Γιωργής Τσαμπουράκης: «Στο νοσοκομείο νόμιζαν ότι είμαι μια “τρελή” – επειδή είχα βαμμένα νύχια – και έκανα απόπειρα αυτοκτονίας λόγω ερωτικής απογοήτευσης»
Νέα

Γιωργής Τσαμπουράκης: «Στο νοσοκομείο νόμιζαν ότι είμαι μια “τρελή” – επειδή είχα βαμμένα νύχια – και έκανα απόπειρα αυτοκτονίας λόγω ερωτικής απογοήτευσης»

Γιωργής Τσαμπουράκης: «Στο νοσοκομείο νόμιζαν ότι είμαι μια “τρελή” – επειδή είχα βαμμένα νύχια – και έκανα απόπειρα αυτοκτονίας λόγω ερωτικής απογοήτευσης»

Ο Γιωργής Τσαμπουράκης βρέθηκε καλεσμένος στην εκπομπή «Πρωίαν σε είδον τη μεσημβρίαν» και αναφέρθηκε και στο ατύχημα που είχε επί σκηνής με τα αίματα να τρέχουν σαν ποτάμι.

Ο ηθοποιός αποκάλυψε και τους ψυχαναγκασμούς που έχει, όπως για παράδειγμα να βάζει μέλι στον καφέ του.

«Βρέθηκα στα έξι μου σε ένα χωριό της Κρήτης. Ξαφνικά από μια μεγαλούπολη βρέθηκα σε ένα χωριό όπου τα παιδιά είναι λίγο πιο έντονα. Ήταν περίεργο για εμένα να βρεθώ σε ένα περιβάλλον με κατσικούλες και τα λοιπά.

Μετανάστευση ήταν η κατάσταση! Οι γονείς μου με έφεραν ένα χρόνο νωρίτερα για να ξεκινήσω το σχολείο. Αλλά έτσι ξέχασα και τα γερμανικά.

Με έλεγαν “Γερμαναρά, Χιτλαρά”. Τα παιδιά είναι πολύ σκληρά και λένε τα πράγματα με το όνομά τους», είπε σχετικά με τον ερχομό του στην Ελλάδα.

«Έχω ψυχαναγκασμούς. Έχω ένα μικρό φετίχ με τον καφέ. Στον ελληνικό βάζω μέλι και του πάει εξαιρετικά! Πρέπει το μέλι να μην έχει οξύτητα. Μου αρέσει να διαβάζω πολύ το πρωί, κυρίως της δουλειάς μου».

«Κόπηκε η φλέβα μου. Έκανα μια κίνηση, πήρα ένα πλακάκι που ήταν σπασμένο και δεν το είχα δει. Το σκηνικό ήταν σαν αποδυτήριο και ήμασταν με μπουρνούζια και μαγιό. Στην τελευταία παράσταση, έγινε αυτό το πράγμα. Έτρεχε το αίμα αλλά φορούσα ένα μεγάλο μπουρνούζι που μάζευε όλο το αίμα. Ήταν ένας στενόμακρος διάδρομος και πήγαινα στον τελευταίο αυτοκτονικό μονόλογο του Καλιγούλα. Το κοινό νόμιζε ότι ήταν ο ρόλος. Υπάρχει ένα μεταφυσικό πράγμα με εμάς. Υπήρχε μια βαθιά συγκίνηση και κάπως ήθελα μέσα στην τρέλα μου να ολοκληρώσω την παράσταση που τελείωνε σε πέντε λεπτά. Είχαν καλέσει ασθενοφόρο και έκατσα και έκανα την υπόκλιση.

Το κοινό έφευγε από την σκηνή και μια κυρία έπαθε υστερία και φώναζε “αίματα, αίματα”. Έτρεξε και γλίστρησε!

Στο νοσοκομείο νόμιζαν ότι είμαι μια τρελή! Νόμιζαν ότι έκανα απόπειρα αυτοκτονίας λόγω ερωτικής απογοήτευσης και λέω στη νοσοκόμα “φύγε παιδάκι μου, είμαι από παράσταση”».