Καλεσμένη στην εκπομπή ΠΟΠ Μαγειρική βρέθηκε η Κωνσταντίνα και μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στα γεγονότα που της σημάδεψαν τη ζωή αλλά και τον ερχομό της στην Αθήνα.
«Τα παιδικά χρόνια ήταν τόσο έντονα που θυμάμαι πολλά πράγματα. Θυμάμαι τα χρόνια του πολέμου. Είμαι από οικογένεια που έχει πάθει πολλά πράγματα από τον πόλεμο.
Ο πατέρας μου είναι αγνοούμενος ακόμα, τα αδέλφια μου ήταν αιχμάλωτοι για δύο μέρες και μετά τους άφησαν ελεύθερους. Οπότε αυτό έχει σημαδέψει τη ζωή μου.
Πάντα ελπίζουμε ότι μπορεί να τον βρούμε σε κάποιον ομαδικό τάφο τον πατέρα μου. Δύσκολα χρόνια που όταν περάσει ένα μεγάλο μέρος της ζωής σου και φτάσεις σε μεγάλη ηλικία είναι σαν να τα ζεις πιο έντονα.
Κάτι που σκέφτηκα είναι ότι τα παιδικά χρόνια δεν σβήνονται ποτέ από τη μνήμη σου, τα κουβαλάς μέσα σου. Ήθελα να γίνω γυμνάστρια αλλά με πρόλαβε το καλλιτεχνικό.
Ήρθαμε στην Αθήνα και η πρώτη μου δουλειά ήταν με τον Νταλάρα και την Χαρούλα Αλεξίου σε μια μπουάτ.
Συνέχισα εδώ το σχολείο, πήγα σε Ωδείο και ξεκίνησε η πάλη για να κάνω καριέρα.
Ένας δικός μου άνθρωπος λέει ότι όλα αυτά δεν είναι προβλήματα αλλά προβληματισμοί. Καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε καθετί που έρχεται
Αυτό που με βοηθάει να το παλεύω είναι η κόρη μου. Λέω ότι αυτή τη δυσκολία θα την παλέψω γιατί έχω να παλέψω με δύο άτομα. Όταν έγινε αυτό με την λαϊκή τράπεζα της Κύπρου και τα χάσαμε όλα, αν δεν είχα τη Χριστίνα μπορεί να τα παρατούσα όλα.
Διαβάστε επίσης
ΠΟΠ Μαγειρική – Ζαρίφη: «Δεν μπορώ να πω ότι σε κάποια συνεργασία έφτυσα αίμα»
