Ο Ετεοκλής Παύλου με αφορμή τη συνέντευξη του Μαυρίκιου Μαυρικίου, μοιράστηκε μια προσωπική του ιστορία και αναφέρθηκε στην απώλεια του μπαμπά του αλλά και τη μητέρα του που ήταν και είναι το στήριγμά του.
«Δεν θέλω ποτέ να κατηγορήσουμε τους γονείς για την υπέρμετρη αγάπη που μας δείχνουν είτε λανθασμένα, είτε όχι. Η μάνα είναι μάνα και μπορεί να δείξει την αγάπη της και δεν σημαίνει ότι μπορεί να κάνει πάντα καλό στο παιδί.
Από εκεί και πέρα είναι η αγάπη της μάνας. Από εκεί και πέρα είναι στο χέρι του παιδιού το πώς θα το διαχειριστεί και τι θα κάνει εκείνος στη δική του οικογένεια και στη γυναίκα του. Ούτε φταίει κάπου ο γονιός. Μετά τα 18 λες πρέπει να πάρω τη ζωή στα χέρια μου και να δω τι ήταν καλό και τι συνεχίζω αυτά που έμαθα. Εμένα ο πατέρας μου πέθανε όταν ήμουν 7 χρονών.
Η μητέρα μου δούλευε και με έβλεπε μισή ώρα τη μέρα. Μεγαλώσαμε πιο πολύ μόνοι μας. Η μητέρα η δική μου επειδή είχε την ανάγκη να μας προσφέρει τα πάντα, σίγουρα μας κακόμαθε και κάπου. Δεν μπορώ να κρίνω αυτή τη μάνα επειδή με κακόμαθε. Δεν μπορούσε να κάνει κάτι περισσότερο. Αλλά είναι στο χέρι το δικό μου το πώς θα φερθώ εγώ, το μήνυμα πήρα και πώς θα φερθώ στη γυναίκα μου. Μη φτάσουμε να ενοχοποιούμε τη μάνα και την αγάπη της. Πολλές φορές οι συνθήκες της ζωής δείχνουν ότι αυτό είναι πολυτέλεια. Πολλές φορές δεν υπάρχει ο χρόνος να εκπαιδεύσει ο γονιός».
