Η Κατερίνα Βρανά βρέθηκε καλεσμένη στο Dot και εξηγεί τους λόγους που την έχουν κουράσει να τη ρωτούν για την περιπέτεια υγείας της, τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει αλλά δίνει και το δικό της μάθημα προς την αισιοδοξία.
Η stand up comedian εξομολογείται ότι θα ήθελε η παράστασή της να καταφέρει να μπει στο Netflix, γιατί θα ανοίξει το δρόμο και σε άλλους ανθρώπους με αναπηρία να κάνουν αυτό που θέλουν και να τους αγαπήσει ο κόσμος.
«Τα τελευταία χρόνια ακούω συνέχεια ότι είμαι λεβέντης, παλικάρι και αποφάσισα να πω για μένα το “ντερμπεντέρισσα”. Έχω παρατηρήσει ότι στην καθημερινή επικοινωνία, δεν έχουμε τα προβλήματα σεξισμού που είναι στο Αφγανιστάν, έχουμε πιο βαθιά προβλήματα που είναι κρυμμένα στην κουλτούρα μας. Συνειδητοποίησα ότι πολύ συχνά τα αντρικά χαρακτηριστικά είναι θετικά και τα γυναικεία αρνητικά. Κάποιος μου είπε ότι δεν θέλει να δει άντρα να σιδερώνει γιατί θα χάνει τον ανδρισμό του. Είναι ωραίο να μπορούν να κάνουν όλοι τα πάντα. Δεν είμαστε όλοι καλοί σε όλα. Εγώ είμαι ακατάστατη και με έχει σώσει η αναπηρία μου», ανέφερε αρχικά.
Παραδέχεται ότι τρόπον τινά την έχει κουράσει να την ρωτάνε συνεχώς για την περιπέτεια υγείας της. Και ο λόγος;
«Νομίζω ότι έχω πει πολλές φορές πώς έμεινα ανάπηρη και που κόντεψα να πεθάνω. Πλέον λέω πώς είμαι τώρα. Δεν πιστεύω ότι θα φτάσω ποτέ στο 100%. Θέλω πάντα να δίνω κάτι που δεν έχω πει πριν, να έχουν ουσία και θέλω δεν θέλω επαναλαμβάνεσαι. Δεν θέλω ο κόσμος να νομίζει ότι μόνο αυτό είναι, έχω και άλλα. Προφανώς αυτό που μου συνέβη είναι συνταρακτικό αλλά μου έδωσε ώθηση στην δουλειά, να γίνω πιο γνωστή. Τώρα θα ήθελα σιγά σιγά να πάω στο επόμενο βήμα. Δεν βλέπω καλά και με δυσκολεύουν και δεν μπαίνω συχνά. Και τα φώτα από την παράσταση με ενοχλούν, κυρίως τα πλαϊνά. Νομίζω ότι ο κόσμος με νιώθει σαν φίλη του.
Όταν κάνω παραστάσεις νιώθω άνετα και απόλυτα ο εαυτός μου. Ο κόσμος έχει έρθει να δει αυτό που νιώθω οικειότητα και ζεστασιά. Είναι σαν να μπαίνεις σε κρεβάτι με καθαρά σεντόνια και κουνάς τα πόδια για να έρθει το άρωμα του μαλακτικού. Έτσι νιώθω και στην παράσταση. Πριν βγω έχω λίγο άγχος αλλά μόλις αρχίζω να μιλάω, φεύγει. Και λατρεύω τη σκηνή, τα φώτα».
Όταν δεν έχει καλή διάθεση πώς το διαχειρίζεται;
«Όταν είμαι στις μαύρες μου είμαι στο κρεβάτι, κάτω από το πάτωμα και εάν μπορώ να σκεπαστώ τελείως και δεν θέλω να μιλάω με κανέναν. Δεν κρατάει πολύ αυτό όμως. Η όρασή μου είναι μειωμένη, δεν έχω περιφερειακή όραση. Μου αρέσει να βλέπω στατικά πράγματα γιατί δεν έχω σταθερή όραση. Ακούω βιβλία, τα λιώνω».
Τέλος, εξέφρασε και την μεγάλη της επιθυμία.
«Θέλω η νέα χρονιά να μου φέρει solo show στο Netflix. Πάω ευρωπαϊκή περιοδεία και θα ήθελα πολύ να μπει στο Netflix αυτό. Φοβάμαι πολύ να το πω για να μην το γκαντεμιάσω. Όχι μόνο επαγγελματικά που θα ανοίξει πόρτες, αλλά μία γυναίκα με αναπηρία που δεν είναι από τις κλασσικές χώρες, ανοίγει έναν δρόμο.
Μέσα από το stand up μπόρεσα να κάνω ακριβώς αυτό που θέλω, αυξήθηκε η ορατότητα μου με αποτέλεσμα να μου δίνουν περισσότερες δουλειές».
