Μία συγκλονιστική ανάρτηση δημοσίευσε ο Αύγουστος Κορτώ στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook με σκοπό να ευαισθητοποιήσει τους Έλληνες απέναντι στον κορονοϊό και τη σπουδαιότητα της ανθρώπινης ζωής.
Σε αυτή, ο συγγραφέας “ανοίγει” την καρδιά του και παραθέτει σε όλους μας την περιπέτεια της υγείας που έζησε πριν από εφτά χρόνια εξαιτίας του αυτοάνοσου νοσήματος από το οποίο πάσχει και λίγο έλειψε να του κοστίσει τη ζωή.
Το ασύλληπτο θαύμα της ζωής, όπως το χαρακτηρίζει, είναι ο ένας και μοναδικός λόγος να “σφίξουμε τα δόντια”, να κάνουμε όλοι υπομονή και να μείνουμε στο σπίτι παρά την καλοκαιρία και τον διακαή μας πόθο να βγούμε έξω.
Γιατί μπροστά σε μια ολόκληρη ζωή οι δυο-τρεις μήνες δεν είναι τίποτα, όπως τονίζει, έχοντας βιώσει με όλη τη σημασία της λέξης την αγωνία ένα βήμα πριν από τον θάνατο.
“…Ποτέ ως εκείνη τη στιγμή, και τον πανικό της, δεν είχα αντιληφθεί τι ασύλληπτο θαύμα ήταν ο αδιάκοπος χτύπος της καρδιάς μου, η σιωπηλή βιομηχανία του αίματός μου, το περίτεχνο, ασύγκριτο φαινόμενο της ζωής. Και δεν ήμουν διατεθειμένος να το χάσω – παρ’ όλο που εφημερεύοντες γιατροί και νοσηλευτές είχαν πέσει πάνω μου χωρίς να χαθεί δευτερόλεπτο, εγώ τους παρότρυνα κι άλλο “Γρήγορα! Γρήγορα! Την κορτιζόνη!” Να προφτάσουμε – να ξεγελάσουμε – το τέλος, κι η απαίσια πόρτα να κλείσει.
Και γιατί μου ‘ρχονται τώρα όλα αυτά…”
“…Μ’ όλη μου την καρδιά, εύχομαι και παρακαλώ να σφίξουν τα δόντια και να μείνουν σπίτι, να αντέξουν λίγο ακόμα (γιατί δυο και τρεις μήνες μες σε ολόκληρη ζωή, είναι λίγο). Κι αν η φωνή εντός τους επιμένει, εύχομαι να σκεφτούν – και ποτέ να μη ζήσουν – την αγωνία του νοσοκομείου μες στη νύχτα, τη σκοτεινή πόρτα που στέκει πάντα μισάνοιχτη. Να θυμηθούν, και να ευλογήσουν, με τον ακριβό χτύπο της καρδιάς τους, τη ζωή, τη ζωή, τη ζωή”, καταλήγει.
Δείτε ολόκληρη την ανάρτησή του:
https://www.facebook.com/auguste.corteau/posts/10157284122794952
