Η Βασιλική ήταν ένα από τα δεκάδες θύματα του τραγικού δυστυχήματος στα Τέμπη, με την αδελφή της να «ραγίζει» καρδιές με τα λεγόμενά της.
Μιλώντας στο TLive και τη Ρένα Κουβελιώτη, περιέγραψε τις δύσκολες στιγμές που βίωσε με την οικογένειά της όταν κατάλαβε ότι η αδελφή της χάθηκε στη σύγκρουση.
«Όταν έφτασα στο νοσοκομείο και είδα τα πτώματα να έρχονται το ένα πίσω από το άλλο, δεν είχα ελπίδα καμία. Στις 23:00 πέρασε το τρένο και είπα “φεύγει η Βάσω”. Μετά από λίγο άρχισα να νιώθω ένα ρίγος και να κρυώνω αλλά μου φάνηκε περίεργο γιατί δεν είχα μετακινηθεί από τη θέση μου. Πιστεύω ακράδαντα, ότι ήταν η ψυχή της αδελφής μου, η οποία ήρθε να μου πει “πρόσεξε τα παιδιά μου”. Μητέρα τεσσάρων παιδιών, δωρήτρια οργάνων, ενεργό μέλος πολλών αθλητικών συλλόγων που πάλεψε για να μεγαλώσει τέσσερα παιδιά, με πολλές δυσκολίες, ένας άνθρωπος ζωντανός, ζωηρός που πάλευε για το δίκιο.
Η ώρα ήταν 01:30 όταν έμαθα για το δυστύχημα. Άνοιξα το κινητό μου για να δω τις ειδήσεις της ημέρας. Είδα την σύγκρουση και όταν είδα ότι ήταν το τρένο που ξεκίνησε στις 19:30, είπα τελείωσε η αδελφή μου. Περάσαμε το τριήμερο της Αποκριάς όλοι μαζί. Η αδελφή μου είχε ραντεβού με έναν γιατρό μία μέρα μετά την Καθαρά Δευτέρα. Η οικογένειά της είχε φύγει από την προηγούμενη μέρα με το αυτοκίνητο και εκείνη έμεινε πίσω και επιβιβάστηκε στο μοιραίο τρένο. Θυμάμαι ότι της έλεγα “μείνε ακόμη ένα βράδυ” και μου έλεγε “όχι έχω να μαγειρέψω στα παιδιά μου.
Πέρασαν μέρες για να επιβεβαιώσουμε ότι η αδελφή μου είναι νεκρή. Μέχρι να μάθουμε, ρωτούσαμε και περιμέναμε και είχαμε την μάταιη ελπίδα ότι ίσως και να ζει. Δεν πρέπει να ξεχάσουμε ότι η αδερφή μου και όλοι οι υπόλοιποι άνθρωποι ανέβηκαν σε ένα μέσο μεταφορά που θεωρείται το ασφαλέστερο. Δεν πρέπει να ξεχάσουμε ότι η απληστία δεν πρέπει να υπονομεύει κάποιες βασικές ανάγκες των ανθρώπων. Αυτό που έγινε δεν ήταν ανθρώπινο λάθος, δεν ήταν θέλημα θεού, δεν ήταν δυστύχημα, ήταν έγκλημα. Αυτό που έκαναν ήταν να δολοφονήσουν τους ανθρώπους μας».
