύσκολη περίοδο που σκεφτόμουν μόνο τη δουλειά και δεν ήταν καλό» ανέφερε.
Κάποιες φορές μπορεί να πάω στο γύρισμα και να πάω όχι πολύ καλά προετοιμασμένη. Είμαι οκ με αυτό, κάποιες φορές θα είσαι 100% εκεί, κάποιες 30%. Χαλαρά, όλα γίνονται στο τέλος».
Ο ρόλος της «Θοδώρας» και τα σχόλια στο Twitter
«Στην αρχή δεν μπορούσα να φιλτράρω αυτά που διάβαζα στα σχόλια και αυτά που γράφανε και με στεναχωρούσε πάρα πολύ. Αλλά με τον καιρό είπα δεν είμαι πατάτες τηγανιτές για να με αγαπάνε όλοι και να αρέσω σε όλους. Κάποιοι θα σε αγαπάνε, κάποιοι λίγο λιγότερο.
Τώρα τα φιλτράρω και δεν με νοιάζει τόσο και δεν με επηρεάζει τόσο το πώς με βλέπουν» είπε.
«Τη Θοδώρα την έχω αγαπήσει πολύ. Πέρασε δύσκολα, είχε πολύ θυμό και μετά όταν έχασε το παιδί της και συνειδητοποίησε πως δεν είναι όλα ρόδινα, δεν μπορεί να τα έχει όλα, και τώρα προσπαθεί να είναι πιο σωστή. Είναι πολύ ενδιαφέρον γιατί όντως μπορεί να συμβεί σε έναν άνθρωπο. Η σχέση της τώρα πηγαίνει καλά και θέλω να ελπίζω πως θα μείνει. Δεν αντέχω άλλη στεναχώρια» είπε για τον ρόλο της στον «Σασμό».
Η ηθοποιός λέει πως σαν άνθρωπος θέλει λίγο τον χρόνο της και μετά βγάζει τα εσώψυχά της.
«Στο σχολείο ήμουν πάντα μέσα σε όλα. Μένω ακόμα εκεί που έμενα όταν ήμουν μικροί, συναντάω καθηγητές μου, και μου λένε πως το βλέπανε πως θα καταλήξω εκεί. Στις αποφάσεις μου, πάω όπου με πάνε οι επιλογές μου και δεν το μετανιώνω. Θεωρώ πως ένα το κάνεις βυθίζεσαι. Ο Αντρέας Γεωργίου μου έδωσε την ευκαιρία και είμαι ευγνώμων».
