Στον Νίκο Ευαγγελάτο και το Live News μίλησε η μητέρα της αδικοχαμένης Κλαούντιας, που έχασε τη ζωή της μετά από την μετωπική σύγκρουση των δύο τρένων στα Τέμπη.
Η μητέρα της είχε μιλήσει μαζί της όταν έγινε στάση στα Παλαιοφάρσαλα και δεν φανταζόταν αυτό που θα συνέβαινε τα επόμενα δέκα λεπτά.
Ο πόνος της είναι αβάσταχτος και το μόνο που ζητάει είναι να αποδοθεί δικαιοσύνη τόσο για την κόρη της όσο και για όλους τους επιβάτες που επέβαιναν εκείνο το μοιραίο βράδυ.
«28/2/2023 η κόρη μου έκοψε το τελευταίο εισιτήριο θανάτου, χωρίς επιστροφή! Το στομάχι σφίγγει από πόνο, στο μυαλό μου έρχεται μόνο αυτή η νύχτα. Σκοτάδι, απόλυτο σκοτάδι! Κόλαση και είναι λίγο αυτό που λέω. Έλεγα “όχι δεν είναι αλήθεια, δεν είναι το παιδί μου εκεί μέσα”. Δεν γίνεται να τρακάρουν δύο τρένα έλεγα, ούρλιαζα. Λέω αποκλείεται να είναι το παιδί μου εκεί μέσα. Μίλησα πέντε λεπτά μετά που ξεκίνησε από τον Σταθμό Λαρίσης. Της είπα σταμάτα στα Παλαιοφάρσαλα και σε πάω εγώ και μου είπε “Όχι, πρέπει να ξεκουραστώ και να πάω στη σχολή”. Κι όμως, μετά από 12 λεπτά κόλαση. Όταν ξεκίνησε το τρένο ήθελα να την πάρω βιντεοκλήση και δεν είχε σήμα. Λέω “θα φτάσει, θα με πάρει με βιντεοκλήση”. Συνεπής, να μην στεναχωριέται η μανούλα της. Και τώρα αν με βλέπει από ψηλά, είμαι τόσο στεναχωρημένη, τόσο ραγισμένη η καρδιά μου.
Σπούδαζε Ιατρική! Μας σκότωσαν τα όνειρά μας. Ήθελε πάντα να γίνει γιατρός, να έχει τη δική της κλινική. Κι όμως δεν την άφησαν, σκότωσαν τα όνειρά της. Της είπα “αχ αγάπη μου, να δεις το σήμερα και όχι το αύριο”. Έφτασε τόσο ψηλά χωρίς γυρισμό. Είναι το πιο λαμπρό αστέρι στον ουρανό! Κάθε βράδυ κοιτάω τον ουρανό και λέω το πιο λαμπρό αστέρι είναι η κόρη μου. Το λένε τράκαρα, σαν να τράκαραν δύο αυτοκίνητα στο δρόμο. Και βγαίνει ο άλλος πέντε μέρες πριν και λέει ότι είναι ασφαλείς τα τρένα. Να έρθει στα δικαστήρια και να το λέει μπροστά στα μάτια μου. Πρέπει να κάνουμε κάτι, ο κόσμος ξύπνησε! Αργά, όμως, ξύπνησε! Να πονάνε, να δουν τι περνάμε στα σπίτια μας, μας τα έκλεισαν. Τι λάθος κάναμε; Μήπως κάναμε λάθος που τα βάλαμε στα τρένα;».
