Καλεσμένος στην εκπομπή, Στούντιο 4, βρέθηκε ο Θοδωρής Μαραντίνης και παραχώρησε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη.
Ο frontman των Onirama μιλά για την νυχτερινή διασκέδαση αλλά και το τι πρόκειται να κάνει όταν αποφασίσει να σταματήσει το τραγούδι.
«Οι Παρασκευές στη νύχτα είναι δύσκολες μέρες. Προκύπτει πλέον η Πέμπτη και λειτουργεί. Είναι μια μεταβατική περίοδος που δεν έχει κανόνες. Ο κόσμος θέλει να βγει αλλά και οικονομικά ζορίζεται, και οι ανάγκες του έχουν αλλάξει και ίσως έχει βαρεθεί τη φόρμα που υπήρχε στη νύχτα και να το έχει βαρεθεί. Η πρεμιέρα μας είναι σχεδόν γεμάτη, έχουμε ωραίο feedback. Είμαστε 23 χρόνια μπάντα και είμαστε με ποπ. Η διάρκεια στην Ελλάδα προκύπτει στο λαϊκό τραγούδι. Αυτή την περίοδο η ποπ δεν είναι στη μόδα. Στις νεαρές ηλικίες υπάρχει η τραπ. Δεν μπορώ να τραπάρω! Το τραπ έχει να κάνει με τον στίχο που έχω διαφωνίες προσωπικά. Δεν με ενοχλεί τόσο αλλά δεν κάνουν όλοι για όλα. Όπως και το λαϊκό τραγούδι δεν μου ταιριάζει».
«Εμείς βρεθήκαμε σε φάσεις, επειδή είμαστε κάπου στη μέση, που είχαμε διαφορετικές προτάσεις. Μπορεί να ερχόντουσαν από τον Μαργαρίτη μέχρι τον Σαββόπουλο. Καλλιτεχνικά ήταν λίγο οξύμωρο και ασύνδετο. Προσπαθούσαμε να βρούμε τους χώρους που τους ταιριάζει. Τα τελευταία χρόνια και μετά από τόσο καιρό πρέπει να πας ένα βήμα παρακάτω. Είναι και ανάγκη δική μας αλλά και επαγγελματικά. Έχεις κάνει έναν κύκλο και πριν γίνεις καρικατούρα, πρέπει να βγεις από αυτό, να παρουσιάσεις τον εαυτό σου. Η Μαντόνα για παράδειγμα είναι καρικατούρα του εαυτού της. Η αστοχία κρίνεται αυστηρά στη δική μας δουλειά πάντα. Είναι μεγάλη μου αγωνία και φοβία για το πως πρέπει να μεταπηδήσω στην επόμενη πίστα και το πιο σκληρό για το πότε πρέπει να σταματήσω. Plan b δεν έχω αλλά εκεί λες θα δω τι θα κάνω. Δεν είναι ηλικιακό αλλά πιο πρακτικά θέματα της δουλειάς. Να αποδίδει η φωνή σου μέχρι και το να μην σε γεμίζει εσένα. Αρχίζω και λέω ότι πρέπει να έχω plan b. Επειδή πιστεύω ενεργειακά στο plan A, μένω εκεί».
Διαβάστε επίσης
Marseaux: «Μου έγραφαν ότι δεν το βρίσκουν αστείο και λέω “δικιά μου είναι η μάνα”»
