Καλεσμένη στην εκπομπή, Δύο στις 10, βρέθηκε η Ευσταθία Τσαπαρέλη και μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στο κομμάτι της μητρότητας αλλά και στην γνωριμία της με τον Αλέξανδρο Λογοθέτη.
«Όλη αυτή η περίοδος ήταν και ενός προσωπικού μεγαλώματος. Νομίζω ότι είναι μια ψευδαίσθηση ότι μπορεί να είναι ένας άνθρωπος συνειδητοποιημένος στον μέγιστο βαθμό για να είναι τέλειος γονιός. Απομακρύνθηκα από κάποια πράγματα, άρχισα να βλέπω τον εαυτό μου έξω από το θέατρο και λέω “αντέχω, δεν θα πεθάνω”. Το σύνδρομο του καλού παιδιού ήταν παρών στην στιγμή του τοκετού και αυτό με διέλυσε. Δεν έβαλα τα όριά μου εκείνη την στιγμή, δεν πήρα τον χρόνο μου. Ήθελα να αποδείξω σε εμένα, στη μαία, στον άντρα μου ότι είμαι ο ήρωας που μπορεί να το κάνει αυτό. Ήμουν το μαύρο πρόβατο της οικογένειας αλλά αυτό υποβόσκει μέσα μας κι ακόμα αν δείχνεις ότι είσαι επαναστάτης, η ανάγκη για αποδοχή και να σου πει μπράβο σου είναι εκεί.
Ήμουν το μαύρο πρόβατο στην οικογένεια γιατί δεν βολευόμουν εκεί, ένιωθα ότι κάτι δεν πάει καλά. Γινόταν μια αντανάκλαση πάνω μου οι δυσκολίες που έβλεπα στους γονείς μου. Στο θέατρο ανέπνευσα πάρα πολύ, σαν να βρήκα το περιβάλλον μου, τον χώρο μου».
«Ο Ηλίας Λογοθέτης είχε μια ψυχική πολυχρωμία»
«Ο Ηλίας ήταν από τους πιο διευρυμένους ανθρώπους που έχω γνωρίσει. Δεν έχω γνωρίσει άλλον άνθρωπο που να έχει τέτοια ψυχική πολυχρωμία και μια αποδοχή στα πάντα. Μια αποδοχή ότι έτσι είναι τα πράγματα, αλλά την αποδοχή του έρωτα. Ήταν ερωτευμένος με καθετί, με τη ζωή! Θα θυμάμαι τις στιγμές που έπαιζε με τον γιο μου τον Μάρκο. Εμένα αυτό που με συγκίνησε πάρα πολύ στην κηδεία που ήταν αντιπροσωπευτική για τον Ηλία, ήταν κάθε καρυδιάς καρύδι. Από τον πολιτικό μέχρι τον μανάβη. Κι αυτό δείχνει τι άνθρωπος ήταν!».
«Με το πού γνωριστήκαμε απολαμβάναμε ο ένας τον άλλον»
«Με τον Αλέξανδρο γνωριστήκαμε στα Χανιά, εκείνη την περίοδο έκανε τα γυρίσματα για το Νησί και εγώ για τον Κόκκινο Ουρανό. Πριν πάω στα γυρίσματα, έκανα μια στάση στα Χανιά και έκανα παρέα με την κοπέλα του ξαδέρφου του Αλέξανδρου. Εκείνη είχε λυσσάξει να μας γνωρίσει. Εγώ είχα πει δύο τρεις φορές όχι. Και την τελευταία φορά δεν ξέρω γιατί, με πίεσε πάρα πολύ η κοπέλα. Περίμενε τρία τέταρτα να ετοιμαστώ και βγήκαμε και ήταν ένα φανταστικό βράδυ. Φύγαμε τότε από τα Χανιά ως φίλοι και γυρίσαμε στην Ελούντα και έμεινα έξι μήνες. Το ζήσαμε τόσο πολύ που δεν είχαμε ανάγκη τον γάμο και τον μήνα του μέλιτος. Ήταν μαγικό! Με το πού γνωριστήκαμε απολαμβάναμε ο ένας τον άλλον».
Διαβάστε επίσης
Ευσταθία Τσαπαρέλη: «Τα χρόνια που θα έπαιζα την ενζενί πέρασαν. Μικρό το κακό»
