Γιάννης Μπέζος: «Έχουμε μια τάση στη χώρα μας να δουλευόμαστε μεταξύ μας»
Νέα

Γιάννης Μπέζος: «Έχουμε μια τάση στη χώρα μας να δουλευόμαστε μεταξύ μας»

Γιάννης Μπέζος: «Έχουμε μια τάση στη χώρα μας να δουλευόμαστε μεταξύ μας»

«Κάνουμε αυτό που κάνουν οι πολιτικοί και χειρότερα»

Καλεσμένος στην εκπομπή της ΕΡΤ, «Στούντιο 4», βρέθηκε ο Γιάννης Μπέζος, ο οποίος μίλησε μεταξύ άλλων για το τί χρειάζεται να έχει ένας ηθοποιός για να «υπάρξει» στην υποκριτική καθώς και για τις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων.

«Πρώτον να κάνεις καλά τη δουλειά σου, δεύτερον να μη φοβάσαι, τρίτον να μην παίρνεις στα σοβαρά τον εαυτό σου τόσο πολύ και να αγαπάς τον τηλεθεατή ή τον θεατή όταν είστε στην οθόνη ή στη σκηνή και του απευθύνεσαι. Να τον παίρνεις στα σοβαρά και να εκτιμάς τη ματιά του και το εισιτήριό του. Ένα από τα προβλήματα της ελληνικής τηλεόρασης γενικά είναι ότι πολλές φορές ο κόσμος προηγείται και έπεται το πρόγραμμα και τρέχουμε να τον φτάσουμε. Η δουλειά πάντα εμπεριέχει ένα ρίσκο, δεν είναι όλα επιτυχίες», τόνισε και συνέχισε:

«Έχουμε μια τάση στη χώρα μας να δουλευόμαστε μεταξύ μας. Είναι φρικτό. Λέμε ψέματα ό ένας στον άλλον, κατ΄ιδίαν λέμε μεγάλες αλήθειες και δημόσια λέμε ψέματα. Κάνουμε αυτό που κάνουν οι πολιτικοί και χειρότερα. Ο καθένας θέλει την αποδοχή, αλλά αυτό για να γίνει θέλει ρίζα και για να ριζώσει θέλει χρόνο. Χρόνο, επιμονή και τόλμη. Τώρα με το διαδίκτυο που υπάρχει αυτός ο καταιγισμός και ο καθένας λέει ό,τι θέλει, υπάρχουν άνθρωποι που ενοχλούνται πολλές φορές από πράγματα που λέμε και κατά κανόνα, αυτοί που ενοχλούνται πολύ, είναι αυτοί που καταλαβαίνουν ότι έχεις δίκιο. »

Ο ηθοποιός μίλησε και για το ξεκίνημά του, αλλά και για το πώς νιώθει όταν βλέπει παλιές σειρές που έχει πρωταγωνιστήσει σε επανάληψη, στην τηλεόραση.

«Τα ρούχα στην σειρά είναι δικά μου. Τότε δεν είχαμε χορηγίες και φέρτε ρούχα. Όταν βλέπω τον εαυτό μου σε παλιά σίριαλ δεν αισθάνομαι τίποτα. Είναι όλα σαν παλιά ρούχα και δε νιώθω νοσταλγία. Λες μια ιστορία αλλά όχι τι ωραία που ήταν τότε» δήλωσε χαρακτηριστικά και πρόσθεσε:

«Εάν μπορούσα να πατήσω ένα κουμπί και να πάω στο μέλλον, θα έκανα αυτό. Το παρελθόν με ενδιαφέρει σαν μνήμη ή να βρεθώ με ανθρώπους που εκτιμώ από τότε αλλά ως εκεί. Δεν είμαι άνθρωπος της νοσταλγίας ή των reunion».