Έχοντας γράψει μουσική για πάνω από 500 ταινίες, ο Ennio Morricone πέθανε στα 91 του στη Ρώμη, μετά από επιπλοκές που του επέφερε η πρώση που είχε την περασμένη εβδομάδα και το κάταγμα στον μηρό του.
Γνωστός για τις μουσικές που “έντυσαν” τα περίφημα spaghetti Westerns του Sergio Leone αλλά και ταινίες όπως “Σινεμά ο Παράδεισος, The Mission, “Μαλένα”, “Κάποτε στην Αμερική”, ο Ιταλός συνθέτης πήρε Οscar για την ταινία του Ταραντίνο, Τhe Hatefule Eight και ήταν υποψήφιος τουλάχιστον άλλες 4 φορές.
Γνωστός με το παρατσούκλι “ο Μαέστρος”, παρέλαβε το 2007 τιμητικό Oscar από τα χέρια του Clint Eastwood) -πρωταγωνιστή σε πολλά από τα spaghetti Westerns- για την “υπέροχη και πολυπρόσωπη συμβολή του στην τέχνη της κινηματογραφικής μουσικής”.
Όπως είχε πει ο Sergio Leone “η μουσική είναι αναπόσπαστο κομμάτι γιατί οι ταινίες μου είναι πρακτικά βουβές, οι διάλογοι δεν έχουν σημασία και η μουσική είναι αυτή που τονίζει τις πράξεις και τα συναισθήματα. Έτσι τον έβαζα να γράψει τη μουσική πριν από το γύρισμα γιατί ήταν μέρος του σεναρίου αυτού καθεαυτού”.
Το πρώτο όργανο του Morricone ήταν η τρομπέτα αγαπούσε όμως και την ηλεκτρική κιθάρα αλλά και την άρπα.
Ο Morricone είχε συνεργαστεί με τους κορυφαίους σκηνοθέτες, συμπατριώτες του και μη, από τον Gillo Pontecorvo, τον Bernardo Bertolucci, τον John Carpenter, τον Pedro Almodovar μέχρι τον Mike Nichols και τον Warren Beatty.
Από τη Ρώμη με αγάπη…
Ο Ennio Morricone γεννήθηκε στις 10 Νοεμβρίου του 1928 στην Αιώνια Πόλη. Και ο πατέρας του ήταν μουσικός, έπαιζε τρομπέτα, γι’ αυτό και ήταν το πρώτο μουσικό όργανο που έμαθε ενώ ξεκίνησε να γράφει μουσική μόλις στα 6 του.
Στα 8 του συνάντησε τον Leone στη δημοτικό όπου ήταν συμμαθητές προτού ξανασυναντηθούν δεκαετίες μετά για να γράψουν κινηματογραφική ιστορία.
Φοίτησε στο ωδείο Santa Cecilia Conservatory, υπό τις οδηγίες του σπουδαίου Ιταλού συνθέτη Goffredo Petrassi.
“Έντυσε” μουσικά και ραδιοφωνικές σειρές και έπαιζε σε ορχήστρα που ειδικευόταν στην κινηματογραφική μουσική για να βγάλει χρήματα μετά τον Πόλεμο όπως είπε το 2001 σε συνέντευξή του αλλά τελικά ήταν το είδος που τον καθιέρωσε στη συνείδηση του κοινού.
