Θεοφανία Παπαθωμά: Οι δολοπλοκίες της «Πολυξένης» στο «Μαύρο Ρόδο», τα μπουζούκια και το «κρίμα» της για έναν θάνατο
Νέα

Θεοφανία Παπαθωμά: Οι δολοπλοκίες της «Πολυξένης» στο «Μαύρο Ρόδο», τα μπουζούκια και το «κρίμα» της για έναν θάνατο

Θεοφανία Παπαθωμά: Οι δολοπλοκίες της «Πολυξένης» στο «Μαύρο Ρόδο», τα μπουζούκια και το «κρίμα» της για έναν θάνατο

Όσα είπε η ηθοποιός για τον ρόλο που θα υποδυθεί στη νέα σειρά του Mega

Η Θεοφανία Παπαθωμά βρέθηκε στην εκπομπή «Ελένη» και μας έκανε μία πλήρη περιγραφή των όσων πρόκειται να δούμε στη νέα σειρά του Mega «Μαύρο Ρόδο» στην οποία και πρωταγωνιστεί.

Μίλησε για τον ρόλο της «Πολυξένης» που υποδύεται, τις δολοπλοκίες που θα κάνει για να μην πάρει το μοναστήρι την περιουσία της θετής της κόρης, ενώ αποκάλυψε και αρκετά στοιχεία που θα παίξουν κομβικό ρόλο στην πλοκή.

«Εγώ υποδύομαι την Πολυξένη τη μητριά της μοναχής. Η γυναίκα με έναν τρόπο πέθανε και άφησε ορφανή τη μικρή. Πήγε οικειοθελώς 12 χρονών στο μοναστήρι για να γλιτώσει από κάτι – είναι και η θεία της εκεί – πέθανε η μάνα της και πήγε εκεί να βρει παρηγοριά».

«Η Πολυξένη έχει μία κόρη από προηγούμενο γάμο, την Όλγα, και ξαφνικά παντρεύομαι τον Λευτέρη (σ.σ. Γεράσιμος Σκιαδαρέσης). Παλιά δούλευα στα μπουζούκια, ήμουν τραγουδίστρια και ο Κακούρης ήταν πρώην μου. Τώρα η δουλειά μου είναι να βοηθάω τον άνδρα μου στη φάρμα του».

«Δεν είμαι κακός άνθρωπος, κάνω δολοπλοκίες για να προστατέψω την περιουσία μας για να μην την πάρει το μοναστήρι. Φταίω με έναν τρόπο που έφυγε η μάνα της και οι σχέσεις μας δεν είναι καλές. Αυτή που είναι μοναχή θέλει να σώσει την ψυχή της και να τους συγχωρέσει όλους και εμένα. Τα ξέρει όλα».

«Ο νεαρός είναι φίλος της κόρης μου, υπάρχει φλερτ. Έρχονται όλοι οι φίλοι της κόρης μου στο σπίτι μας και εκείνο τυο Σαββατοκύριακο έρχεται η μοναχή» είπε μεταξύ άλλων.

Στη  συνέχεια η ηθοποιός μίλησε για το διάστημα που απείχε από την τηλεόραση.

«Έλειψα επίτηδες 10 χρόνια για να μεγαλώσω τα παιδιά μου, αλλά με βοήθησαν και οι συνθήκες. Έκανα κάποια πραγματάκια απλά δε δούλευα κανονικά και κάποιες δουλειές που είχα κλείσει δεν έγιναν».

«Δεν είχα άγχος ποτέ για να μη με ξεχάσουν. Όταν θες να κάνεις κάτι, πάντα το κάνεις. Αν ήθελα να συνεχίσω να δουλεύω, θα το έκανα. Ήρθε η στιγμή που ένιωθα έτοιμη», καταλήγει.